May 19, 1973 ~ Preakness Stakes ~ 1 3/16 mijl ~ Pimlico Race Course
Secretariat’s overwinning in de Preakness was net zo indrukwekkend als zijn Derby-overwinning, maar op een spectaculair andere manier tot stand gebracht. In plaats van te wachten, en dan zijn paard te vragen om een lange, aanhoudende rit naar de finish te maken, zoals hij had gedaan in de Derby, verraste jockey Ron Turcotte een record Preakness publiek met een plotselinge, bliksemsnelle beweging van laatste naar eerste om de leiding te grijpen vroeg in de race.
Uit de poort, viel Secretariat terug naar de achterkant van het kleine, zes-paarden veld. Dat is waar iedereen hem verwachtte. Maar ze hadden niet verwacht wat er daarna gebeurde. Turcotte, die voelde dat het tempo laag lag, was niet van plan om de leiders en vooral rivaal Sham te laten treuzelen en nog genoeg over te houden voor het einde. Terwijl het veld zich in de eerste bocht nestelde, allemaal hopend om te ontspannen voor de lange 1 3/16 mijl race, maakte Turcotte zijn gedurfde, vroege zet, van laatste naar eerste, drie wijd en rollend.
The Daily Racing Form Chart Caller beschreef de actie:
“Secretariat brak goed en werd rustig teruggebracht en ontspande mooi toen het veld de tribunes voor de eerste keer passeerde. Hij werd buiten twee rivalen geleid bij het ingaan van de clubhuisbocht en toen Turcotte zijn handen op de teugels legde, maakte hij een spectaculaire run om het commando over te nemen op de backstretch.”
Turcotte’s gewaagde zet was bedoeld om het moment te grijpen, om het lot van het paard in zijn eigen handen te leggen. Maar het was riskant. Een vroege snelheidsuitbarsting zou het uithoudingsvermogen van het veulen kunnen aantasten. Rivaliserende ruiters stonden klaar om Big Red in te rekenen, als hij zou wankelen. Maar Secretariat wankelde niet.
Door de backstretch ging Secretariat aan de leiding. In de bocht en op het rechte stuk had hij een marge van 2½ lengte op Sham (die was opgerukt naar de tweede plaats) en hield die marge vast tot het einde.
The Form’s Chart Caller vatte de tweede helft van de race bondig samen: “Secretariat werd daarna niet meer bedreigd en vol vertrouwen naar de finish gereden.”
Zoals hij de rozen in Louisville had verdiend, kreeg Secretariat zwarte-ogen susans voor de overwinning in Baltimore. Het was een en al glimlach in het Secretariat kamp.
Maar er was een klein probleem met de race: zijn tijd.
Nadat hij het Derby tijdrecord had gebroken, waren sportschrijvers erop gebrand om te zien of Secretariat de 1:54 van Canonero II kon breken voor de 1 3/16 mijl Preakness in 1971. Een tijd van 1:55 gloeide in de lichten van de elektronische timer in het infield.
Dat was verre van de uiteindelijke “Officiële” tijd van de race.
Minuten na de race, informeerde de track’s clocker Pimlico officials dat hij de race sneller had geklokt dan de timer, met een klokken van 1:54 2/5. Ook twee Daily Racing Form klokkers, beiden veteranen, lieten van zich horen. Beiden hadden de race geklokt in 1:53 2/5, wat het baanrecord zou hebben gebroken. In de dagen na de Preakness mengde CBS zich in de controverse en bood aan de officials toe te staan de tijd van de race op te nemen op een videotape. Het netwerk toonde de fans herhalingen naast elkaar van Secretariat’s Preakness en Canonero’s Preakness, en Secretariat kwam als eerste over de streep op TV.
Uiteindelijk besliste de Maryland Jockey Club om de elektronisch opgenomen tijd te laten vallen, en de 1:54 2/5 van de klokkenluider van Pimlico als officiële tijd te laten gelden. De Daily Racing Form was zo bezorgd over de discrepanties dat het zowel de nieuwe officiële tijd als zijn eigen klokken noteerde: 1:53 2/5. De omstreden tijd zou nog 39 jaar blijven bestaan tot de Maryland Racing Commission de tijd officieel corrigeerde naar 1:53 flat, waarmee de kwestie voor eens en voor altijd beslecht was.
Klik hier om te lezen over “The Day Time Didn’t Stand Still”
In 1973 bleef de controverse over de tijd in het nieuws in de dagen voorafgaand aan de laatste etappe van de Triple Crown drie weken later, de Belmont Stakes op Belmont Park in New York.
Maar de aandacht van de meeste fans was alleen gericht op Secretariat. Sinds de grote Citation het in 1948 voor het laatst had gedaan, was geen enkel paard er meer in geslaagd alle drie de Triple Crown races te winnen.
Als het ooit iemand zou lukken, dan moest het Secretariat zijn.