Lymfoom is bloedkanker die het lymfesysteem aantast, een vitaal onderdeel van het immuunsysteem. De eerste en meest voorkomende tekenen zijn gezwollen maar pijnloze lymfeklieren. Lymfoom, de meest voorkomende bloedziekte, wordt getypeerd als Hodgkin of non-Hodgkin, die beide bepalend zijn voor de diagnose, de behandeling en de prognose. Omdat de symptomen die met lymfeklierkanker gepaard gaan, ook bij andere ziekten voorkomen, is de diagnose moeilijk te stellen.
Prognose is de inschatting van een arts over de progressie van een kanker, het verloop van de behandeling, en hoe deze de patiënt zal beïnvloeden. De overleving van patiënten met lymfoom is de afgelopen decennia toegenomen, maar de prognose wordt beïnvloed door een reeks factoren, waaronder de medische voorgeschiedenis van de patiënt, het kankertype, het stadium en de kenmerken, evenals de keuze van de behandeling.
Lymfoom Overlevingsprognose
Volgens het National Cancer Institute overleeft ongeveer 93% van de patiënten bij wie een regionaal ingesloten lymfoom is vastgesteld, vijf jaar. Meer ontwikkelde diagnostische methoden en de laatste bevindingen op dit gebied blijven de overlevingskansen van patiënten vergroten. Elk jaar worden in de VS ongeveer 65.500 nieuwe gevallen van lymfoom gediagnosticeerd; ongeveer 20.000 sterven aan de ziekte. De gemiddelde leeftijd bij overlijden is 75 jaar; vrouwen hebben meer kans om te overleven dan mannen.
Factoren die van invloed zijn op de prognose van lymfeklierkanker
- In stadium 1 is de kanker beperkt tot een groep lymfeklieren, meestal in de hals of oksels; in stadium 2 zijn meestal meer dan twee groepen lymfeklieren betrokken. Stadium 3 wordt gediagnosticeerd wanneer de kanker is uitgezaaid naar een reeks groepen lymfeklieren; en in stadium 4 is de kanker behalve naar het lymfestelsel ook al uitgezaaid naar organen en beenmerg.
- Patiënten worden op grond van de symptomen gediagnosticeerd als A- of B-lymfoom. “A” betekent dat er naast gezwollen lymfeklieren geen symptomen zijn, “B” omvat symptomen zoals gewichtsverlies, koorts en nachtelijk zweten.
- Leeftijd is ook belangrijk omdat patiënten ouder dan 60 jaar minder kans hebben om met succes te worden behandeld en volledig te herstellen.
- Het lactaat dehydrogenase (LDH) niveau, dat wordt gemeten bij bloedonderzoek, bepaalt de groei van de tumor. Patiënten met een hoger LDH hebben meer kans op snelgroeiende lymfomen.
- Het type en de grootte van het lymfoom is ook belangrijk voor het vaststellen van de prognose, omdat kleinere tumoren gemakkelijker te behandelen zijn, evenals B-cel lymfomen en anaplastisch grootcellig lymfoom, in vergelijking met T-cel lymfomen.
Prognose na behandeling van lymfoom
Behandeling voor lymfoom kan bestaan uit chemotherapie, bestralingstherapie en andere opties, afhankelijk van de specifieke ziekte en patiëntkenmerken. Maar het succes van de behandeling van lymfomen is niet lineair, zelfs met steeds betere overlevingskansen. Patiënten met alle soorten lymfoom zullen waarschijnlijk hun arts moeten blijven bezoeken voor vervolgbehandelingen en om waakzaam te zijn voor andere potentiële problemen, waaronder het optreden van nieuwe vormen van kanker.
Note: Lymphoma News Today is strikt een nieuws- en informatiewebsite over de ziekte. Het geeft geen medisch advies, diagnose of behandeling. Deze inhoud is niet bedoeld als vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd advies aan uw arts of een andere gekwalificeerde gezondheidswerker als u vragen hebt over een medische aandoening. Negeer nooit professioneel medisch advies en wacht nooit met het inwinnen ervan vanwege iets dat u op deze website hebt gelezen.