Romans, 1 Korintiërs, 2 Korintiërs, Galaten, Efeziërs, Filippenzen, Kolossenzen, 1 Tessalonicenzen, 2 Tessalonicenzen
Hoe past dit soort literatuur in de Bijbel als geheel?
Onmiddellijk voor Jezus’ hemelvaart zei Hij tegen zijn discipelen dat zij getuigen moesten zijn in de hele wereld (Handelingen 1:8, een echo van Mattheüs 28:18-20) en de discipelen bereikten dit door het stichten van kerken in steden in het grote Middellandse-Zeegebied en de rest van de bekende wereld (Handelingen 1-28). Paulus, de apostel en kerkstichter, schreef vervolgens brieven aan de kerken om hen te voeden, aan te moedigen, te instrueren en hun fouten in theologie en levensstijl te corrigeren. Deze brieven helpen de kerken niet alleen om “de hele raad van God” (Handelingen 20:27) te begrijpen, maar ook om robuuste theologie op praktische manieren op hun leven toe te passen.
Hoe lezen we de brieven van Paulus aan de kerken normaal?
Deze brieven, die vaak “brieven” worden genoemd, zijn door Paulus geschreven aan feitelijke kerken of groepen van kerken in de eerste eeuw. Het schrijven van Paulus volgt een logische progressie met zorgvuldig uitgewerkte argumenten, gewoonlijk met drie gemeenschappelijke delen, 1) een begroeting, 2) het hoofdgedeelte en 3) de afsluiting. De brieven zijn niet louter abstracte verhandelingen over religieuze filosofie. Integendeel, de brieven behandelen specifieke omstandigheden waarmee kerken te maken hadden, zoals een immoreel leven in Korinthe, verdeeldheid in Filippi, of valse leraren die gemeenten als Galatië of Kolosse infiltreerden. Inzicht in de specifieke situaties waar Paulus op reageerde en het lezen van de brieven in hun geheel (in plaats van slechts geïsoleerde uitspraken) helpt de lezer de stroom van Paulus’ gedachten te volgen, wat een betere interpretatie en toepassing mogelijk maakt.
Hoe wijst dit gedeelte van de Bijbel naar Jezus?
Paul is overduidelijk dat Jezus het hoofd is van de gemeente, die zijn lichaam is (Kolossenzen 1:18), dus het christelijke leven begint en concentreert zich rond wie Jezus was, wat Hij heeft gedaan, en wat Hij heeft onderwezen. Het leven in het lichaam van Christus betekent dat christenen de zonde kruisigen en voor God leven (Romeinen 6:6-10), de omvang en implicaties van Zijn genade begrijpen, en opgebouwd worden tot volwassen geloof en kennis met het doel Jezus te kennen en Hem bekend te maken (Efeziërs 4:11-13).
Hoe passen de brieven van Paulus aan de gemeenten in ons leven van vandaag?
Als u uw vertrouwen en trouw hebt gesteld in Jezus Christus – degene die het leven heeft geleefd waarin wij voortdurend tekortschieten en die de dood is gestorven die wij verdienen – let dan hier goed op. Deze brieven roepen ieder van ons, ze roepen de Kerk op, om verenigd te zijn in Christus. Als je aan seks denkt, roepen de brieven van Paulus je op. Als je nadenkt over aanbidding, roepen de brieven van Paulus je op. Als je denkt aan de dood, dan roepen de brieven van Paulus je op. Als je aan familie denkt, roepen de brieven van Paulus je op.
Je zou kunnen zeggen dat de brieven van Paulus aan deze nieuwe “Jezus-gemeenschappen”, hoewel geschreven aan kerken uit de eerste eeuw, voor ons zijn. Dus, denk aan de context van de eerste eeuw in het oude midden oosten. Bedenk dat de vrouwen en mannen in deze kerken de Kerk zijn, net zo goed als wij – als we onszelf beschouwen als volgelingen van Jezus – de Kerk zijn.