1942-43 fryzury – ulizane i z przedziałkiem
1940 fryzury męskie
Mężczyźni z lat 40-tych mieli idealnie zadbane włosy, często odwiedzali fryzjera. Ten styl jest dziś dość prosty do wykonania (w przeciwieństwie do czasochłonnych fryzur damskich!). Jeśli chcesz osiągnąć większość męskich fryzur z lat 40-tych, musisz zapuścić długie włosy na szczycie, ale krótsze po bokach i z tyłu.
włosy pompadour z połowy lat 40-tych
Konserwatywne cięcia
Większość mężczyzn miała jedną ogólną fryzurę w latach 40-tych. Krótkie z boku i z tyłu, długie na górze. Górna partia włosów mogła być wygładzona pomadą lub przedzielona z jednej strony i zaczesana do tyłu w celu uzyskania fali. Włosy nigdy nie były przedzielone pośrodku, ponieważ był to kobiecy wygląd.
Fryzury z college’u z 1943 roku – ładnie zadbane
Różnica między fryzurami z początku i końca lat 40-tych polegała na ilości fal i wysokości. Włosy z początku lat 40-tych były starannie ułożone w jedną falę i wypolerowane olejkiem lub pomadą, aby nadać im połysk. Włosy były zazwyczaj płaskie lub zaokrąglone i gładkie na szczycie. Fryzury męskie z końca lat 40. miały większą wysokość i więcej fal. Warstwy fal, luźne fale lub wyrzeźbione fale i loki wymagały jedynie odrobiny produktu, aby utrzymać kształt. Bardzo tłuste fryzury wyszły z mody, chyba że chodziło o uzyskanie efektu ulizanego grzbietu. Podczas gdy wczesne lata 40-te były mocno wypolerowane, późne lata 40-te charakteryzowały się większą swobodą, której ułożenie i utrzymanie wymagało wysiłku.
1948 Fryzury licealne – ulizane lub falowane
Ulizane włosy do tyłu
(W przypadku włosów prostych, półdługich na górze, przyciętych po bokach i z tyłu). Możesz ulizać je równomiernie do tyłu lub zrobić przedziałek z boku z lub bez małej fali z przodu. Następnie, użyj szczotki o sztywnym włosiu, aby wygładzić włosy – należy unikać linii grzebienia. Unikaj noszenia czapki, dopóki olejek nie zdąży wsiąknąć i nieco wyschnąć. Możesz również użyć suchej szmatki, aby wchłonąć nadmiar olejku. Produkty oleiste nigdy nie są dobrym pomysłem w przypadku noszenia kapeluszy, zwłaszcza tych zabytkowych. Tak było w latach 40-tych, jednak mężczyźni kupowali nowe kapelusze co roku, gdy stare zostały zniszczone przez codzienne użytkowanie i produkty do włosów.
1940, przedziałek, ulizany, płaski czubek 
Off center part and slicked back 
1943 slick with small wave 
1946 slick all back 
Przedziałek, 
1949 krem do włosów na ulizane, ale miękkie fale Falowane fryzury
Aby stworzyć ten look, zacznij od nałożenia na włosy kremu lub płynu do stylizacji i przeczesz je dokładnie, tworząc bardzo prosty i zdefiniowany przedziałek po jednej stronie głowy. Przedziałek powinien znajdować się w miejscu, gdzie dłuższa górna partia włosów styka się z bliżej przyciętą partią boczną. Następnie, zaczynając od linii włosów z przodu głowy, zaczesz włosy do góry i na bok, tworząc na szczycie niewielki koczek. Resztę włosów zaczesz tak, by były zaczesane do tyłu, upewniając się, że fryzura wygląda równo na całej głowie. To jest to – idealna fryzura w stylu lat 40-tych!
1947 przedziałek z boku, krótkie fale 
1947 głęboki przedziałek z boku, falowane do tyłu 
przedziałek z boku, falowane 
Naturalne fale 
1947 wysokie fale do tyłu, prawie pompadour 
1947 krótkie fryzury 
Włosy pachucos
Ulizane włosy pachucos
Ducktail Pompadour
Posiadanie dużej ilości długich włosów na szczycie stało się jeszcze bardziej powszechne w późnych latach 40. Był bardzo popularny wśród Pachucos z Los Angeles, przez co stał się kojarzony z młodymi przestępcami, a w latach 50. z buntownikami jeżdżącymi na motocyklach. Został on również odebrany przez piosenkarzy Elvis Presley i Frank Sinatra.
