Terence Fletcher

De inhoud van dit artikel is gemarkeerd als Volwassen De pagina Volwassen bevat volwassen inhoud met mogelijk grof taalgebruik, seksuele verwijzingen en/of grafische gewelddadige beelden die voor sommigen storend kunnen zijn. Pagina’s met onvolwassen inhoud worden aanbevolen voor personen van 18 jaar en ouder. Als u 18 jaar of ouder bent of grafische afbeeldingen goed vindt, kunt u deze pagina vrij bekijken. Anders dient u deze pagina te sluiten en een andere pagina te bekijken.

Terence Fletcher is de belangrijkste antagonist van de muziekdramafilm Whiplash uit 2014, en de gelijknamige korte film uit 2013 waar hij op gebaseerd is. Fletcher is de schurkachtige maestro van de jazzband in het Shaffer Conservatorium.

Hij werd vertolkt door J.K. Simmons, die ook Kai speelde in DreamWorks’ Kung Fu Panda 3, Vernon Schillinger in Oz, en J. Jonah Jameson in Spider-Man.

Biografie

Nadat hij is aangenomen op het Shaffer Conservatorium oefent de 19-jarige jazzdrummer Andrew Neiman ’s avonds als Terence Fletcher de kamer binnenloopt. Hoewel Fletcher niet onder de indruk lijkt van Andrew’s geïmproviseerde auditie, accepteert hij de student toch als zijn plaatsvervanger. Hoewel Fletcher hoffelijk lijkt tegen Andrew, is het duidelijk dat hij weet hoe hij emoties moet manipuleren, zoals blijkt uit het feit dat hij verschillende spelers van de band mishandelt en treitert. Uiteindelijk begint hij Andrew tot zijn mikpunt van misbruik te maken door een stoel naar hem te gooien omdat hij het tempo van het Hank Levy nummer “Whiplash” niet heeft gevolgd. De rest van de klas zwijgt terwijl Fletcher Andrew slaat, schreeuwt en bespot omdat hij het tempo niet goed aanvoelt.

Andrew raakt geobsedeerd door het imponeren van Fletcher, tot het punt dat hij al zijn vrije tijd besteedt aan oefenen en het uitmaakt met zijn vriendin Nicole. Wanneer de belangrijkste drummer zijn bladmuziek kwijt is, ontslaat Fletcher hem bij een lokale jazzcompetitie en promoveert Andrew. Deze promotie duurt echter niet lang, want Fletcher vervangt Andrew al snel door een kerndrummer uit zijn vroegere klas. Fletcher misbruikt Andrew racistisch en psychologisch om de rol van hoofddrummer te verdienen. Na een week van buitensporig hard oefenen, onthult Fletcher in tranen aan de klas van Andrew dat een oud-leerling van hem, Sean Casey, de dag ervoor bij een auto-ongeluk om het leven was gekomen en hij prees Sean als een “geweldige muzikant”. Na gewelddadig te zijn geworden over het onvermogen van de drummers om het tempo correct te volgen, besluit Fletcher Andrew te laten optreden in het komende concert, als Andrew de beste double-time-swing auditie doet.

Nadat hij problemen heeft met de bussen op weg naar het optreden, huurt Andrew de auto maar laat zijn drumstokken achter. Fletcher komt erachter als Andrew te laat komt voor hun repetitie en schopt hem eruit. Terwijl hij zich naar het concert haast om zijn drumstokken op te halen, wordt Andrew’s huurauto aangereden door een vrachtwagen. Andrew is bebloed en breekt zijn linkerhand, maar hij besluit toch op te treden. Halverwege het nummer laat hij zijn drumstok vallen en valt flauw van uitputting en zijn gewonde linkerhand. Fletcher vertelt Andrew dat hij “klaar” is, waardoor Andrew hem voor het publiek tackelt en aanvalt en Andrew vloekend en scheldend op Fletcher van het podium wordt weggesleept.

