Getty
Het begon allemaal met kippenvleugeltjes. Op een avond op school beet Rob, die alleen zijn voornaam wilde gebruiken, in het vlees en dacht opeens: “Ik zou het niet leuk vinden als iemand me zou koken en opeten.”
“Ik stopte gewoon met eten,” herinnert Rob zich, die nu 27 is en in Philadelphia woont. “Het raakte me als een ton bakstenen.” Hij vertelde zijn vrienden over de ervaring, maar nadat ze in lachen waren uitgebarsten, besloot hij zijn ontluikende interesse in vegetarisme voor zichzelf te houden. Toch bleef de ervaring hangen. Toen hij afgelopen augustus zijn vriendin ontmoette, was het feit dat zij vegetariër was, voor hem een reden om zich volledig in te zetten. “Ik maak veel grapjes, maar leren over het belang van plantaardige diëten, en de duurzaamheid ervan is echt belangrijk voor me,” zegt hij.
Afgelopen juni vroegen we lezers waarom ze besloten om te stoppen met vlees. We ontvingen bijna 500 reacties. Een overweldigende meerderheid – bijna 72 procent – noemde dierenwelzijn als belangrijkste reden om over te stappen, gevolgd door bezorgdheid over hun gezondheid en het milieu.
Natuurlijk noemden lezers vaak een combinatie van redenen, en hadden ook een aantal behoorlijk persoonlijke verhalen te vertellen over hoe hun gezinnen, evenals boeken – vooral de klassieker Diet for a Small Planet uit de jaren 1970 van Frances Moore Lappé – een rol speelden. De kosten waren ook een factor: “Ik was een alleenstaande werkende moeder, die ging studeren, met een slecht betaalde baan en ik moest bezuinigen,” schrijft Pam Flohr, uit Carmichael, Californië. “Toen ik mezelf had onderwezen, ontdekte ik dat er naast de kosten nog veel andere voordelen waren. Ik kan me niet voorstellen terug te gaan naar het standaard Amerikaanse dieet.”
Hoor een aantal van onze lezers praten over waarom ze gestopt zijn met vlees op de laatste aflevering van onze Bite podcast:
Hier zijn de top redenen waarom onze lezers ervoor kozen vlees te dumpen. Reacties zijn licht bewerkt voor lengte en duidelijkheid.
Dierenwelzijn
“Ik ben al bijna 35 jaar 100% veganist. Ik kom uit een Texaans militair/politie gezin dat van jongs af aan leerde om dieren te doden. Toen ik meer te weten kwam over ecologie en natuurbehoud, dwong ik mezelf om de realiteit van het oogsten/kweken van dieren onder ogen te zien. Ik realiseerde me dat ik andere keuzes had en niet langer kon doden om te eten, noch anderen vragen om te doden zodat ik kon eten. Ik ben blij om zoveel anderen te zien die keuzes maken om de wereld te verbeteren door een meer wreedheid-vrij leven te omarmen.” -Willis Gravelle, 58, San Antonio, Texas
“Vijfentwintig jaar geleden was ik op een lange autorit en zat ik vast in het verkeer naast een semi die vee vervoerde. Dit was in Kansas in juli, dus erg heet. Een van de ossen had een stukje hoorn vastzitten in de latten van de zijkant van de truck. Bij elke bocht, bij elke hobbel op de weg, werd hij door het andere vee heen en weer geslingerd. Zijn ogen waren groot van angst en pijn en hij schreeuwde, ik zweer het. Ik moest er kilometers naast rijden – ik kon niet om de truck heen. Nadat ik thuis was gekomen, deed ik onderzoek naar de fabriekslandbouw en de behandeling van vee en realiseerde me dat wat ik zag maar een klein deel van de verschrikking was. Ik zei toen, en 25 jaar later nog steeds: Ik kan het misschien niet veranderen, maar ik wil er geen deel van uitmaken.”- Anoniem, 50, Edmond, Oklahoma
“Ik werd vegetariër toen ik dertien jaar oud was, nadat ik op het aanrecht van een vriendin het eten voor haar huisdierenslang had gezien – een muis in een papieren zak. De aanblik van de papieren zak die over haar aanrecht bewoog met een muis erin, verontrustte me en het dwong me na te denken over de dieren die ik at op een manier die ik daarvoor niet had gedaan. De meeste mensen lachen als ik ze vertel dat dit de reden was waarom ik vegetariër ben geworden, maar ik denk dat de cognitieve dissonantie een groot probleem is als we de dieren waarvan we kiezen te houden en de dieren die we eten van elkaar scheiden. Ik werd veganist toen ik ging studeren in New York en meer te weten kwam over de gezondheids- en milieuschade die veroorzaakt wordt door het consumeren van dierlijke producten (door het overvloedig bekijken van documentaires – Cowspiracy, Food Inc.).” -Anoniem, 26, Californië
