Welk hokje vink je aan? – The Mash-Up Americans | De Mash-Up Amerikanen

Ah, de eeuwige Mash-Up vraag: Als het om ras gaat, welk hokje vink je dan aan? Voor velen van ons is de keuze duidelijk. Zwart. Blanke Hispanic van Cubaanse afkomst! Samoaans! (Voor andere Mash-Ups kan het een frustrerende, zo niet identiteitscrisis veroorzakende taak zijn om uit te zoeken welk hokje je moet aankruisen, met gevolgen voor de politiek, de academische wereld, de financiële wereld, en natuurlijk, familie. Als je het juiste hokje niet kunt vinden, hoe kun je jezelf dan vertegenwoordigen?

Onze Nigeriaans-Filipijns-Amerikaanse Mash-Up Rose Espiritu duikt in deze kwestie en meer in haar documentaire “Mixed Up”, die onderzoekt hoe ouders in interraciale gezinnen de raciale identiteit van hun kinderen beïnvloeden. Het blijkt dat we soms nagaan wat we weten. Soms controleren we wat we willen zijn. En soms controleren we dingen gewoon voor de lol. Je doet maar, Mash-Ups. Welk vakje controleer jij? Vertel het ons!

Dante, Cubaans-Spaans-Amerikaans

Toen ik op de lagere school zat, had ik niet die ‘andere’ optie. Er was een blanke, een Latijns-Amerikaanse, een Indiaanse, een zwarte en een Pacifische eilandbewoner. Ik wist niet wat ik moest kiezen. Maar als kind was ik niet echt bezig met ras – ik was alleen bezig met plezier hebben en tekenfilms kijken! Dus soms koos ik voor Hispanic omdat ik wist dat mijn vader uit Cuba kwam. Soms vulde ik blank in. En omdat ik ben opgegroeid in Hawaï, soms gewoon voor de lol zou ik Pacific Islander aanvinken.

Tatum, Wit-Honduraans-Amerikaanse

Ik ben opgegroeid in Utah, dat is overwegend blank. Ik heb altijd aangenomen dat ik blank was. Toen ik begon met het beantwoorden van die formulieren, was ik nooit echt zeker wat te doen, want mijn moeder is niet blank, en ze is de helft van mij. Dus soms zette ik iets anders, maar ik wist nooit echt wat ik moest zetten. Dat weet ik nog steeds niet.

Erika, zwart-wit-Amerikaans

Ik vink meestal Afro-Amerikaans aan als ik een formulier invul. Ik hoop dat degene die dat ziet, mij uiteindelijk te zien krijgt, en dan kan ik met hen delen waarom ik me als Afro-Amerikaans identificeer. Mijn trots voor mijn zwarte cultuur komt van mijn vader. Hij is een erg sterk persoon. Hij is trots op alles wat hij doet en zwart zijn is daar één van.

Diane, Zwart-Wit-Amerikaanse

Ik identificeer me als zwart omdat ik in het zuiden ben opgegroeid, en we hadden altijd de één-drop-regel. Toen ik opgroeide, legde mijn vader me altijd uit dat, hoewel mijn moeder een blanke vrouw was, de wereld me altijd als een zwart meisje zou zien. We leven in een maatschappij waar ras wordt aangeleerd. Als mensen je als zwart zien, dan begin je je daarmee te identificeren.

Anica, Kaapverdisch-Wit-Zwart

Ik zet zwart of anders. Als mensen me specifiek naar mijn achtergrond vragen, zeg ik wel dat ik Kaapverdisch ben. Maar er is altijd enige verwarring over waar dat is of wat dat betekent. Ik hou ervan om niet zoals iedereen te zijn.

Angelica, zwart-Frans-Native American

Ik ben Creools en Zwart. Ik identificeer me meestal als Afro-Amerikaans. Dat is veel veranderd toen ik opgroeide. Vroeger zei ik altijd tegen mensen dat ik Puerto Ricaans was, omdat ze aannamen dat ik dat was en het voor hen het prettigst was om dat als antwoord te horen. Ik heb er altijd voor gezorgd dat anderen zich op hun gemak voelden met wie ik was en wat mijn ras was.

Joseph, Mexicaans-Chinese-Amerikaanse

Ik controleer of ik gemengd of anders ben. Ik was laatst met een zwarte vriend, en we waren met veel zwarte mensen. Hij zei: “Dit is geweldig. Ik voel me hier op mijn gemak.” Op dat moment realiseerde ik me dat ik nooit een groep mensen zal tegenkomen die half-Mexicaans en half-Chinees zijn en me “op mijn gemak” zullen voelen.

Mark, Japans-Scottisch-Duits-Amerikaans

Ik controleer andere. Mij is verteld dat ik Aziatisch moet aanvinken. Sommige mensen vinden dat ik er Aziatisch uitzie, en anderen zeggen dat ik er gemengd uitzie. Ik omarm het gemengd zijn en zo categoriseer ik mezelf. Ik heb negen jaar in Japan gewoond voordat ik mijn Japanse identiteit kon opeisen. Het is een cliché om te zeggen dat als je multiraciaal of multi-etnisch bent, je het beste van twee werelden hebt. Omdat het veel werk is om op het punt te komen waar je het beste van beide werelden kunt benutten. En tot je voldoende tijd in elk van die werelden hebt doorgebracht, is het echt moeilijk om ze als je eigen wereld op te eisen.

Akello, Frans-Duits-Native American-Engels-Amerikaans

Ik check blank.

Sherin, Pakistaans-Zwart-Amerikaans

Ik ben 25 jaar oud, en er zijn nog steeds mensen die naar me toe lopen en zeggen: “Wat ben jij?” Het kwam tot het punt dat ik gewoon zei: “Ik ben een mens.” Ik vermijd die vraag nu omdat ik mezelf niet zo opsluit. Ik denk dat een van mijn vaders grootste spijtgevoelens in het leven was dat hij me niet genoeg over de Pakistaanse cultuur heeft geleerd. Het kostte hem en mij tijd om te beseffen dat ik niet één bepaald ding kan zijn. Ik kan niet alleen jou zijn, pap, en ik kan niet alleen jou zijn, mam. Ik ben niet zwart. Ik ben geen Arabier. Ik ben beide. Dus nu vink ik beide aan. Welk vakje vink jij aan? Vertel het ons!