Wat is Craniocervicale Instabiliteit of CCI?

Cervicaal verwijst naar de nek en instabiliteit dat een gewricht of ruggenmergsegment te veel beweegt (1). Wanneer een persoon lijdt aan craniocervicale instabiliteit of CCI, zijn de sterke ligamenten die hun hoofd aan hun bovenhals houden, laks of los (2).

Deze ligamenten omvatten de alar, transversale, accessoire, apicale dens, en anderen die in de onderstaande afbeelding zijn geschetst:

Elk gewricht in uw lichaam heeft ligamenten die de beweging ervan inperken. Als een gewrichtsband verrekt of gescheurd is, beweegt het gewricht te veel in de verkeerde richting (instabiliteit) en dat kan het gewricht beschadigen en artritis veroorzaken.

Wat veroorzaakt Craniocervicale Instabiliteit?

De nek heeft zeven verschillende genummerde wervelkolomniveaus, van C0 (schedel) tot C7 (basis van de nek), en al deze niveaus hebben gewrichtsbanden en andere structuren die ze stabiel houden. De twee grootste oorzaken van instabiliteit zijn van nature losse ligamenten en trauma.

Verschillende aangeboren ziekten kunnen leiden tot losse ligamenten; het Ehlers Danlos Syndroom, of EDS, is de meest gediagnosticeerde. Mensen met EDS produceren te veel van een bepaald type collageen, waardoor de gewrichtsbanden te elastisch zijn. CCI komt bij deze patiënten veel vaker voor, vooral naarmate zij ouder worden (13).

Een andere oorzaak van craniocervicale instabiliteit is trauma (3). Deze patiënten hebben over het algemeen normale ligamenten, maar trauma bij een EDS-patiënt kan het risico op het ontwikkelen van CCI verdubbelen. Oorzaken van trauma zijn onder meer een auto-ongeluk, een klap op het hoofd, op het hoofd vallen en manipulatie van de nek.

Lees meer over Regenexx-procedures voor aandoeningen van de wervelkolom.

Wat zijn de symptomen van CCI?

De symptomen van CCI zijn onder meer hoofdpijn, meestal pijn in de bovennek in de buurt van de schedel, duizeligheid of onevenwichtigheid, visuele stoornissen, hersenmist en een snelle hartslag. Laten we elk van deze nemen:

1. Hoofdpijn kan worden veroorzaakt door een aantal dingen, waaronder bovenste nekgewrichten zoals C0-C1, C1-C2, of C2-C3 die gewond of artritisch raken, geïrriteerde achterhoofdszenuwen aan de achterkant van de schedel, geïrriteerde ruggenmerg- of schedelzenuwen, (5,6), of pezen die trekken aan de bekleding van de hersenen (7).
2. Pijn in de bovennek in de buurt van de schedel wordt meestal veroorzaakt doordat de bovenste nekgewrichten, spieren en pezen in dit gebied door de instabiliteit in elkaar worden geslagen.
3. Duizeligheid of onevenwichtigheid is een kenmerk dat verband houdt met het feit dat de bovennek een belangrijke bijdrage levert aan het evenwicht (4). De bovennek levert positiegevoel dat moet worden gecoördineerd met evenwichtsinformatie van de ogen en het binnenoor.
4. Visuele stoornissen kunnen optreden omdat de bovennek informatie aan de hersenen levert om de oogpositie te sturen en omgekeerd (9).
5. Hersenmist is iets dat al lang wordt gemeld bij patiënten met aandoeningen van de bovennek en kan verband houden met het Barre-Lieou-syndroom (8), waarbij irritatie van de bovenste halsslagaders of sympathische zenuwen optreedt. Een hersenletsel moet ook worden uitgesloten als de patiënt op het hoofd werd geslagen.
6. Snelle hartslag kan optreden als de nervus vagus geïrriteerd raakt door de extra beweging waar de schedel de nek ontmoet.

Diagnostiek van craniocervicale instabiliteit

Eerst vallen patiënten met craniocervicale instabiliteit gewoonlijk in twee categorieën uiteen. De minderheid van de patiënten heeft een grote dislocatie van een van de bovenste nekbeenderen, die vaak wordt gediagnosticeerd op röntgenfoto, CT-scan of MRI (10). Dit type CCI is gemakkelijker te diagnosticeren, en wordt daarom meestal in een vroeg stadium ontdekt. De meerderheid van de patiënten met dit probleem heeft echter enkele of alle bovenstaande symptomen, heeft geen ernstig ontwricht bot, en worstelt vaak maanden of jaren om een diagnose te krijgen.

