Wat is linnen stof: Eigenschappen, Hoe het gemaakt wordt en waar

Linnen Seafoam Green

Wat is linnen stof?

Linnen is een textiel op basis van vlas dat voornamelijk wordt gebruikt voor huishoudelijke toepassingen. Terwijl linnen is vergelijkbaar met katoen, is het gemaakt van vezels afkomstig van de stengels van de vlasplant in plaats van de bollen die groeien rond katoenzaden.

Kleding gemaakt van linnen zijn wenselijk in warme en vochtige klimaten. In tegenstelling tot katoen, dat de neiging heeft om vocht vast te houden voor een aanzienlijke periode van tijd, linnen droogt snel, die helpt bij het verminderen van warmte retentie in te warme omstandigheden.

De productie van linnen, echter, is veel meer tijd en middelen-intensief dan het maken van katoen, die heeft geleid tot een gestage vermindering van de populariteit van deze stof die begon met de uitvinding van de katoen gin. Desondanks hebben de unieke eigenschappen van linnen voorkomen dat de productie van dit textiel wereldwijd volledig is stopgezet, en bepaalde landen, zoals China, blijven linnen in redelijk grote hoeveelheden produceren.

Linnen A Line Maxi Rok

Geschiedenis van Linnen

Terwijl bewijsmateriaal uit de prehistorie schaars is, blijkt dat neolithische volkeren in Europa al 36.000 jaar geleden textiel van linnen maakten. Linnen is dus een van de langst geproduceerde textielsoorten, en zijn geschiedenis gaat wellicht zelfs verder terug dan de oudste bewijzen die de moderne archeologie heeft blootgelegd.

Het volgende historische bewijs voor het gebruik van linnen komt van oude woningen die ongeveer 10.000 jaar geleden aan de Zwitserse meren werden gebouwd, en volgens archeologen werd linnen voor het eerst gedomesticeerd in het oude Mesopotamië. Terwijl het gebruik van linnen voor kledingstukken in Mesopotamië hoofdzakelijk was voorbehouden aan de heersende klasse, was het gebruik van linnen in het Oude Egypte veel wijder verbreid.

Omwille van het Egyptische klimaat was het noodzakelijk kleding te ontwerpen die bestand was tegen de zonnestralen en een snelle afkoeling van het zweet toeliet. Omdat linnen van nature wit is, was dit weefsel een voor de hand liggende keuze, en zijn ademend vermogen en gebrek aan vochtretentie zorgden ervoor dat het al snel het meest populaire en waardevolle textiel in Egypte werd.

In feite gebruikten de Oude Egyptenaren linnen soms als een bonafide soort betaalmiddel. Deze stof werd ook gebruikt voor het maken van lijkwaden en wikkels voor mummies.

De Oude Grieken gebruikten linnen voor het maken van kleding en huisraad, en de Feniciërs introduceerden later de linnenproductie in West-Europa. Historische documenten suggereren echter dat de Europese mogendheden tot de 12e eeuw na Christus geen enkele inspanning deden om de vlasproductie onder boerengemeenschappen te reguleren.

Later werd Ierland het centrum van de Europese linnenproductie, en in de 18e eeuw werd de stad Belfast bekend als “Linenopolis” vanwege de bloeiende handel in linnen. Linnen bleef populair tijdens het koloniale tijdperk, maar naarmate de katoenproductie goedkoper en gemakkelijker werd, nam de centrale rol die linnen vroeger speelde binnen de Europese textieleconomie geleidelijk af.

Ultraluxe 100% zuiver Frans linnen lakenset in Blush

Linnen Today

Dezer dagen is linnen vooral een nicheproduct dat in productie blijft om een handvol textielproducten te vervaardigen. Ondanks zijn rijke geschiedenis is linnen niet langer in de mode omwille van de bewerkelijke en tijdsintensieve processen die gebruikt worden om deze stof te maken. Ironisch genoeg werd de productie van linnen duizenden jaren geleden ontmoedigd door de moeilijkheden bij de productie; hoewel de uitdagingen waarmee de linnenproducenten vandaag worden geconfronteerd heel anders zijn dan in de oudheid, blijft dit weefsel moeilijk en duur om te produceren.

