Toen Pablo Picasso zonder testament overleed, liet hij meer dan 45.000 werken na die het middelpunt zijn geworden van de persoonlijke en financiële strijd tussen zijn erfgenamen. De kunstenaar werd overleefd door 4 kinderen van 3 verschillende vrouwen. Zij zijn als volgt: Paulo (met Olga Khokhlova), Maya (met Marie-Thérèse Walter), en Claude en Paloma (met Francoise Gilot). Paulo, de enige wettige zoon van de kunstenaar, overleed in 1975. Zijn kinderen Marina en Bernard Picasso voegen zich nu bij Claude, Paloma en Maya als officiële erfgenamen van het landgoed.
De erfgenamen in het middelpunt van de onderhandelingen over het landgoed zijn Claude en Paloma. De relatie tussen hen en hun vader is moeilijk geweest. Hun moeder, Francoise Gilot, verliet Picasso na een affaire van tien jaar, en is de enige minnares die de kunstenaar ooit heeft verlaten. In 1964 publiceerde zij een boek getiteld Leven met Picasso, wat Picasso woedend maakte en hem ertoe bracht Paloma en Claude uit zijn huis te verbannen. Ondanks deze verbroken relatie konden de twee kinderen uiteindelijk een deel van de nalatenschap krijgen door een wet uit 1972 die onwettige nakomelingen beschermde.
Sindsdien is Claude Picasso benoemd tot wettelijk beheerder van Picasso’s nalatenschap en staat hij nu aan het hoofd van de Picasso Administratie, een organisatie die de licenties van Picasso’s naam beheert. De administratie houdt toezicht op een grote verscheidenheid aan juridische zaken. Elk jaar wordt een jaarverslag gewijd aan de rechtszaken die zijn geregeld of nog hangende zijn. Gezien de grote verscheidenheid van voorwerpen (auto’s, pennen, lingerie) die Picasso’s naam hebben gekregen, is het niet verwonderlijk dat de administratie voortdurend verwikkeld is in juridische gevechten. Ondanks hun volharding in de bescherming van de naam van de kunstenaar, bestaan er nog steeds honderden illegale merken met de naam “Picasso” over de hele wereld. Wat de kunstwerken van Picasso betreft, blijft Claude de officiële verificateur en ontvangt hij jaarlijks gemiddeld bijna 1000 verzoeken om verificatie. Het verificatieproces kan ingewikkeld zijn, gezien de vereiste beurs en de noodzaak voor Claude om de werken persoonlijk te bezichtigen.
We kunnen ons alleen maar voorstellen dat de Picasso Administratie haar autoriteit zal versterken naarmate de markt voor Picasso werken blijft stijgen. Het aantal verzamelaars van Picasso is exponentieel gegroeid en omvat nu ook regio’s als Azië en het Midden-Oosten. Vorig jaar nog waren er in totaal 34 Picasso-tentoonstellingen over de hele wereld. Een recente tentoonstelling die grote opwinding veroorzaakte was MOMA’s Picasso Sculpture. De tentoonstelling werd goed ontvangen omdat ze de minder bekende aspecten van het uitgebreide oeuvre van de kunstenaar liet zien. Zo behoudt Picasso’s naam ook zijn waarde op de commerciële kunstmarkt. In mei 2015 werd Picasso’s schilderij Les Femmes d’Alger (Versie “O”) uit 1955 door Christie’s verkocht voor de verbijsterende prijs van 179 miljoen dollar. Dit betekende het record als duurste kunstwerk dat ooit op een veiling is verkocht.
Getuige de populaire museumtentoonstellingen en de hoge veilingprijzen zullen de rijkdom en bekendheid van Picasso en zijn familie blijven groeien. Gezien hun status binnen de kunstwereld is de familie ongelooflijk filantropisch geweest. Zo heeft het merendeel van de erfgenamen werken van Picasso aan musea geschonken. Verschillende werken zijn ook geveild om verschillende goede doelen te steunen. Onlangs werd aangekondigd dat Picasso’s atelier in Parijs zou worden omgevormd tot een onderzoeks- en educatief centrum voor de kunsten. Dit project wordt geleid door de Maya Picasso Foundation for Arts Education en meer informatie vindt u hier:
Ongetwijfeld plaatsen de erfgenamen de nalatenschap en de carrière van hun vader boven persoonlijke conflicten. Hun bijdragen zullen zeker zorgen voor de volgende generatie kunstenaars en geleerden die onze kennis van de moderne meester zullen blijven uitbreiden.
Meer over Pablo Picasso:
Pablo Picasso en zijn vrouwen, Picasso’s artistieke stijl door de jaren heen