Een paar weken nadat Andrew van Shaffer is gestuurd, neemt zijn vader contact op met een advocaat die de ouders van Sean Casey vertegenwoordigt. Daar onthult de advocaat dat Sean zichzelf eigenlijk heeft opgehangen nadat hij leed aan ernstige angst en depressie door in Fletcher’s klas te komen, waarschijnlijk als gevolg van het misbruik dat Fletcher hem had aangedaan. Andrew getuigt uiteindelijk tegen de school, waardoor Fletcher ontslagen wordt bij Shaffer. Maanden na het incident treedt Fletcher op in een club als hij Andrew ziet kijken naar het optreden. Na afloop drinken ze wat en Fletcher legt uit dat hij zijn studenten verder dwingt dan wat van hen verwacht wordt, in de hoop dat één van hen de volgende grote jazzmuzikant zou worden. Nadat hij zogenaamd zijn eigen daden heeft uitgelegd, onthult Fletcher dat hij dirigeert op het JVC-festivalconcert en verklaart dat zijn nieuwe band een repertoire speelt dat identiek is aan dat van zijn vroegere Shaffer-band. Fletcher nodigt Andrew vervolgens uit om op te treden als zijn belangrijkste drummer, een aanbod dat Andrew snel accepteert.

In het festival gaat Andrew het podium op als Fletcher hem benadert en onthult dat hij wist dat Andrew de student was die hem ontslagen had gekregen. Na Andrew in de val te hebben gelokt, begint de wraakzuchtige Fletcher zijn band met het spelen van een liedje dat Andrew niet kent en waarvan hij de bladmuziek niet heeft gekregen. Andrew worstelt met het nummer en speelt de beats voor “Whiplash” tot het einde van het optreden. Andrew loopt vernederd van het podium en wordt getroost door zijn vader voordat hij besluit om weer het podium op te gaan. Hij onderbreekt Fletcher’s toespraak door te extemporiseren op het lied “Caravan” uit zijn klas en leidt de andere performers om met hem mee te doen. Terwijl het liedje speelt, is Fletcher woedend omdat hij onderbroken wordt en omdat hij in zijn eigen spel verslagen wordt. Tegen het einde van het lied realiseert Fletcher zich echter dat Andrew misschien wel de drive heeft om een van de groten te worden, datgene wat hij zijn hele carrière al hoopte te vinden in slechts één student. Andrew beëindigt een extravagante en opzwepende drumsolo om Fletcher goedkeurend te zien knikken en huilen en Andrew keert terug met een glimlach, eindelijk indruk gemaakt hebbend op zijn leraar.

Persoonlijkheid

Terence Fletcher is een meedogenloze sadistische en bevooroordeelde perfectionist die er alles aan zal doen om studenten voorbij de grenzen te duwen die van hen verwacht worden. Fletcher is een wrede, woeste en meedogenloze man die zijn leerlingen verbaal en fysiek tot het uiterste zal mishandelen om de resultaten te krijgen die hij wil. Fletcher is vooral geïnteresseerd in het pesten van Andrew Neiman gedurende de film en is niet bang om etnische en persoonlijke scheldwoorden naar hem te gooien en hem wreed te beledigen, te beschimpen en te bespotten. Fletcher blijkt ook zeer slim en manipulatief te zijn, want hij wist dat Andrew de student was die hem van het conservatorium had laten ontslaan en laat hem denken dat hij hem nog een kans zal geven in zijn nieuwe band – in zekere zin is dit ook wat hij deed, want Andrew gaf zijn beste optreden zonder enige visuele aanwijzingen, waardoor Fletcher in het proces versteld stond. Hij wordt geïmpliceerd homofoob te zijn, gezien het feit dat hij verschillende denigrerende homoseksuele scheldwoorden naar zijn studenten richt.

Ondanks zijn verwerpelijke en vulgaire gedrag, wordt Fletcher getoond een gevoel van eer te hebben, als hij vindt dat Andrew’s uitstekende en indrukwekkende drumsolo op het einde een grote hit is, en hij knikt ter goedkeuring. In feite, bij de uiterst zeldzame gelegenheid dat ze elkaar vinden, bekent Fletcher zijn persoonlijke filosofie dat intense en brute acties, die mensen voorbij de conventionele verwachtingen van anderen duwen, een absolute noodzaak is om een werkelijk groot muzikant te creëren. Fletcher minacht de moderne perceptie van jazz zonder pardon en denkt cynisch dat mensen tegenwoordig tevreden zijn met alledaagsheid, terwijl Terence vastbesloten is om perfectie te creëren, koste wat het kost. Zijn ‘het doel heiligt de middelen’ mentaliteit heeft Fletcher veranderd in een gerespecteerd maar vurig en angstaanjagend man, wiens studenten zowel ontzag als angst voor hem hebben.

