Tijdens de zwangerschap kunnen met behulp van geluidsgolven de foetus, de baarmoeder en enkele andere relevante structuren worden bekeken met een echografie.
Een arts of een echografist kan het onderzoek uitvoeren. Zij gebruiken een handapparaat, een transducer genaamd, om de geluidsgolven in de buik te sturen. De golven kaatsen terug op de foetus en de omliggende structuren, en de terugkaatsende golven vormen een beeld, dat op een monitor zichtbaar is.
Het beeld is geen foto, en het is misschien niet erg gedetailleerd. Het doel is om basisinformatie te geven over de vorm, ontwikkeling en gezondheid van de foetus.
Proces
De vrouw ligt op een onderzoekstafel, en de arts of technicus knijpt gel op de ontblote buik van de vrouw. De arts of technicus knijpt gel op de ontblote buik van de vrouw. De arts of technicus beweegt vervolgens de transducer rond het gebied en bekijkt de beelden op de monitor. Als dit gebeurt, zal de zorgverlener deze delen van het onderzoek eerst uitvoeren en vervolgens een pauze inlassen zodat de vrouw naar het toilet kan.
Een zorgverlener kan ook een vaginale echografie aanraden om een beter beeld te krijgen. Hierbij wordt een dunne transducer in de vagina ingebracht en moet de vrouw zich vanaf haar middel uitkleden.
Als een technicus de echografie uitvoert, deelt hij mogelijk niet wat hij tijdens het onderzoek vindt. In dat geval zal een arts kort daarna met de vrouw samenkomen om de resultaten te bespreken. Dit hoeft niet te betekenen dat er iets mis is.
Veiligheid
Echo’s zijn veilig; er is geen bewijs dat ze schadelijk zijn voor de foetus.
Het American College of Obstetricians and Gynecologists waarschuwt echter dat, omdat we niet alles kunnen weten over de mogelijke effecten, een vrouw dit type scan alleen moet laten maken als het medisch noodzakelijk is.
De Food and Drug Administration (FDA) waarschuwt ook dat niet-medische, of aandenken, echografieën mogelijk niet veilig zijn. Ze worden vaak uitgevoerd in niet-klinische settings.