“In 1972 vroeg een vriend me waarom ik vlees at en ik kon niet antwoorden. In feite, toen ik erover nadacht, wilde ik echt geen dieren eten, en dus stopte ik ermee.” -Jane Atchison-Nevel, 64, Miami, Florida
Milieu
“Mijn partner en ik besloten om als pescatariers te gaan eten na 25 jaar zonder veel andere beperkingen te hebben gegeten. We besloten dit te doen omdat het houden van rundvlees, varkensvlees en gevogelte tot de ergste veroorzakers van koolstofuitstoot behoren, afkomstig van onze landbouwpraktijken. Voor mij is de beslissing uitsluitend genomen om de klimaatverandering te helpen bestrijden. We moeten allemaal ons kleine deel doen.” -Ray McAndrew, 26, Buffalo, New York
“Ik ben opgegroeid op een familieboerderij en we fokten vleesdieren, plus ik jaagde en viste, maar toen ik naar Penn State ging als pre-vet undergrad, was ik geschokt toen ik ontdekte hoe enorm verschillend commerciële productie is van kleinschalige landbouw. CAFO’s zijn verkwistend en smerig, zelfs als we het kale leven van dieren die 24 uur per dag in overbevolkte hokken opgesloten zitten negeren. Ik heb mijn vlees-eten beperkt tot duurzaam &schoon-maar na een auto-ongeluk in 1984 hebben twee verschillende antibiotica in 30 dagen mijn vriendelijke flora weggevaagd. Ik kan geen vleesvetten meer eten; ze veroorzaken nare darmproblemen. Dus eet ik noodgedwongen, behalve vis misschien één keer per maand, GEEN vlees. -Terry Pride, Boston, Massachusetts
“De milieu-impact van vlees eten is onhoudbaar destructief. Als vegetariër sinds 20 jaar zal ik de aarde niet in mijn eentje herstellen, maar ik kies ervoor om geen vlees te eten, net zoals ik ervoor kies om te recycleren en in een zuinige auto te rijden.” -Anoniem, 41
Gezondheidsproblemen
“Ik heb vlees uit mijn dieet geschrapt nadat ik op mijn 41e een zware hartaanval had gehad. Ik overleefde de zogenaamde “Widowmaker” en had een 6-weg by-pass. Vlees was inderdaad het allereerste wat ik uit mijn dieet schrapte, gevolgd door alle zuivelproducten, de meeste geraffineerde suiker en ik verminderde mijn natriuminname aanzienlijk. Daarna heb ik plantaardig voedsel aan mijn dieet toegevoegd. Al met al is het een van de beste keuzes geweest die ik voor mijn gezondheid heb gemaakt.” -Dan Bennett, 48, Saco, Maine
“Ik kreeg multiple sclerose en leed er erg onder. Het maakte me hypergevoelig voor het lijden van anderen, en ik kon het niet verdragen om enig plezier te beleven aan het lijden van een dier. Dus werd ik veganist, en dat ben ik nu al 10 jaar gebleven omdat er geen minpunt is: het eten is heerlijk, ik werd slanker en gezonder, het verminderde mijn koolstofvoetafdruk, verlaagde mijn bijdrage aan antibioticaresistentie, en liet me stoppen met betalen voor de vernietiging en vervuiling van onze natuurlijke wereld.” -Emily West, 48, St. Paul, Minnesota
“Ik sneed voor het eerst vlees uit mijn dieet toen ik in een ziekenhuis werkte en de gestage stroom van gebroken, gehavende mensen zag die op de SEH en ons hartinstituut opdoken met ernstige coronaire aandoeningen veroorzaakt door hun verslaving aan rood vlees en fastfood. Ik was vegetariër voor meer dan een decennium. Toen begon ik te lezen en onderzoek te doen naar de verschrikkelijke omstandigheden waaronder dieren in fabrieksboerderijen moeten lijden. Ik zag undercovervideo’s van dieren die in volslagen smerigheid leefden, varkens opgesloten in draagkooien die nauwelijks een centimeter konden bewegen; kalveren die minuten na de geboorte van hun moeder werden weggerukt; kippen die met antibiotica werden volgepompt, zonder verdoving werden ontbaard en in legbatterijen werden gepropt. Dat was genoeg. Ik ben nu vier jaar een ethisch veganist en heb nooit meer omgekeken.” -Susan Gordon, 67, Lansdale, Pennsylvania
