64 Parishes

Percy „Master P” Miller, znany raper z Nowego Orleanu, założył No Limit Records, niezależną wytwórnię. W latach 1991-2001, No Limit okazała się ogromnym sukcesem komercyjnym, sprzedając ponad pięćdziesiąt milionów albumów gangsta rap artystów i producentów, z których wielu było także rodowitymi mieszkańcami Luizjany. Miller ma również produkowane, reżyserowane, napisane i grał w wielu filmach i jest właścicielem sieci telewizji kablowej, Better Black Television.

Urodzony 29 kwietnia 1969, Percy Robert Miller został podniesiony przez dziadków w Nowym Orleanie w Calliope projektu mieszkaniowego po jego rodzice rozwiedli. Miller grał w koszykówkę college’u krótko, zanim został odsunięty na bok przez kontuzję kolana. Około 1988 roku przeprowadził się do Richmond w Kalifornii, na północ od Oakland, aby być blisko swojej matki. Niedługo potem, jego brat Kevin został zamordowany w Nowym Orleanie, podkreślając potrzebę Millera, aby usunąć siebie i swoją rodzinę z endemicznego ubóstwa i przemocy w jego rodzinnym mieście.

Miller i jego żona, Sonya, otworzył sklep z płytami w Kalifornii i szybko rozszerzył działalność o podziemną wytwórnię gangsta rap. Począwszy od 1991 roku, No Limit Records wydał albumy przez Master P i grupy TRU (The Real Untouchables), trio składające się z Millera i jego braci, Corey i Vyshonn, którzy również nagrywali jako „C-Murder” i „Silkk the Shocker,” odpowiednio. Pomimo braku promocji i audycji radiowych, Miller zbudował sobie na początku lat 90-tych podstawową publiczność. W 1995 roku ukazała się kompilacja Down South Hustlers: Bouncin’ and Swingin’ zawierała wielu wschodzących raperów z Nowego Orleanu i innych miejsc. Firma przeniosła się do Nowego Orleanu około 1995 roku, gdzie regionalne hity takie jak „Bout It, Bout It” pomogły ugruntować południowe referencje No Limit. Master P przeniósł swoje centrum operacji do stolicy stanu, Baton Rouge, w 1997.

W 1996, Miller podpisał umowę dystrybucyjną z Priority, która pozwoliła mu zachować własność swoich nagrań, a w ciągu trzech lat, które nastąpiły, wyprodukował ciąg milionowych wydań. Miller podpisał wiele raperów z Nowego Orleanu, w tym Mia X, Mystikal, Fiend, Soulja Slim, Kane & Abel, Magic i Skull Duggery. Ich wysiłki były wspierane przez zespół produkcyjny znany jako Beats by the Pound (później Medicine Men), w skład którego wchodzili między innymi Craig „KLC” Lawson, Mo B. Dick i Craig B. Charakterystyczny jęk, który pojawił się w sprzedającym się w milionach egzemplarzy singlu „Make 'Em Say UHH!”, stał się znakiem rozpoznawczym Master P jako rapera. Wydał bardzo udane albumy solowe, w tym Ghetto D w 1997 roku i 1998 podwójny CD MP Tha Last Don.

W latach 90-tych, No Limit wydania przyszedł do zdefiniowania Nowy Orlean hip-hop dla publiczności krajowej, ale roster wytwórni zawierał artystów z innych miejsc. Master P podpisał kontrakt z kultowym artystą z Zachodniego Wybrzeża, Snoop Doggiem, który wydał kilka albumów w latach 1998-2001. Jako biznesmen, Miller realizował ambitną strategię dywersyfikacji, wchodząc w poboczne przedsięwzięcia, takie jak film, linia odzieżowa i krótko działająca firma zarządzająca sportem. On również zaangażowany w krótkim, ale intensywne wysiłki, aby ustalić się jako profesjonalny koszykarz.

Despite kilka sukcesów wykres z 504 Boyz (grupa wzorowana na Cash Money’s Hot Boys), No Limit wpływ zaczął spadać w 2000 roku. Miller zakończył współpracę z Priority w 2001 roku, zawierając umowę dystrybucyjną z Universal dla swojej odświeżonej wytwórni New No Limit. Jego ostatnim hitem był popowy singiel „My Baby” (2001), napisany przez jego syna, znanego jako Lil Romeo. Przez kilka lat w połowie i pod koniec lat 90-tych, Master P w dużej mierze zdefiniował nowoorleański rap dla narodu. Jednak jego losy podupadły wraz ze wzrostem znaczenia innej niezależnej wytwórni z miasta, Cash Money Records, do rangi krajowej. W ostatnich zeznaniach przed podkomisją kongresową, Master P wyrzekł się używania profanacji i przemocy w rapie, sygnalizując ostateczne zerwanie z podziemnym gangsta rapem, na którym zbudował swój sukces. Niemniej jednak, jego lata jako potentata rapu uczyniły go jedną z najbardziej znanych postaci związanych z muzyką rap w Nowym Orleanie.

.