Pompadour był pełny, faliste, i czesane do góry, zanim zamachnął się do tyłu (nigdy nie dyndające w dół czoło). Im wyższa korona, tym lepiej. Podczas gdy zwykle była krótka z tyłu, styl ducktail (czasami nazywany kaczym tyłkiem/D.A.) kontynuował długość aż do szyi i zwężał się do punktu, jak ogon kaczki.
Włosy Afroamerykanów
Włosy dla Afroamerykanów były cięte równo wokół lub lekko, bardzo lekko, dłuższe na górze. Przedziałek nie był powszechny aż do końca dekady. Niektórzy mężczyźni odrośli i wygładzili czarne włosy po bokach i na górze olejkiem do włosów. Młodzież miejska tworzyła pompadury, czesząc włosy z przodu głowy tak wysoko, jak tylko było to możliwe.
Muzyk jazzowy Johnny Hodges, ulizane i naoliwione krótkie równe włosy
Falowane i naoliwione, początek lat 40. 
1942 długie, wyprostowane, i zaczesane do tyłu 
1940 Jimmie Daniels krótki bok, naturalne 
1949 krótkie, równe, naturalne Cięcia wojskowe
Mężczyźni w służbie często musieli ścinać włosy bardzo krótko. Łatwość utrzymania tych fryzur trwała również po zakończeniu wojny. Buzz cut to równe cięcie wokół głowy. Było łatwiejsze do cięcia z nowymi elektrycznymi maszynkami do strzyżenia dostępnymi do użytku domowego.
1940s crew cut with slightly taller front
The crew cut lub butch cut został również osiągnięty za pomocą maszynek do strzyżenia, ale trochę włosów zostało dłużej na górze. Niektóre gwiazdy, jak muzyk jazzowy Gerry Mulligan, miały z przodu włosy dłuższe o cal lub dwa i zaczesane prosto do góry lub do przodu. Aktor Steve McQueen również nosił tradycyjną fryzurę z dłuższym czubkiem (i naturalnymi lokami).
1947, fryzura z dłuższym czubkiem
Płaski czubek był przycięty dookoła, ale pozostawiono cal lub dwa dłuższe włosy na czubku, naoliwione i zaczesane na płasko i kwadratowo.
Cięcia wojskowe nie były zbyt popularne. Większość mężczyzn preferowała fale lub ulizane fryzury.
Ta strona jest przydatna dla fryzur z okresu II wojny światowej i jak poprosić fryzjera o ich odtworzenie.
1947 elektryczne maszynki do strzyżenia włosów
Włosy na twarzy
Większość mężczyzn preferowała czysty wygląd w latach 40-tych. Ci nieliczni, którzy nosili włosy na twarzy, nosili wąsy. Cienkie jak piórko wąsy „Errola Flynna” były popularne w latach 30-tych po tym, jak aktor zadebiutował nimi na srebrnym ekranie. Wymagały one zgolenia miejsca między wąsami a nosem, tak by linia wąsów przebiegała zgodnie z konturem górnej wargi. Wąsy były często przycinane, aby nie stały się zbyt krzaczaste. Kilku mężczyzn kontynuowało noszenie tego stylu w latach 40-tych, w tym odtwórca głównej roli Clark Gable. Jego wąsy nie były tak cienkie jak w stylu lat 30. Były nieco pełniejsze, ale wciąż na tyle rzadkie, że można było dostrzec skórę pod włosami.
1941 mała piramida 
1940, Clark Gable, wąsy 
1945 Zachary Scott wąsy 
1947 Ronald Colman, wąsy W 1947 roku powstał klub kierownicy, który miał wspierać mężczyzn, którzy zdecydowali się nie golić wąsów po służbie wojskowej. Wszystkie style były dozwolone, ale to pełne krzaczaste wąsy z zakręconymi długimi końcówkami, które były imiennikiem grupy.
Starsi mężczyźni, którzy nie mogli rosnąć cienkie wąsy może zwrócił się do pełnej brody. Było to bardzo rzadkie, nawet wśród starszych mężczyzn, ale kilku aktorów uczyniło z niej znak firmowy, którego role obejmowały postacie historyczne, detektywów, lekarzy i naukowców. Brody były również bardziej powszechne wśród brytyjskich oficerów, takich jak książę Edynburga. Większość brodaczy była utrzymywana w dobrym stanie i schludna.