Distrouwen in productie- en fabriekslandbouwpraktijken
“Alle vlees is mysterievlees. Ik heb niet het gevoel dat vleesindustrieën kunnen worden vertrouwd in het leveren van producten die vrij zijn van hormonen en chemicaliën die consumenten kunnen beïnvloeden….Zelfs kip, het vlees dat mensen het liefst niet opgeven, lijkt het meest destructief te zijn als het aankomt op chemicaliën en slechte levenskwaliteit voor de dieren. Nadat deze ideeën me hadden geraakt, vielen alle andere verifieerbare feiten over hoe vlees onnodig en slecht voor het milieu is, als dominostenen op hun plaats die me verder en verder weg hielden van het kopen van vleesproducten.” -Katie
“Een hele reeks redenen – het beleid van de USDA dat vleesinspecties verzwakt, snellere en snellere verwerkingslijnen toestaat die de gezondheid en veiligheid van werknemers in gevaar brengen; het is duur; het is verschrikkelijk schadelijk voor de planeet (waar bijna niemand over praat); CAFO’s stinken echt heel erg en vervuilen ons water en onze lucht, en creëren dode zones. Ik ben diep, diep bezorgd over het verlies van werkzaamheid van antibiotica door de voedselindustrie. Ik eet nog maar één keer per maand vlees en ik kijk uit naar het moment dat ik het helemaal kan afschaffen. -Kristin Erman, 62, Joplin, Missouri
“Enkele jaren geleden, toen mijn vrouw en ik terugkwamen van een reis naar het noorden op Hwy 5 in CA, kwamen we een “shit storm” tegen – letterlijk gesproken. De wind wakkerde aan toen we een enorme voederplaats (de Harris Ranch) met vee passeerden. Er was iemand op een tractor die de grond aan het harken was en het uitwerpselenstof raakte verstrikt in de windstorm en het verkeer vertraagde van 70-75 mph naar ongeveer 15 mph. De ramen waren natuurlijk allemaal dicht en we moesten onze airconditioning uitzetten terwijl we voortjakkerden. Dat was het moment waarop we allebei, tegelijkertijd, besloten dat rundvlees absoluut geen veilig vlees was om te eten.” -Anoniem
Taste
“Een bloedende hamburger maakte me in de zomer van 1972 vies. Ik heb sindsdien geen aas meer aangeraakt.” -John Cereza, 67, Snohomish, Washington
“Ik at een broodje brisket toen ik ongeveer 10 jaar oud was en een paar happen verder beet ik in een enorme ader die ongeveer 6 centimeter lang was. Ik kan me nog levendig herinneren hoe het voelde om in die vlezige buis te bijten. Daarna heb ik nooit meer vlees gegeten.”- Chloé, 21, Austin, Texas
Diversen
“Het was een uitdaging. Collega, 27 jaar geleden. Sindsdien vegetariër. Mensen vragen me waarom ik nog steeds vegetariër ben. Gezondheid, ethiek, milieu, ja. Maar ik ben het in mij gaan zien voor wat het werkelijk is: een heilzame persoonlijkheidsstoornis.” -Dave Goldenberg, Ridgefield, Connecticut
“Ik had een droom over het verbranden van het lichaam van mijn broer. Mensen stonden rond te praten over hoe goed hij zou smaken. De volgende dag stopte ik met vlees eten. Ik was 21 jaar vegetariër voordat ik veganist werd.” -Barbara Barnes, 61, Monroe, Louisiana
“Ik was 12 jaar oud, mijn beste vriend daagde me uit, liefhebber van rauw rundvlees en barbecue, om een maand geen vlees te eten en, tot ieders verbazing, bleef het hangen. Toen ik ouder werd, bleken er gewoon meer goede redenen te zijn om geen vlees (en uiteindelijk ook geen zuivel en eieren) te blijven eten dan om het wel weer te gaan eten. Medeleven met dieren, de impact op het milieu, het slechte dieet en de slechte gezondheid van mijn familie, een liefde voor koken en bakken met een uitdaging. Hoewel ik me de laatste jaren steeds meer ben gaan ergeren aan de veggie-gemeenschap, is het dieet nog steeds een belangrijk onderdeel van mijn leven.” -Rae, 22
“Ik was een hippie die op een berg in West Virginia woonde. We hadden water via de zwaartekracht, we hadden genoeg hout om te verbranden, we hadden paarden om het land te bewerken, maar geen elektriciteit, dus geen koeling en geen vlees. Het was bijna hemels. We hebben nu elektriciteit, maar geen vlees. Nog steeds bijna de hemel.” -Anoniem
Kari Sonde deed verslag.