Sidney Crosby, (geboren 7 augustus 1987, Cole Harbour, Nova Scotia, Canada), Canadees ijshockeyspeler die in 2007 de jongste aanvoerder van een National Hockey League (NHL) team werd en die de Pittsburgh Penguins naar drie Stanley Cup kampioenschappen leidde (2009, 2016, en 2017).
Crosby, de zoon van een keeper die werd opgesteld door de Montreal Canadiens, kon al op driejarige leeftijd schaatsen. In zijn tweede jaar van de middelbare school in Faribault, Minnesota, scoorde hij 72 doelpunten en had 90 assists in 57 wedstrijden. Deze prestatie trok de aandacht van ijshockeylegende Wayne Gretzky, die speculeerde dat zijn eigen records op een dag zouden worden overtroffen door Crosby. In 2003 trok Rimouski Océanic, een Quebec Major Junior Hockey League team, Crosby, die 120 doelpunten maakte en 183 assists kreeg in 121 reguliere seizoenswedstrijden in twee jaar. Elk jaar werd hij uitgeroepen tot Canada’s beste jeugdspeler. Hij werd ook lid van het Canadese Nationale Jeugdhockeyteam en werd de jongste speler die een doelpunt scoorde voor het nationale team.
In 2005 selecteerden de Penguins de 18-jarige Crosby als de top pick in de NHL draft van dat jaar. De verwachtingen waren hooggespannen voor de jonge speler, die veel vergelijkingen trok met Gretzky (Crosby kreeg de bijnaam “The Next One,” een variatie op Gretzky’s bijnaam “The Great One”). Aan het eind van zijn eerste seizoen (2005-06) was Crosby de jongste NHL-speler met minstens 100 punten (goals plus assists) in één seizoen.
Crosby’s tweede seizoen brak hij nog meer records. Voor zijn 120 punten in 79 wedstrijden won hij de Art Ross Trophy, en werd daarmee de jongste ontvanger. Hij was de jongste speler sinds Gretzky (in 1980) die zes punten scoorde, en hij werd de op één na jongste speler ooit (weer achter Gretzky) die de Hart Trophy kreeg, als meest waardevolle speler van de NHL. Crosby werd in 2007 benoemd tot captain van de Penguins, waarmee hij de jongste captain in de geschiedenis van de NHL werd. Tijdens het seizoen 2007-08 hielp Crosby de Penguins naar de Stanley Cup-finale, hoewel de ploeg in zes games verloor van de Detroit Red Wings. Het jaar daarop eindigde Crosby op de derde plaats in de NHL met 103 punten; de Penguins bereikten opnieuw de finale tegen de Red Wings, dit keer wonnen ze het kampioenschap in zeven games.
In 2011 kwam zijn carrière bijna tot een voortijdig einde toen hij in januari een hersenschudding opliep na een klap op het ijs. Crosby miste de rest van het NHL-seizoen 2010-2011 en er werd gespeculeerd dat hij na een hersenschudding misschien niet meer zou terugkeren in het ijshockey. Na een lange revalidatie kwam Crosby in november 2011 weer in actie voor de Penguins, maar hij speelde slechts twee weken voor hij weer werd uitgeschakeld door een herhaling van hersenschudding-achtige symptomen. Hij keerde terug in maart 2012. Zijn blessure leidde tot een publieke discussie over de veiligheid van spelers in de NHL.
Crosby miste 12 wedstrijden van het door een lockout verkorte NHL-seizoen 2012-13 vanwege een gebroken kaak, maar hij leidde de competitie nog steeds met 1,56 punten per wedstrijd. Toch werden de Penguins in het daaropvolgende naseizoen weggevaagd door de Boston Bruins in de conference finales, een reeks waarin Crosby geen enkel punt scoorde. Hij won zijn tweede Art Ross Trophy voor het leiden van de NHL in punten (104) tijdens het seizoen 2013-14, een prestatie die hem ook een tweede Hart Trophy opleverde. Zijn scoringsproblemen in het naseizoen hielden echter aan, want hij scoorde slechts één doelpunt en acht assists in 13 playoff-wedstrijden, terwijl de Penguins in de halve finales van de Conference werden uitgeschakeld. Crosby scoorde 84 punten in 2014-15 – het laagste totaal uit zijn carrière in een seizoen dat niet werd ingekort door blessures of arbeidskwesties – maar wist nog steeds de NHL te leiden met 1,09 punten per wedstrijd. De Penguins hadden echter opnieuw een teleurstellend seizoen, omdat het talentvolle team zich nauwelijks kwalificeerde voor de play-offs en snel werd uitgeschakeld in de eerste ronde.
Crosby hielp de Penguins terug te keren naar de bovenste echelon van de NHL in 2015-16 terwijl hij 85 punten scoorde in de loop van het reguliere seizoen. Vervolgens scoorde hij 19 punten in 24 wedstrijden in het naseizoen, terwijl hij de Penguins naar hun tweede Stanley Cup-overwinning van zijn aanvoerderschap leidde en de Conn Smythe Trophy verdiende als de meest waardevolle speler van het naseizoen voor zijn inspanningen. Crosby leidde de NHL in gescoorde doelpunten (44) tijdens het seizoen 2016-17, terwijl de Penguins het op een na beste record in de competitie boekten. In het daaropvolgende postseason hielp hij Pittsburgh opnieuw naar de Stanley Cup-finale, waar de ploeg het opnam tegen de Nashville Predators. De Penguins versloegen de Predators in zes games, en Crosby – die in de loop van de playoffs acht doelpunten en 19 assists had gescoord – won zijn tweede opeenvolgende Conn Smythe Trophy. Crosby hield de Penguins bij de topteams in de NHL tijdens het seizoen 2017-18, maar de reeks Stanley Cup-overwinningen van de franchise eindigde met een verlies in de tweede ronde van de play-offs. Hij zette zijn uitstekende individuele spel voort in 2018-19, scoorde 100 punten tijdens het seizoen, maar de Penguins werden geveegd in de eerste ronde van de play-offs.
Naast zijn NHL-prestaties was Crosby een belangrijk lid van het Canadese mannenhockeyteam op de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver. Canada won de gouden medaille toen Crosby in de finale tegen de Verenigde Staten het winnende doelpunt in de verlenging scoorde. Hij voegde een tweede Olympische gouden medaille toe op de Winterspelen van 2014 in Sochi, Rusland.