(an″ĕs-thē′zhă)
Om de audio-uitspraak van dit onderwerp te horen, schaf je een abonnement aan of log je in. 1. Volledig of gedeeltelijk verlies van gevoel, met of zonder verlies van bewustzijn, als gevolg van ziekte, verwonding of toediening van een verdovingsmiddel, meestal door injectie of inhalatie.
PATIËNTENZORG
Preoperatief: Vóór de inductie van de anesthesie worden contactlenzen, gehoorapparaten, gebitsprotheses (zowel gedeeltelijke platen als volledige sets), polshorloges en sieraden verwijderd. De anesthesist of de anesthesiemedewerker ondervraagt en onderzoekt de patiënt kort en beoordeelt de algemene ademhalings- en cardiovasculaire gezondheid. De patiënt wordt ondervraagd over de naleving van het voorgeschreven preoperatieve vasten. De richtlijnen van de American Society of Anesthesiologists bevelen minimaal het volgende vasten aan: 2 uur voor heldere vloeistoffen, 4 uur voor moedermelk, 6 uur voor flesvoeding, niet-melk, of een lichte maaltijd (thee en toast), en 8 uur voor een gewone maaltijd (gemakkelijk te onthouden als “2-4-6-8”). Deze richtlijnen kunnen door individuele chirurgen worden aangepast voor specifieke patiënten en hun aandoeningen. De vitale functies worden beoordeeld en geregistreerd. Een elektrocardiogram, volledig bloedbeeld, serumchemie en urineonderzoek worden voor veel algemene operaties voorgeschreven, tenzij de resultaten van recente tests beschikbaar zijn. Allergieën, eerdere operaties en eventuele ongewenste reacties op anesthesiemiddelen worden beoordeeld, samen met eventuele speciale beperkingen voor de patiënt. Als een menstruerende vrouw een tampon gebruikt, wordt deze verwijderd en vervangen door een perineaal kompres. Afhankelijk van de gezondheidstoestand van de patiënt en de geplande ingreep worden neuszuurstof, bewakingselektroden en gegradueerde compressiekousen aangebracht. Er wordt een intraveneuze route tot stand gebracht en, nadat is vastgesteld dat het juiste informed consent-formulier is ondertekend, worden ontspanningsmedicijnen voor inductie toegediend.
Postoperatief: Tijdens het opstaan uit de algehele anesthesie wordt de luchtweg van de patiënt beschermd en worden de vitale functies gecontroleerd. Het niveau van bewustzijn, de status van beschermende reflexen, motorische activiteit en emotionele toestand worden geëvalueerd. De patiënt wordt geheroriënteerd op persoon, plaats en tijd; deze informatie wordt zo vaak als nodig herhaald. Voor patiënten die ketamine hebben gekregen, wordt gezorgd voor een rustige omgeving met minimale stimulatie. Kinderen kunnen gedesoriënteerd, hallucinant of lichamelijk geagiteerd zijn als ze uit de narcose komen. Een veiligheidsspeeltje en de aanwezigheid van ouders kunnen hen helpen hun oriëntatie en kalmte te behouden. De temperatuur van oudere patiënten moet worden bewaakt, warmteverlies moet worden voorkomen en indien nodig moet voor actieve opwarming worden gezorgd. De mentale toestand en het bewustzijnsniveau van elke patiënt moeten zorgvuldig worden gecontroleerd op veranderingen. Brillen en gehoorapparaten van patiënten worden zo snel mogelijk teruggegeven. Vóór de anesthesie van het zenuwblok wordt een intraveneus infuus aangelegd om de hydratatie te verzekeren. De patiënt wordt beschermd met zijhekken en andere veiligheidsmaatregelen, en het verdoofde lichaamsdeel wordt beschermd tegen langdurige druk. Bij regionale anesthesie wordt de sympathische blokkade beoordeeld door de sensorische niveaus en de vitale functies te controleren (de blokkade zal van top tot teen afnemen, behalve voor het heiligbeen en het perineum, die het laatst afnemen). In de verloskunde resulteert maternale hypotensie in verminderde placentale perfusie en mogelijk foetaal compromis; daarom moeten hydratatie en vitale functies nauwlettend in het oog worden gehouden. De resultaten die wijzen op teruggekeerde sympathische innervatie zijn stabiele vitale functies en temperatuur, vermogen tot vasoconstrictie, perianale pinprik sensaties (“anale knipoog”), plantaire flexie van de voet tegen weerstand, en vermogen om te voelen of de grote teen is gebogen of gestrekt. De patiënt moet orale vloeistoffen verdragen (tenzij beperkingen) en urineren voor ontslag. Als de patiënt risico loopt op postanesthesie hoofdpijn, wordt orale of intraveneuze hydratatie toegediend, en wordt de patiënt aangemoedigd plat in bed te blijven liggen. Voorgeschreven pijnstillers worden toegediend en er wordt gezorgd voor comfortmaatregelen, ademhalingsoefeningen, ondersteuning van de buik en positieverandering.
2. De wetenschap en praktijk van de anesthesiologie.