Hoe wordt linnenweefsel gemaakt?

Het basismateriaal voor linnenweefsel zijn de cellulosevezels die zich in de stengels van linnenplanten bevinden. Zoals de stengels van veel soortgelijke planten, bestaan linnenstengels uit een houtachtig, rietachtig binnengedeelte en een vezelig, draderig buitengedeelte.

Ter voorbereiding van de linnenproductie, beginnen de fabrikanten van deze vezel met het scheiden van de vlasvezels van het houtachtige binnengedeelte van de vlasstengels. Traditioneel wordt deze stap bereikt door het weken van ruwe vlasstengels, maar tegenwoordig kunnen fabrikanten chemicaliën gebruiken om hetzelfde effect te bereiken. Voordat de vlasvezels tot garen worden gesponnen, worden deze chemicaliën weggespoeld, maar residuen van giftige stoffen kunnen achterblijven op chemisch gescheiden vlasvezels.

Planting

Vlasplanten zijn na ongeveer 100 dagen groei klaar om geoogst te worden. Aangezien vlasplanten niet tegen hitte kunnen, moeten ze in het koelere deel van het jaar worden geplant om te voorkomen dat het gewas doodgaat.

Groei

Dezer dagen worden vlaszaden meestal met machines gezaaid. Aangezien vlasplanten het binnendringen van onkruid niet effectief voorkomen, worden over het algemeen herbiciden en grondbewerking gebruikt om verminderde opbrengsten in vlasgewassen te voorkomen.

Oogst

Zodra de stengels van vlas geel zijn en hun zaden bruin, zijn deze planten klaar om geoogst te worden. Hoewel het mogelijk is om vlas met de hand te oogsten, worden meestal machines gebruikt voor dit proces.

Vezelscheiding

Nadat de vlasstengels zijn geoogst, worden ze door een machine gehaald die de bladeren en zaden verwijdert. Vervolgens scheiden de fabrikanten de vezelige buitenste stengel van het zachte, houtachtige binnenste. Dit proces wordt roten genoemd, en als het niet deskundig wordt uitgevoerd, kunnen de delicate vlasvezels die voor de textielproductie worden gebruikt, worden beschadigd.

Breken

Daarna worden de ontaarde stengels gebroken, waardoor de onbruikbare buitenvezels van de vlasstengels worden gescheiden van hun bruikbare binnenvezels. Om deze stap te volbrengen, worden de vlasstengels door walsen gevoerd die ze pletten, waarna roterende schoepen de buitenste vezels van de stengels verwijderen.

Mustard Linen Shawl Collar Wrap Dress

Kammen

Nu de binnenste vezels van de andere vezels zijn gescheiden, kunnen ze tot dunne strengen worden gekamd. Als de vezels eenmaal gekamd zijn, zijn ze klaar om gesponnen te worden.

Spinnen

Het spinnen van vlasgaren werd vroeger gedaan met een vlaswiel dat met de voet werd aangedreven, maar tegenwoordig gebruiken vlasproducenten industriële machines voor dit proces. Om vlasvezels te spinnen, worden deze korte, gekamde vezels verbonden met apparaten die spreiders worden genoemd, en de resulterende strengen, rovings genoemd, zijn dan klaar om te worden gesponnen.

Haspelen

Na te zijn gesponnen op een spinraam, wordt het resulterende garen op een klosje gehaspeld. Om ervoor te zorgen dat het vlasgaren niet uit elkaar valt, is het noodzakelijk dit oprolproces uit te voeren in natte, vochtige omstandigheden, en het gesponnen garen wordt door een warmwaterbad gevoerd om de samenhang van het garen verder te verzekeren.

Drogen

Fin laatste instantie drogen vlasfabrikanten het afgewerkte garen en spoelen het op klossen. Het garen is dan klaar om te worden geverfd, behandeld en verwerkt tot kleding, huishoudelijke artikelen of andere soorten textielproducten.

Hoe wordt linnen stof gebruikt?

Historisch gezien was linnen een van ’s werelds meest populaire textielproducten. Van het oude Egypte tot het Ierland van de Renaissance, vele culturen gebruikten linnen als hun belangrijkste bron van kleding en huishoudelijke vezels.