De patiënten die symptomen hebben zonder ernstig ontwrichte botten in de bovennek, worden meestal gediagnosticeerd met een van de volgende soorten beeldvorming:

• Gespecialiseerde MRI van de nek met een hoofdspoel. Zie voor meer informatie mijn video hieronder:

• Upright MRI:

• DMX of op beweging gebaseerde röntgenfoto’s:

Er zijn ook verschillende metingen die kunnen worden gebruikt om de diagnose te stellen waarover patiënten kunnen horen:

• Grabb-Oakes meting:

• Powers Ratio:

Doe mee aan een gratis Regenexx Cervical Spine Webinar

Behandelingen voor CCI

Ten eerste, zoals hierboven besproken, hebben de meeste patiënten met CCI geen ernstige dislocaties van de bovenste nekbotten die onmiddellijke chirurgie vereisen. Wanneer dit wel gebeurt, vereist dit onmiddellijke chirurgische fusie (11). In plaats daarvan hebben veel patiënten kleinere hoeveelheden instabiliteit die ernstige invaliditeit kunnen veroorzaken, maar die vaak kunnen worden behandeld met:

• Upper cervicale lage kracht chiropractie (NUCCA)
• Fysieke therapie of oefeningen gericht op CCI oefeningen
• Bracing
• Curve restoration therapy (CBP)

However, als deze opties niet werken, is het volgende niveau van behandeling op basis van mijn ervaring cervicale ligament injecties (12) of bovenste cervicale facet injecties. Wanneer patiënten echter niet reageren op dit soort zorg, is de PICL procedure, waarbij de beschadigde ligamenten (alar. transversus, en accessoire) direct worden geïnjecteerd met als doel de schade te genezen, een andere optie. Zie mijn video hieronder voor meer informatie:

Er zijn veel verschillende chirurgische fusie-opties waarbij de bovenste nekbeenderen aan elkaar of aan de schedel worden vastgeschroefd. Naar mijn ervaring hebben deze procedures echter een zeer hoog complicatiepercentage. Veel voorkomende problemen na de operatie die ik heb opgemerkt:

• Eventuele artritis en pijn boven of onder de fusie
• Verplaatste schroeven beschadigen gewrichten of zenuwen
• Falen van fusie (aangroeien van bot tussen een gewricht)

Dat gezegd hebbende, kan fusie voor de juiste patiënten de enige optie zijn als alle andere minder invasieve procedures hebben gefaald. Bovendien kan het, bij geselecteerde patiënten, levensveranderend zijn. U kunt hier meer te weten komen over de PICL behandeling voor CCI.

(1) Klein GN, Mannion AF, Panjabi MM, Dvorak J. Trapped in the neutral zone: another symptom of whiplash-associated disorder? Eur Spine J. 2001;10(2):141-148. doi:10.1007/s005860100248

(2) Offiah CE, Day E. The craniocervical junction: embryology, anatomy, biomechanics and imaging in blunt trauma. Insights Imaging. 2017;8(1):29-47. doi:10.1007/s13244-016-0530-5

(3) Yang SY, Boniello AJ, Poorman CE, Chang AL, Wang S, Passias PG. Een overzicht van de diagnose en behandeling van atlantoaxiale dislocaties. Global Spine J. 2014;4(3):197-210. doi:10.1055/s-0034-1376371

(4) Thompson-Harvey A, Hain TC. Symptomen bij cervicale vertigo. Laryngoscope Investig Otolaryngol. 2018;4(1):109-115. Gepubliceerd 2018 Nov 28. doi:10.1002/lio2.227

(5) Hall T, Briffa K, Hopper D. Klinische evaluatie van cervicogene hoofdpijn: een klinisch perspectief. J Man Manip Ther. 2008;16(2):73-80. doi:10.1179/106698108790818422

(6) Antonaci F, Bono G, Chimento P. Diagnosing cervicogenic headache. J Headache Pain. 2006;7(3):145-148. doi:10.1007/s10194-006-0277-3

(7) Enix DE, Scali F, Pontell ME. De cervicale myodurale brug, een overzicht van de literatuur en klinische implicaties. J Can Chiropr Assoc. 2014;58(2):184-192.

(8) Zeigelboim BS, Fonseca VR, Mesti JC, Gorski LP, Faryniuk JH, Marques JM. Neurotologische Bevindingen op een Gezondheidsafdeling voor Volwassenen met Cervicalgia. Int Arch Otorhinolaryngol. 2016;20(2):109-113. doi:10.1055/s-0036-1572563

(9) Ischebeck BK, de Vries J, Van der Geest JN, et al. Eye movements in patients with Whiplash Associated Disorders: a systematic review. BMC Musculoskelet Disord. 2016;17(1):441. Gepubliceerd 2016 Oct 21. doi:10.1186/s12891-016-1284-4

(10) Radcliff K, Kepler C, Reitman C, Harrop J, Vaccaro A. CT and MRI-based diagnosis of craniocervical dislocations: the role of the occipitoatlantal ligament. Clin Orthop Relat Res. 2012;470(6):1602-1613. doi:10.1007/s11999-011-2151-0

(11) Joaquim AF, Patel AA. Craniocervicale traumatische letsels: evaluatie en chirurgische besluitvorming. Global Spine J. 2011;1(1):37-42. doi:10.1055/s-0031-1296055

(12) Centeno CJ1, Elliott J, Elkins WL, Freeman M. Fluoroscopically guided cervical prolotherapy for instability with blinded pre and post radiographic reading. Pain Physician. 2005 Jan;8(1):67-72. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16850045

(13) Castori M, Voermans NC. Neurologische manifestaties van Ehlers-Danlos syndroom(en): Een overzicht. Iran J Neurol. 2014;13(4):190-208.