Bonds, Barry 1964-

Barry Bonds

1964-

Profesjonalny gracz baseballowy

W dniu 7 sierpnia 2007 roku outfielder Barry Bonds został największym zawodowym baseballistą wszech czasów, a mimo to jest często pomijany jako jeden z wielkich bohaterów gry. Bonds posiada w grze dwa wielkie rekordy mocy: przebił rekord Hanka Aarona w połowie sezonu 2007 swoim 756. uderzeniem, a w 2001 r. ustanowił rekord liczby home runów w jednym sezonie z wynikiem 73. Bonds jest oczywiście kimś więcej niż tylko sluggerem; jest siedmiokrotnym Most Valuable Player i jedynym graczem baseballu, który zdobył nagrodę MVP swojej ligi więcej niż trzy razy. Bonds zdobył wszystkie swoje nagrody MVP w Lidze Narodowej, dla Pittsburgh Pirates i San Francisco Giants. Pomimo tych wyróżnień, kontrowersje towarzyszyły Bondsowi, gdy zbliżał się do rekordu Aarona, a to za sprawą trwającego skandalu, w którym federalna ława przysięgłych oskarżyła jego wieloletniego trenera o dostarczanie sterydów zawodowym sportowcom. Wielu purystów baseballu twierdzi, że slugging prowess Bonda jest wynikiem stosowania sterydów i że każdy z jego rekordów powinien być oznaczony przerażającą gwiazdką, aby zakwestionować legalność jego wyczynów.

Bonds, syn byłego gracza Major Leaguer Bobby’ego Bondsa, był wokół wielkich lig przez większość swojego życia. Podchodzi do baseballu jak do pracy – z jej własnymi pułapkami i przyjemnościami – i robi niewiele, by poprawić swój osobisty wizerunek. Nazywano go niechętnym do współpracy, aroganckim i samolubnym. Otwarcie kłóci się z kolegami z drużyny, menedżerami, a zwłaszcza z reporterami, którzy próbują namówić go na wywiad. Jego wizerunek, szczególnie po tym, jak w 2005 roku na pierwsze strony gazet trafiły informacje o zażywaniu sterydów, ucierpiał do tego stopnia, że stał się ulubionym celem wyzwisk ze strony kibiców na trasie, a także okazjonalnym obiektem szykan ze strony kolegów z drużyny. Nic nie sprawiło, że Bonds stał się bardziej tolerancyjny czy wyrozumiały. Wskazuje on na swoje liczby ofensywne, osiem nagród Gold Glove za grę w polu i wyróżnienia MVP, mówiąc, że mówią one same za siebie. „Nie jestem osobą medialną,” powiedział San Francisco Examiner. „Nie lubię odpowiadać na te same pytania. Po prostu lubię grać w baseball. Nie interesują mnie inne rzeczy. Odrzucam wiele wywiadów. To są Stany Zjednoczone Ameryki. Mam wolność wyboru. To dwie różne prace – uszczęśliwianie mediów i uszczęśliwianie siebie i swojej rodziny. To zbyt wiele dla jednego człowieka.”

Jeśli Bonds jest niepopularny gdzie indziej, jest popularny w San Francisco. Odkąd dołączył do Gigantów w 1993 roku, pomógł odwrócić klub piłkarski. W 2002 roku, Giants wykonane ich pierwszy World Series wygląd od 1990 roku, tracąc do Anaheim Angels w siedmiu meczach. Korespondent Philadelphia Inquirer Sam Carchidi napisał, że Bonds pomógł ożywić franczyzę, która prawie wyniosła się z miasta.

Przeznaczony do Wielkiej Ligi

Można powiedzieć, że Barry Lamar Bonds odziedziczył rodzinny biznes. Urodzony 24 lipca 1964 roku w Riverside w Kalifornii, jest najstarszym synem gwiazdy baseballu Bobby’ego Bondsa i chrześniakiem Williego Maysa. Podczas gdy inni chłopcy w jego wieku oglądali z tęsknotą mecze z trybun, on wraz z ojcem i Maysem rzucał piłki na boisko Candlestick Park. „Byłem za młody, żeby z nimi uderzać”, powiedział Bonds w wywiadzie dla Sports Illustrated, „ale mogłem z nimi rywalizować na boisku.”

Ojciec Bondsa dołączył do Giants w 1968 roku i grał tam do 1974 roku. Na początku swojej kariery Bobby Bonds był zapowiadany jako następca Williego Maysa, zwłaszcza że ci dwaj panowie byli tak dobrymi przyjaciółmi. Niestety, Bobby nigdy nie mógł spełnić oczekiwań fanów i mediów. Mimo, że pięciokrotnie w tym samym sezonie zaliczył 30 home runów i 30 baz, jego wyniki nigdy nie zadowoliły krytyków. Jego inne drużyny obejmowały New York Yankees, California Angels, Chicago White Sox, Texas Rangers i Cleveland Indians.

