Laten we beginnen met te bedenken wat dit betekent voor het product. Als leden van een economie product X voor elke prijs in een constant tempo vragen, dan hebben die leden van de economie dat product waarschijnlijk nodig als ze bereid zijn er veel geld voor uit te geven. Wat zijn dan dingen die leden van een economie als een noodzaak kunnen beschouwen?
Een voorbeeld uit de praktijk is het medicijn Daraprim, dat door Turing Pharmaceuticals werd ontwikkeld om AIDS te behandelen, en dat AIDS vrij goed behandelde. Daraprim is berucht om zijn prijs die van de ene op de andere dag steeg van $13,50/tablet naar $750/tablet. Maar mensen met AIDS moesten het medicijn nog steeds kopen om hun ziekte te kunnen behandelen. Andere soortgelijke voorbeelden zijn insuline voor diabetici, chemotherapie voor kankerpatiënten en infusies met medicijnen voor mensen met colitis ulcerosa.
Een ander voorbeeld zou benzine voor auto’s kunnen zijn. Als de prijs stijgt, zullen we misschien iets minder benzine verbruiken, maar het zal geen noemenswaardige daling zijn; we hebben nog steeds benzine nodig om naar ons werk, school enzovoort te gaan.
Afhankelijkheid kan er ook toe leiden dat sommige goederen inelastisch zijn. Rokers en alcoholisten bijvoorbeeld zullen waarschijnlijk niet zomaar stoppen met het kopen van sigaretten en alcohol omdat de prijs van een van beide is gestegen.
Mijn laatste voorbeeld zou een goed zijn dat door een monopolie wordt geproduceerd. Stel dat Directv de enige tv-maatschappij in een gebied is. In februari, wanneer de Super Bowl wordt gespeeld, gaan de mensen niet gewoon niet naar de Super Bowl kijken, maar betalen ze wat Directv zegt dat ze moeten betalen om de Super Bowl te zien.