Dezer dagen wordt linnen gebruikt voor veel van dezelfde doeleinden die het historisch werd gebruikt, maar deze vezel maakt een drastisch kleiner percentage van de wereldwijde textielmarkt. Bovendien zijn veel van de oorspronkelijke toepassingen van linnen, zoals overhemden en broeken, grotendeels vervangen door katoen.

In warme klimaten wordt linnen echter nog steeds in grote hoeveelheden gebruikt voor de productie van alledaagse kleding. Mensen die in de buurt van equatoriale gebieden wonen, kunnen profiteren van het hoge vochtafvoerende maar lage vochtvasthoudende profiel van linnen, en de natuurlijke witte kleur van deze stof reflecteert inherent warmte-inducerende zonnestralen.

Fabrikanten kunnen linnen gebruiken om vrijwel alles te maken wat gewoonlijk van katoen of wol wordt gemaakt. Zo kan deze stof worden gebruikt om shirts, broeken, jurken, rokken, jassen, blazers, vesten, en een grote verscheidenheid van andere casual en formele kleding te maken. Bovendien is linnen nog steeds een populair materiaal voor lingerie en ondergoed, en het wordt ook vaak gebruikt in nachtjaponnen en kamerjassen.

Buiten het gebied van kleding, blijft linnen populair als een homeware materiaal. Het is vooral gebruikelijk om servetten en tafelkleden gemaakt van linnen te vinden, en terwijl katoen tegenwoordig populairder is voor handdoeken, is het ook mogelijk om handdoeken, keukendoeken en badhanddoeken gemaakt van linnen te vinden.

Beddengoed is een ander gebied waar katoen linnen bijna heeft verdrongen, maar het is nog steeds mogelijk om linnen kussenslopen en lakens te vinden. Een voordeel van linnen in beddengoed is de duurzaamheid van dit textiel; het is mogelijk om hogere draadtellingen in linnen dan in katoen te bereiken zonder duurzaamheidsproblemen te ondervinden. Een van de eenzame industriële toepassingen van linnen is de productie van schilderdoeken.

Waar wordt linnenweefsel geproduceerd?

Zoals de meeste textielproducten is China momenteel de grootste producent van linnen. De productie van linnenproducten van hoge kwaliteit blijft echter een belangrijk onderdeel van de cultuur van veel Europese landen, en Ierland, Italië en België blijven belangrijke linnenproducenten. Ook in de Verenigde Staten wordt in betrekkelijk grote hoeveelheden linnen geproduceerd dat voornamelijk voor huishoudelijke artikelen wordt gebruikt.

Hoeveel kost linnen stof?

Gegevens over de prijs van onbewerkt linnengaren per pond zijn niet beschikbaar, maar de prijzen van geweven linnen stof schommelen tussen de $ 5 en $ 12 per yard. Tegen deze prijzen, linnen is een van de duurste natuurlijke vezels in de wereld, maar het is onbetwistbaar dat linnen blijft zeer in de vraag naar specifieke niche toepassingen.

Welke verschillende soorten van Linnen stof zijn er?

Alle soorten linnenweefsel zijn afkomstig van verwerkte en gesponnen vlasvezels, maar er zijn vier belangrijke variaties in weeftechnieken die resulteren in verschillende soorten linnenweefsel:

Damastlinnen

Dit type linnen is sierlijk en delicaat, en het wordt gevormd op een jacquardweefgetouw om een eindresultaat te produceren dat lijkt op borduurwerk. Damast linnen is niet ontworpen voor dagelijks gebruik, en het is meer gebruikelijk in decoratieve artikelen.

Plain-geweven linnen

Plain-geweven linnen wordt vaak gebruikt om theedoeken, katoenen handdoeken, en handdoeken te maken. Omdat het relatief los geweven is, is het zeer duurzaam.

Losgeweven linnen

Losgeweven linnen is zeer absorberend, maar het is de minst duurzame soort linnenstof. Het wordt vaak gebruikt om herbruikbare luiers en maandverbanden te maken.

linnen voor vliezen

Linnen kleding wordt meestal gemaakt van linnen voor vliezen vanwege de ongestructureerde, zachte oppervlakte en de dichte weefwijze. Dit soort linnen heeft meestal een hogere draadtelling dan andere vormen van linnen.

