Wie komt in aanmerking voor een uitstrijkje?
Uw gynaecoloog of huisarts bespreekt wanneer u moet beginnen met regelmatige uitstrijkjes en hoe vaak u ze moet laten maken. Als u niet seksueel actief bent, moet u vanaf uw 21e elke drie jaar een uitstrijkje laten maken. Als u HIV-positief bent of een verzwakt immuunsysteem heeft, moet u misschien eerder beginnen en vaker een uitstrijkje laten maken.
Patiënten ouder dan 30 jaar die drie normale uitstrijkjes hebben gehad, kunnen om de vijf jaar een uitstrijkje laten maken als de test wordt gedaan in combinatie met een humaan papovavirusscreening (HPV). HPV-types 16 en 18 zijn de belangrijkste oorzaken van baarmoederhalskanker.
Als u ouder bent dan 65 en geen abnormale testresultaten hebt gehad, kunt u mogelijk stoppen met het maken van uitstrijkjes.
Wat zijn de bijwerkingen van een uitstrijkje?
Een uitstrijkje is over het algemeen een veilige procedure. U kunt een licht ongemak ervaren tijdens de procedure, maar dit zal snel verdwijnen nadat de instrumenten uit uw vagina zijn verwijderd.
Andere bijwerkingen kunnen zijn:
- Krampen
- Vaginaal bloedverlies
Wat kunt u verwachten tijdens een Pap-uitstrijkje?
U krijgt van uw arts de opdracht om op uw rug te gaan liggen met uw benen gespreid en uw voeten in beugels. Eenmaal in positie zal de arts een speculum in de vagina inbrengen. Het speculum houdt de wanden van de vagina open, zodat de arts de baarmoederhals kan zien en bereiken. Uw arts neemt dan een monster van de cellen van de baarmoederhals. Tijdens het afschrapen kunt u lichte irritatie ondervinden.
Als uw arts het monster heeft, verwijdert hij of zij de instrumenten, bewaart uw monster en stuurt het voor onderzoek naar een laboratorium.
Herstel na een uitstrijkje
Een uitstrijkje wordt in een kliniekbezoek uitgevoerd. Na de test gaat u naar huis en kunt u uw normale activiteiten hervatten. Als u een abnormale bloeding heeft na uw uitstrijkje, neem dan contact op met uw arts.