W San Francisco Examiner, Larry Stone napisał: „The Bonds’ … wiedzą, jak to jest nigdy nie zrobić dość, aby zadowolić fanów i media. Bobby miał być następnym Willie Maysem. Barry miał być następnym Bobbym Bondsem. W przypadku obu zawsze chodziło o potencjał i to, jak bardzo nie był on wykorzystywany.” Barry Bonds zdawał się powtarzać te sentymenty, gdy został zapytany o swojego ojca przez Sports Illustrated. „Nikt nie daje mojemu tacie kredytu za to, co zrobił, a oni chcą umieścić mnie w tej samej kategorii,” powiedział. „Zrobił 30-30 pięć razy, a oni mówią, że nigdy nie stał się graczem piłki, którym powinien był się stać. Nikt inny nie zrobił 30-30 pięć razy. Nikt. Zero. Więc nie obchodzi mnie, czy mnie lubią, czy nie lubią. I don’t care.”

The starsze Bonds był all-out konkurenta, który lubił pchać swoje dzieci do doskonałości. Zanim jeszcze poszedł do szkoły, młody Barry mógł uderzyć piłkę Wiffle tak mocno, że może rozbić szkło. Przyjął baseball w sposób naturalny i uczył się od ojca, jak również od trenerów w szkole średniej i na studiach. Będąc uczniem Serra High School w San Mateo w Kalifornii, grał w baseball, koszykówkę i piłkę nożną. Kiedy ukończył szkołę w 1982 roku, zaproponowano mu kontrakt z byłą drużyną jego ojca, San Francisco Giants. Pieniądze były znaczne – 75 000 dolarów – ale Bonds poprosił o więcej. Oferta została wycofana, a zamiast tego Bonds poszedł na studia.

Na Arizona State University, Bonds grał w baseball dla trenera Jima Brocka. Młody outfielder talent był oczywisty od samego początku, a przez jego junior roku został nazwany do All-Pac 10 zespołu trzy kolejne lata. Jako junior zaliczył 23 home runy i osiągnął średnią .347, a w 1985 roku został wybrany do Sporting News All-American Team. Brock wspominał swoje lata trenowania Bondsa w Sports Illustrated: „Bardzo lubiłem Barry’ego Bondsa. Niestety, nigdy nie widziałem kolegi z drużyny, któremu by na nim zależało. Częścią tego było to, że był niegrzeczny, niewybredny i skupiony na sobie. Chwalił się pieniędzmi, które odrzucił, i wyskakiwał z tekstem o swoim ojcu. Nie sądzę, aby kiedykolwiek zorientował się, co zrobić, aby ludzie go polubili.”

At a Glance …

Urodzony Barry Lamar Bonds 24 lipca 1964, w Riverside, CA; syn Bobby’ego (profesjonalnego gracza baseballowego i trenera) i Patricii (Howard) Bonds; żonaty z Sun (rozwiedziony); żonaty z Liz; dzieci: (z Sun) Nikolai, Shikari, (z Liz) Aisha Lynn. Wykształcenie: Uczęszczał do Arizona State University, 1982-85.

Career : Profesjonalny baseballista, 1985-. Pittsburgh Pirates, outfielder, 1986-92; San Francisco Giants, outfielder, 1993-.

Awards : Nazwany National League Most Valuable Player, 1990, 1992, 1993, 2001, 2002, 2003, 2004; Rawlings Gold Glove Awards, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998; Jim Thorpe Pro Sports Award, 1993; Silver Slugger Award, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004; AP Male Athlete of the Year, 2001; Hank Aaron Award, 2001, 2002, 2004.

Adresy: Office-c/o San Francisco Giants, AT&T Park, 24 Willie Mays Plaza, San Francisco, CA 94107.

Drafted by the Pirates

Bonds został ponownie draftowany w 1985 roku, kiedy to Pittsburgh Pirates uczynili go szóstym wyborem w pierwszej rundzie. Bonds został wysłany do niższych lig, gdzie grał dla Piratów z Prince William (Virginia) w Carolina League. Tam uzyskał wynik .299, zaliczył 13 home runów i został wybrany graczem miesiąca za lipiec. W następnym sezonie znalazł się na Hawajach, gdzie w zaledwie 44 meczach uzyskał wynik .311, zanim został powołany do Pittsburgha. W sumie Bonds spędził w ligach niższych mniej niż dwa lata. Miał zaledwie 21 lat, kiedy został Piratem Pittsburgha.

Bonds szybko stał się początkowym center fielder i leadoff hitter dla Piratów. Na jego drugi dzień z zespołem on smacked podwójne, a mniej niż tydzień później miał swój pierwszy home run. Do końca roku był liderem wśród debiutantów w Lidze Narodowej w liczbie home runów, zdobytych punktów, skradzionych baz i spacerów. Pittsburgh front office cieszył się, że miał nadzieję, że Bonds może pomóc drużynie z powrotem do playoff contention.