Terence Fletcher is zich ook volledig bewust van wat mensen van hem en zijn methodes denken, vooral wat zijn studenten en protegees van hem denken. Fletcher is echter volstrekt onverbloemd over de manier waarop hij zijn doelen heeft trachten te bereiken, ondanks het feit dat hij bepaalde mensen daardoor zo ernstig heeft beschadigd. Fletcher neemt het zichzelf kwalijk dat hij daadwerkelijk heeft geprobeerd om van mensen uitstekende musici te maken, wat hij als veel meer beschouwt dan wat de meeste mensen doen. Fletcher is niet helemaal meedogenloos, hij laat zelfs tranen bij de dood van Sean Casey, die volgens hem een geweldige speler was, en er wordt sterk gesuggereerd dat Sean Casey zijn protegé was voordat Neiman kwam. Maar Fletcher compenseert deze uiting van emotie door bijzonder intens en grof te worden tijdens de sessie die volgde.

Fletcher heeft een tedere kant tegenover sommige mensen, zoals hij te zien is in een beleefd gesprek met een oud-leerling, en zelfs speels en charismatisch met de dochter van laatstgenoemde, waarbij hij zelfs impliceert dat ze in zijn band kan komen spelen als ze groot is. Dit wijst erop dat Fletcher geen compleet monster is. Hij wordt gemotiveerd door zijn ongeduld met andermans onbekwaamheid, zijn eigen filosofie dat ‘jazz stervende is’, en het feit dat zachtaardig zijn in zijn ogen noch productief noch bevredigend is.

Quotes

~ Terence Fletcher

Gallery

Images

Fletcher in zijn kantoor.

Fletcher die zijn kalmte verliest.

Fletcher die zijn band dirigeert

Fletcher die Andrew lastigvalt.

Een foto aan deze galerij toevoegen

Video’s

Whiplash Fletcher Best Bits

“Niet helemaal mijn tempo” -. Whiplash (2014) scene

Neiman Earns His Part Whiplash (2014) 1080p HD

Een foto toevoegen aan deze galerij

Trivia

• Volgens iMDB, J.K. Simmons en Miles Teller verschillende opnames gemaakt voor de klapscène, waarbij Simmons’ personage alleen een klap mimedeerde. Pas in de laatste take besloot Simmons de scène te filmen met een echte, onvervalste klap aan Teller.
• In een verwijderde scène uit de film, is er een foto van Fletcher met zijn familie bij hem thuis. Dit is in werkelijkheid de familie van Simmons.
• Regisseur Damien Chazelle baseerde Fletcher op een levensechte dirigent van zijn middelbare schoolband die hem intimideerde.
• J.K. Simmons’ vertolking van Fletcher werd kritisch en publiekelijk geprezen, wat hem meerdere prestigieuze prijzen opleverde. Dit omvat (maar is niet beperkt tot) een BAFTA Award voor Beste Acteur in een Bijrol, een Golden Globe voor Beste Bijrol in een Film, en een Academy Award voor Beste Bijrol.
• Professor Terence Fletcher is vergelijkbaar met Charlie Hewitt (The Texas Chainsaw Massacre) en Nick de Neo-Nazi (Falling Down), ze hebben een agressieve persoonlijkheid, omdat ze niet aarzelen om mensen te mishandelen en te bedreigen.
• Fletcher werd gespoofed in SpongeBob Squarepants als een andere brute dirigent genaamd Maestro Makreel. Als een primaire verwijzing naar de rol, J.K. Simmons ingesproken Mackerel ook.
• Flectcher werd ook gespoofed in The Simpsons als een mentaal mishandelende dirigent genaamd Victor Klesnov. Simmons sprak ook hem in.