Atmosfera

Definicja Atmosfery

Technika literacka, atmosfera jest rodzajem uczucia, które czytelnicy otrzymują z narracji, w oparciu o szczegóły, takie jak ustawienie, tło, obiekty i zapowiedzi. Nastrój może służyć jako środek do ustanowienia atmosfery. W dziełach literackich atmosfera odnosi się do emocji lub uczuć, które autor przekazuje swoim czytelnikom poprzez opisy przedmiotów i scenerii, tak jak w opowieściach J.K. Rowling o Harrym Potterze, w których tworzy ona kapryśną i porywającą atmosferę. Należy pamiętać, że atmosfera może się zmieniać w całym utworze literackim.

Różnica między atmosferą a nastrojem

Wielu ludzi używa obu terminów zamiennie, ponieważ nie ma między nimi konkretnej różnicy. Jednak w literaturze znajdujemy delikatną różnicę. Dzieje się tak dlatego, że atmosfera jest terminem szerszym i może być określona przez pewne miejsce, takie jak teatr. Natomiast nastrój jest terminem bardziej specyficznym i wąskim, dotyczącym emocji pewnej jednostki lub grupy jednostek, i nie obejmuje emocji lub uczuć promieniujących w całym miejscu. Po prostu, nastrój dotyczy wewnętrznych odczuć, podczas gdy atmosfera istnieje w konkretnym miejscu. Poza tym, nastrój przyczynia się do budowania całej atmosfery narracji.

Przykłady atmosfery w literaturze

Przykład #1: Niewypowiedziany głód (Terry Tempest Williams)

„Jest to niewypowiedziany głód, który odpieramy nożami – jedno awokado między nami, pokrojone starannie na pół, skręcone, a następnie oddzielone od dużego drewnianego dołu. Z zielonymi mięsistymi łódkami w ręku kroimy pionowe paski od jednego końca do drugiego. Warzywne deski. Smarujemy awokado salsą, ostrymi chili w południe na pustyni. Patrzymy na siebie i uśmiechamy się, jedząc awokado ostrymi srebrnymi ostrzami, ryzykując wielokrotnie krew naszych języków.”

Tutaj Williams tworzy niebezpieczną atmosferę, w której przedstawia zagrożenia związane z nożami i awokado. W rzeczywistości, gdy autor stara się stworzyć atmosferę za pomocą przedmiotów, obiekty te reprezentują niewypowiedzianą rzeczywistość. Poza tym, wygląd dwóch znaków również dodaje do seksualnie naładowanej atmosfery.

Przykład #2: The Vision (By Dean Koontz)

„Kobieta podniosła ręce i wpatrywała się w nich; wpatrywała się przez nich.
Jej głos był miękki, ale napięty. 'Krew na jego rękach’. Jej własne ręce były czyste i blade.”

Kiedy czytamy te wersy, natychmiast przywodzą nam na myśl reakcję emocjonalną i przyciągają naszą uwagę. To jest właśnie to, co atmosfera robi w dziele literackim.

Przykład #3: The Raven (By Edgar Allen Poe)

„Once upon a midnight dreary, while I pondered, weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore –
While I nodded, nearly napping, Nagle rozległo się stukanie,
jakby ktoś delikatnie uderzał, uderzał w drzwi mojej komnaty –
„To jakiś gość,” mruknąłem, „stukając w drzwi mojej komnaty –
Tylko to i nic więcej.”

W tym fragmencie, doświadczenie czytelników jest suspensyjne i ekscytujące, jak przewidują horror z powodu uczuć w narracji. Jak widzimy, ta postać słyszy stukanie do drzwi, a kiedy je otwiera, znajduje nikogo tam, tylko ciemność; co atmosfera strach i napięcie.

Przykład #4: Opowieść o dwóch miastach (Charles Dickens)

Charles Dickens, w Opowieści o dwóch miastach, tworzy ważną atmosferę, gdy główne wydarzenie występuje w fabule. Na przykład, widzimy upiorny nastrój posłańca wejście w Dover poczty, która wskazuje rzeczy z przyszłości. Następnie, Dickens buduje atmosferę poprzez działania swoich bohaterów w pokoju dr Manetas.

W tym, autor daje atrybuty do tych miejsc z różnych koncepcji i pomysłów. Na przykład, gdy Jerry idzie znaleźć pocztę Dover, aby przekazać wiadomość do pana Lorry, Dickens tworzy ponurą i tajemniczą atmosferę, nawiązując do ciemniejszego końca. Inny rodzaj atmosfery widzimy w sali sądowej pod koniec. Podczas tej sceny, można zauważyć, że społeczeństwo jest poszukiwanie i brzęczenie dla ofiary po ofierze. Tak więc Dickens łączy atmosferę tego miejsca z death.

Function of Atmosphere

Celem ustanowienia atmosfery jest stworzenie efektu emocjonalnego. Czyni dzieło literackie żywym, fascynującym i interesującym, utrzymując publiczność bardziej zaangażowaną. Odwołuje się do zmysłów czytelników, czyniąc historię bardziej realną, pozwalając im łatwo zrozumieć ideę. Ponieważ atmosfera sprawia, że publiczność czuje się w sposób pośredni, pisarze mogą przekazać ostre uczucia z mniejszą surowością. Pisarze kontrolować wpływ panującej atmosfery poprzez zmianę opisu ustawień i obiektów.