Sfeer

Definitie van Sfeer
Een literaire techniek, ecosfeer is een soort gevoel dat lezers krijgen van een vertelling, gebaseerd op info zoals setting, achtergrond, voorwerpen, en foreshadowing. Een stemming kan dienen als een auto voor het vaststellen van milieu. In literaire werken verwijst sfeer naar emoties of gevoelens die een schepper overbrengt op zijn lezers door middel van de beschrijving van gadgets en settings, inclusief in J. K. Rowling’s Harry Potter verhalen, waarin ze een grillige en meeslepende omgeving spint. Bedenk dat sfeer ook kan variëren in de loop van een literair stuk.
Verschil tussen Sfeer en Stemming
Velen gebruiken beide termen door elkaar, omdat er geen concreet verschil tussen beide is. In de literatuur ontdekken we echter een mild verschil. Dit is te wijten aan het feit dat milieu een bredere term is, en kan worden ingesteld door middel van een positieve locatie, met inbegrip van een theater.
Humeur is echter een extra unieke en slanke term, met betrekking tot emoties van een positief karakter of instelling van personen, en het bevat nu niet de gevoelens of emoties die op een bepaald moment in een locatie uitstralen. Gemoedstoestand gaat gewoon over innerlijke emoties, terwijl het ecosysteem op een bepaalde plaats bestaat. Bovendien draagt een stemming bij aan de opbouw van de hele omgeving van een verhaal.
Voorbeelden van sfeer in de literatuur
Voorbeeld #1: Een onuitgesproken honger (door Terry Tempest Williams)
“Het is een onuitgesproken honger die we met messen afweren – één avocado onder ons, goed doormidden gesneden, gedraaid en vervolgens gescheiden van de grote houtkuil. Met de onervaren vlezige boten in de hand, snijden we verticale stroken van het ene uiteinde naar het andere. Plantaardige planken. We smoren de avocado met salsa, warme chilipepers op de middag in de woestijn. We kijken elkaar aan en glimlachen, terwijl we avocado’s eten met scherpe zilveren messen, waarbij we herhaaldelijk het bloed van onze tongen riskeren.”
Hier creëert Williams een riskant ecosysteem, waarin ze de gevaren van messen en avocado’s voorziet. In feite, wanneer een schrijver probeert een omgeving te creëren door middel van gadgets, vertegenwoordigen deze voorwerpen de onuitgesproken werkelijkheid. Bovendien draagt het uiterlijk van de personages bij aan een seksueel geladen ecosysteem.
Voorbeeld #2: The Vision (door Dean Koontz)
“Het meisje hief haar vingers op en staarde ernaar; staarde erdoorheen.
Haar stem veranderde in zacht, maar gespannen. Bloed aan zijn handen. Haar eigen vingers waren schoon en bleek.”
Wanneer we deze regels bekijken, roepen ze meteen een emotionele reactie bij ons op, en trekken ze onze aandacht. Dit is precies wat de omgeving doet in een literair werk.
Voorbeeld #3: The Raven (door Edgar Allen Poe)
“Once upon a middle of the night dreary, while I pondered, vulnerable and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore –
Terwijl ik knikte, almost napping, klonk er plotseling getik,
als van een persoon die licht tikkend, tikkend op mijn kamerdeur klopte –
“Het is een bezoeker,” mompelde ik, “die op mijn kamerdeur tikt –
Alleen dit en niets meer.”
In dit fragment is het plezier van de lezer spannend en opwindend, omdat hij afgrijzen voelt vanwege de emoties in het verhaal. Zoals we zien, hoort deze persoon getik op de deur en wanneer hij die opent, vindt hij daar niemand, alleen duisternis; wat de omgeving angstig en gespannen maakt.
Exemplaar #4: A Tale of Two Cities (Door Charles Dickens)
Charles Dickens creëert in A Tale of Two Cities een belangrijk ecosysteem telkens wanneer zich een belangrijke gebeurtenis in een plot voordoet. Zo zien we bijvoorbeeld een spookachtige bui van een koerier in Dover mail, die dingen van de toekomst suggereert. Vervolgens bouwt Dickens een omgeving op door de bewegingen van zijn personages in de kamer van Dr. Manetas.
Hierin geeft de schrijver attributen aan die plaatsen met speciale ideeën en denkbeelden. Bijvoorbeeld, wanneer Jerry naar Dover mail gaat om een boodschap aan Mr. Lorry over te brengen, creëert Dickens een sombere en mysterieuze omgeving, zinspelend op de donkere stop. Een andere vorm van ecosysteem zien we binnen in de rechtszaal in de richting van de halte. Tijdens de scène valt op dat het publiek slachtoffer na slachtoffer zoekt en zoekt. Zo verbindt Dickens de sfeer van deze streek met de dood.
Functie van Sfeer
Het motief van het neerzetten van sfeer is het creëren van een emotioneel effect. Het maakt een literair werk levendig, fascinerend, en spannend met behulp van het publiek extra betrokken te houden. Het doet een beroep op de zintuigen van de lezers door het verhaal echter te maken, zodat ze het concept gemakkelijk kunnen begrijpen. Omdat sfeer het publiek op een indirecte manier laat voelen, kunnen schrijvers harde gevoelens met minder strengheid brengen. Schrijvers controleren de impact van winnende sfeer met behulp van het omzetten van het schema van instellingen en items.