Anafaza jest czwartą fazą mitozy, procesu, który rozdziela powielony materiał genetyczny niesiony w jądrze komórki macierzystej na dwie identyczne komórki córki. Zanim rozpocznie się anafaza, powielone chromosomy, zwane chromatydami siostrzanymi, są ustawiane wzdłuż równika komórki na płaszczyźnie równikowej. Chromatydy siostrzane są parami identycznych kopii DNA połączonych w punkcie zwanym centromerem.
Podczas anafazy, każda para chromosomów jest rozdzielana na dwa identyczne, niezależne chromosomy. Chromosomy są rozdzielone przez strukturę zwaną wrzecionem mitotycznym. Wrzeciono mitotyczne jest zbudowane z wielu długich białek zwanych mikrotubulami, które są przymocowane do chromosomu na jednym końcu i do bieguna komórki na drugim końcu. Chromatydy siostrzane są rozdzielane jednocześnie na ich centromerach. Oddzielone chromosomy są następnie ciągnięte przez wrzeciono do przeciwległych biegunów komórki.
Anafaza zapewnia, że każda komórka potomna otrzymuje identyczny zestaw chromosomów, a po niej następuje piąta i ostatnia faza mitozy, zwana telofazą.
Anafaza zapewnia, że każda komórka potomna otrzymuje identyczny zestaw chromosomów.