Halloween is voor veel mensen een van de favoriete feesten geworden die bestaat uit een feestdag die op 31 oktober plaatsvindt, voornamelijk in de Verenigde Staten, Canada, Ierland en het Verenigd Koninkrijk.
Oscar Garcia
22 september 2020 om 04:29h
Deel om te definiëren wat Halloween is moet je een deel van de oorsprong en andere interessante feiten kennen.
Wat is Halloween
Volgens het Ibero-Amerikaanse tijdschrift voor Filosofie, Politiek en Geesteswetenschappen Araucaria van de Universiteit van Sevilla, Spanje, gepubliceerd in 2004, wordt Halloween gedefinieerd als een moderne versie van het heidense Samhain en het christelijke dodenfeest vertegenwoordigd door Allerheiligen en Allerzielen.
Samhain was een oorspronkelijk feest dat ontstond in de Keltische cultuur, die verzameling volkeren die in de IJzertijd (1000 v. Chr.) op het gehele Europese continent leefden, vooral op de Britse eilanden.
Samhain is een woord van Gaelische oorsprong (een Indo-Europese taal van de Keltische tak) dat bedoeld was om het oude Keltische feest ter herdenking van “het einde van de oogst” een naam te geven. De etymologische betekenis van Samhain is “het einde van de zomer”. Tijdens dit feest namen de Kelten namelijk afscheid van Lugh, de zonnegod, die hun gewassen van energie voorzag.
Het werd gevierd tussen de schemering op 31 oktober en de schemering op 1 november, en markeerde het begin van de winter en het nieuwe jaar. In deze periode stelden de Kelten hun dagelijks werk uit en werden de natuurwetten opgeschort. Mensen konden de wereld van de doden bezoeken en de doden konden op aarde rondzwerven.
Omdat Keltische volkeren geloofden dat de geesten van de doden terugkeerden om de wereld van de levenden te bezoeken, voerden zij bepaalde soorten riten uit die hen hielpen een band met hun voorouders op te bouwen.
Van hieruit stammen de redenen waarom Halloween wordt gevierd.
Waarom Halloween wordt gevierd
Halloween wordt gevierd vanwege oude overtuigingen die specifiek met de Keltische cultuur te maken hebben. Bovendien zijn veel van de huidige Halloween-activiteiten in de loop der tijden veranderd.
Een van deze rituelen die door Keltische volkeren werd gevierd, was het achterlaten van voedsel en snoep buiten hun huizen als offer. Anderzijds was het gebruikelijk kaarsen aan te steken om de zielen van de doden te helpen hun weg naar het licht en de rust bij Lugh te vinden.
Men gelooft ook dat zij zich vermomden in afschrikwekkende maskers en kleding als een manier om zich te camoufleren en boze geesten af te weren. Er werden ook feesten gehouden bij de graven van de voorouders van de familie.
In de meeste Keltische streken werden op deze dag wichelarijpraktijken uitgevoerd om de toekomst te voorspellen in verband met sterfgevallen of toekomstige huwelijken van de mensen die aan het gemeenschappelijke feest en maaltijd deelnamen.
De activiteiten van de zogenaamde mummers of guisers, die probeerden de bovennatuurlijke geesten na te bootsen of op afstand te houden, waarvan men geloofde dat zij op deze dag rondliepen. Deze personages waren jongens en meisjes met zwartgemaakte of gemaskerde gezichten, in bizarre kleding en uitdossing, die aanklopten bij de deuren van de huizen.
Dezen dwaalden door de straten in het donker van de nacht, verlicht door hun eigen merkwaardige verlichting, bestaande uit uitgeholde rapen met kaarsen erin om als lantaarns te fungeren, aan de buitenkant gebeeldhouwd om ze de vorm te geven van groteske gezichten die werden verondersteld de geesten na te bootsen. Dit alles was gebruikelijk in Ierland en in streken van Engeland zoals Somerset, waar deze figuren bekend stonden als “punkies”.
Naarmate de tijd verstreek, begon men de kinderen en jongeren die op Halloweenavond door de straten zwierven, op de meest bizarre en uiteenlopende manieren te kleden, waarbij zij zich net zo gedroegen als de oude mummers in ruil voor eten of drinken.
De van binnenuit met een kaars verlichte pompoen is het meest herkenbare symbool van Halloween, dat teruggaat op die karakteristieke, met kaarsen uitgeholde rapen van Samhain.
De twee oorspronkelijke versies, het heidense feest en de dodenherdenking, zijn verenigd tot het huidige ritueel: een dag van persoonlijke vernieuwing, verbonden met archaïsche volkstradities.
Het moderne Halloween wordt in de Keltische wereld nog steeds herdacht als een van de belangrijkste jaarlijkse feestelijke gelegenheden, omdat er nog steeds een sterke collectieve herinnering aan de feestdag is. Op veel van deze plaatsen bestaat de feestdag nu uit een mengeling van christelijke gebeden en heidense rituelen.
Volgens de National Retail Federation (NRF) zijn de uitgaven voor Halloween na Kerstmis de grootste uitgaven van het jaar. Dit maakt het mogelijk Halloween op vele manieren te vieren en tegelijkertijd creativiteit toe te passen.
De meest voorkomende kostuums zijn momenteel die van geesten, heksen en skeletten. Deze doen denken aan het oorspronkelijke Samhain, dat duidelijke elementen had die typisch waren voor een heidens feest om het einde van de oogst te vieren.
En de laatste tijd, als gevolg van de grote wereldwijde expansie van de Noord-Amerikaanse gewoonten en cultuur, is Halloween in een groot aantal landen geïntroduceerd en overgenomen.
