De remedie: afschaffing van het mandaat van lid van het Hof. Een beperking van de ambtstermijn tot achttien jaar zou het Hof minder tot inzet maken van presidentiële campagnes en zou het vertrouwen van de Amerikanen in het Hof als onafhankelijke arbiter van de rechtspraak herstellen.
De federale wetgevers hebben de bevoegdheid om achttienjarige ambtstermijnen voor de rechters van het Hooggerechtshof vast te stellen. De grondwet bepaalt niet uitdrukkelijk welk soort rechterlijk werk tijdens een levenstermijn moet worden verricht en belet het Congres evenmin om term limits vast te stellen. Rechters van het Hooggerechtshof zouden aan het eind van hun ambtstermijn kunnen overstappen naar lagere rechtbanken met behoud van salaris voor de rest van hun loopbaan. De rechters zouden ook de mogelijkheid hebben om de status van senior te verwerven. (In het huidige systeem gaan gepensioneerde rechters van het Hooggerechtshof automatisch over naar de senior status.)
Het vaststellen van achttienjarige termijnen voor rechters van het Hooggerechtshof zou een heel eind in de richting gaan van depolitisering van het benoemingsproces, maar om dit middel echt effectief te laten zijn, zou het gekoppeld moeten worden aan reguliere benoemingen: één Hoge Raad-rechtbank benoemd tijdens elke zittingsperiode van het Congres. Als elke president verantwoordelijk zou zijn voor twee benoemingen per termijn, zou het benoemingsproces minder partijdig worden. Nog belangrijker is dat een achttienjarige ambtstermijn in combinatie met regelmatige benoemingen het Hof in de richting van een minder partijdige toekomst zou helpen en zijn legitimiteit in de ogen van het Amerikaanse volk zou herstellen.