Achtergrond: De neuropathische liespijn na een liesbreukreparatie is meestal te wijten aan een neuroma van de nervus ilioinguinalis, iliohypogastricus, of genitofemorale zenuw. Wanneer de posthernia pijnklachten voornamelijk testiculaire pijn omvatten, dan komt de genitale tak van de nervus genitofemoralis als eerste in de differentiaal diagnose. Zenuwblokkades zijn nuttig om te bepalen welke van de drie zenuwen betrokken is bij het pijnsyndroom. Hoewel de chirurgische benadering van de nervus ilioinguinalis nu goed is ingeburgerd, is het moeilijk om de genitofemorale zenuw voldoende betrouwbaar te identificeren om resectie van deze zenuw mogelijk te maken.
Studieopzet: Anatomische kadaver dissecties van zenuwen die de lumbosacrale plexus verlaten werden uitgevoerd. Het verloop van deze zenuwen werd gevolgd tot hun eindpunt. Op basis van deze bevindingen werd een operatieve benadering ontworpen om de betrokken zenuw op een specifieke plaats aan te pakken. De resultaten en uitkomsten werden prospectief gevolgd.
Resultaten: De huidige anatomische studie identificeert de plaats binnen het lieskanaal waar de genitale tak van de genitofemorale zenuw kan worden geïdentificeerd. De ontworpen operatieve benadering wijst de proximale plaats van het kanaal aan die moet worden geopend voor een expositie. Ook moet de zenuw worden ontleed en gereseceerd proximaal van de chirurgische reparatie of maasreconstructie, waardoor de retroperitoneale plaatsing mogelijk wordt. Alle vier patiënten waren van hun preoperatieve symptomen verlost door deze aanpak.
Conclusies: Ernstige en chronische testiculaire pijn na liesbreukreparatie kan worden behandeld door een ontworpen benadering waarbij de genitale tak van de genitofemorale zenuw in het proximale lieskanaal wordt geïdentificeerd, het resectiepunt ervan proximaal van het vorige operatieveld, en plaatsing achter het peritoneum.