Linnen wikkelrok

Hoe beïnvloedt linnen stof het milieu?

Het belangrijkste milieuprobleem bij de productie van linnen is het vrijkomen van chemicaliën die bij het roten worden gebruikt in de omringende ecosystemen. Meestal wordt alkali of oxaalzuur gebruikt om de vlasvezels te scheiden van de houtige binnenkant van de vlasstengels, en hoewel het chemisch roten van vlas ontegenzeggelijk sneller en efficiënter is, zijn zowel alkali als oxaalzuur giftig in relatief lage concentraties.

Om milieuredenen wordt daarom de voorkeur gegeven aan het roten van vlasstengels in water, en om als biologisch gecertificeerd te worden, is het over het algemeen noodzakelijk dat de vlasvezels in water worden geroot. Aangezien vlas echter al zo’n dure vezel is, maakt het roten met water deze hogere kosten alleen maar hoger, zodat biologisch vlas voor de meeste consumenten minder toegankelijk wordt.

Naast de bezorgdheid over het vrijkomen van giftige chemicaliën in het milieu, kan er ook bezorgdheid zijn over het landgebruik bij de vlasproduktie. De meeste teeltprocessen die worden gebruikt om vlas te verbouwen, tasten de bodem aan, wat kan leiden tot bodemerosie en uitbreiding van landbouwgronden naar aangrenzende wilde natuurgebieden.

Daarnaast is de textielproductie over de hele wereld onmenselijk. De overgrote meerderheid van de textielarbeiders zijn in wezen slavenarbeiders die gedwongen worden om afschuwelijke arbeidsomstandigheden te doorstaan voor onvoldoende loon. Als gevolg hiervan kunnen de linnenarbeiders minder bijdragen aan de lokale economie en wordt het rentmeesterschap van het land ondergeschikt gemaakt aan de dagelijkse strijd om te overleven.

Over het algemeen is linnen echter een van de minst milieubelastende textielsoorten. In tegenstelling tot synthetisch textiel zijn natuurlijke weefsels zoals linnen biologisch afbreekbaar, wat betekent dat hun samenstellende moleculen binnen enkele jaren in het omringende milieu worden geabsorbeerd in plaats van eeuwen. Natuurlijke vezels dragen ook niet bij tot de aanhoudende microvezelvervuilingscrisis in de hydrosfeer, die een bedreiging vormt voor het aquatisch en menselijk leven.

Als linnen wordt geteeld in overeenstemming met een goed rentmeesterschap van het land, is het niet schadelijk voor het milieu. Om aan de wereldwijde vraag naar linnenproducten te voldoen zonder onbetaalbare overheadkosten te maken, kiezen de meeste linnenproducenten er echter voor om goedkope processen te gebruiken die schadelijk kunnen zijn voor het milieu.

Linnen weefselcertificeringen beschikbaar

Er zijn verschillende linnen weefselcertificeringen beschikbaar om ervoor te zorgen dat linnenvezels met duurzame en verantwoorde middelen worden geproduceerd. Zo komt linnen in aanmerking voor biologische certificering door zowel het Amerikaanse ministerie van Landbouw als het biologische certificeringsprogramma van de Europese Unie, zolang het voldoet aan de normen voor biologische landbouw die door deze organisaties worden opgelegd.

Veel consumenten hebben echter meer vertrouwen in de certificeringen die worden geleverd door de Global Organic Textile Standard (GOTS). Deze niet-gouvernementele organisatie (NGO) richt zich specifiek op textielproducten, wat betekent dat het strengere biologische normen oplegt die zich specifiek richten op de bijzonderheden van textielproductie.

Een andere onafhankelijke organisatie, OEKO-TEX, certificeert de veiligheid van linnen dat wordt gebruikt voor een verscheidenheid aan consumententoepassingen. In tegenstelling tot GOTS, echter, OEKO-TEX biedt geen biologische certificering, maar bevestigt alleen dat er geen toxische stoffen aanwezig zijn in linnen producten bestemd voor de eindgebruiker.