James Robertson Justice 1938 w Vice Versa 
Broda księcia Edynburga 
1944 Robert St. John, broda 
1939, Orson Welles kozia bródka Mężczyźni, którzy przyjęli „zachodnią” kulturę byli fanami zarostu na twarzy. Nie chodziło o to, by wyglądać na zadbanych, ale „zbyt zajętych pracą na ranczu lub jazdą konną”, by się golić. Pojawiły się zarówno zarost, jak i wąsy. Ponownie, nie była to część „mody” tak bardzo, jak był to znak człowieka rustykalnego zawodu.
Narzędzia do pielęgnacji
1944 męskie grzebienie, szczotki i zestawy do manicure
Grzebień i szczotka
Przed wojną większość grzebieni była wykonana z żółwiej skorupy lub kości słoniowej. Plastik (Lucite) przejął je po wojnie (i uratował wiele zwierząt przed wyginięciem). Męskie grzebienie były dostępne w kilku szerokościach i rozmiarach zębów. Mały grzebień był często noszony w portfelu lub kieszeni. Duże grzebienie były używane w domu wraz ze sztywnymi szczotkami z włosia. Niektóre szczotki miały uchwyty, ale większość pasowała do dłoni (lepsze doświadczenie pielęgnacyjne, moim zdaniem).
Zestawy do manicure
Przycięte i wyczyszczone paznokcie nie były tylko dla kobiet. Mężczyźni bardzo dbali o swój schludny wygląd, co wiązało się z regularnym dbaniem o paznokcie. Cążki, pilniki, obcinaczki do skórek i pęseta były przechowywane w skórzanym etui.
1947 toniki i szampony do włosów
Toniki do włosów, produkty do stylizacji
W latach 40-tych istniało kilka rodzajów toników do stylizacji włosów dla mężczyzn. Brilliantine cream lub Brylcreem był oleisty, lepki, wazelinopodobny żel, który był używany do ulizanych wygląd z powrotem. Olejek do włosów dodawał blasku bez efektu utrwalenia i był stosowany do fryzur typu fale. Często pachniał lawendą lub innymi lekkimi substancjami zapachowymi. Pomada Murray’a i pomada Royal Crown były żelowymi produktami do stylizacji włosów, które wytrzymywały rygorystyczne warunki częstego zdejmowania kapelusza. Oni nadal zrobić wiele starej mody 1940s produkty do włosów dzisiaj (kliknij linki) dla autentycznego doświadczenia stylizacji włosów.
Szampon
Hair szampon był komercyjnie dostępne dla tych, którzy mogli sobie na to pozwolić. Mydło kastylijskie, mydło kokosowe, mydło z oliwy z oliwek i formuły usuwające łupież były podstawowymi mydłami. Podczas gdy odżywka nie była jeszcze używana, były toniki do włosów i popularny Wildwood Cream, który był stylizowany na mokre włosy, wczesny rodzaj balsamu ustawiającego, który był „nie klejącą się cieczą, która pozostawia włosy miękkie i łatwe do zarządzania.”
1947 męskie kremy do golenia, mydła i balsamy
Dezodoranty
Dezodoranty w proszku i dezodoranty w tubkach nie były jeszcze częścią męskiej pielęgnacji. Dezodoranty w płynie były albo nakładane na szmatkę i wcierane, albo wylewane na dłoń i rozpryskiwane. Służyły one do perfumowania, a nie antyperspirantu. Mężczyźni używali również wód kolońskich, aby zatuszować zapach ciała, ale były one na ogół bardzo drogie. Wszystkie zapachy toników do włosów, płynów do stylizacji i produktów po goleniu były wystarczającym zapachem dla większości mężczyzn.
Mydła do golenia, płyny
Golenie było poważną rutyną dla mężczyzn. Wielu mężczyzn nadal goliło się prostą brzytwą. Bezpieczna maszynka do golenia była bardziej popularna, jednak konieczność częstej wymiany ostrzy sprawiała, że jej cena była zaporowa przez większość lat 40-tych. Golarki elektryczne również stawały się coraz bardziej popularne. Balsam po goleniu stosowano, aby złagodzić podrażnienia skóry. Przeczytaj o przygodach Oscara w goleniu maszynką prostą tutaj.