W 1987 Bonds został przełączony do lewego pola i przeniósł się do piątego w kolejności battingu, ponieważ mógł uderzyć do wszystkich pól. Jego wskaźnik batting average strzał do .261, uderzył 25 home runs, a on ukradł 32 baz. W następnym roku kontuzja kolana trzymał jego skradzionych baz ogółem w dół, ale nie zrobił nic do jego średniej (.283) lub home run sumy (24).

Bonds przyszedł do jego własny w 1990 roku, rok zdobył swoją pierwszą nagrodę National League Most Valuable Player. Uderzył 32 home runs i ukradł 52 bazy-prompting dalszych porównań z ojcem-i prowadził National League w slugging procent z .565. W dużej mierze dzięki Bondsowi, Pirates zajęli pierwsze miejsce w National League East, choć Cincinnati Reds pokonali ich w National League Championship Series.

Personality Alienated Allies

W 1990 roku menedżer Piratów Jim Leyland powiedział Sports Illustrated: „Barry jest w tym momencie swojej kariery, w którym powinien być. Jeśli będzie się zachowywał tak, jak potrafi, będzie gwiazdą przez lata”. To „jeśli” w komentarzu Leylanda było ważne. Leyland dostrzegł talent Bondsa, ale uznał też, że młoda gwiazda jest temperamentna i nieczuła wobec kolegów z drużyny. Po zdobyciu nagrody MVP, Bonds poprosił o arbitraż płacowy. Chciał większej podwyżki, niż Piraci byli skłonni mu dać. He lost.

Matters took a turn for the worse after the Pirates lost the 1990 NLCS. Bonds dołączył do grupy innych graczy gwiazd na wycieczkę dobrej woli w Japonii. Reporter Associated Press Alan Robinson twierdził, że Bonds zrezygnował na początku gry wystawowej, a następnie obraził swoich japońskich gospodarzy, odrzucając symboliczny prezent podczas ceremonii po meczu. Kłopoty podążyły za Bondsem z powrotem do Stanów Zjednoczonych. Podczas 1991 wiosennego treningu na Florydzie, zaangażował się w gorący mecz przekleństw z Leyland i Pirates trener Bill Virdon po odmówił pozowania do zdjęć.

Bonds i Leyland pogodzili się, i po raz kolejny zespół awansował do serii mistrzostw ligi – tym razem tracąc do Atlanta Braves-i Bonds hit .292 dla sezonu 1991. Bondsowi niewiele zabrakło, by ponownie zostać wybranym MVP ligi, zajmując drugie miejsce na rzecz Terry’ego Pendletona z Atlanty. W 1992 roku Bonds zdobył swoją drugą nagrodę MVP i .311, 34-home run rok, choć Pirates przegapił World Series jeszcze raz w NLCS rewanż z Braves, kiedy Atlanta rallied na trzy rundy w dziewiątym inning.

Joined ojciec z Giants

To jest szczególnie rzadkie dla zespołu do handlu Most Valuable Player. Prawie każdy klub będzie próbował wszelkich sposobów, aby utrzymać taką gwiazdę szczęśliwą. Pirates nie podjęli żadnych starań, by pozyskać Bondsa, gdy ten został wolnym agentem na koniec sezonu 1992. Było w zasadzie przesądzone, że Bonds opuści drużynę i wszyscy działali zgodnie z tym założeniem. Jesienią 1992 roku przez pewien czas wyglądało na to, że Bonds podpisze kontrakt z New York Yankees. Potem, w grudniu, otrzymał bardziej kuszącą ofertę.

Giganci z San Francisco ledwo uniknęli sprzedaży i wysłania do St. Petersburga na Florydzie. Nowy właściciel pojawił się w San Francisco, jeden, który chciał, aby piąte miejsce zespół poważny pretendent. Nowy właściciel/prezes, Peter Magowan, upatrzył sobie Bondsa jako najbardziej pożądanego wolnego agenta na rynku. Magowan zaoferował Bondsowi umowę, która uczyniłaby go najlepiej opłacanym graczem w baseballu. Następnie prezydent osłodził umowę, dodając ojca Bondsa, Bobby’ego, jako trenera uderzeń w Giants. Rozpoznając samotniczą osobowość Barry’ego, Magowan zaoferował gwiazdorowi nawet zakwaterowanie w prywatnym apartamencie hotelowym podczas podróży. Średnia pensja Bondsa za jeden rok sześcioletniej umowy wyniosła więcej pieniędzy niż jego ojciec i ojciec chrzestny zarobili w całej swojej karierze.

Łącznie, Bobby i Barry Bonds posiadają rekord Major League dla home runs od ojców i synów. Aż starszy Bonds zmarł w sierpniu 2003 roku, pracowali obok siebie w Giants, i byli bliżej niż kiedykolwiek. Jeśli ktoś rozumiał niechęć Barry’ego do rozmów z reporterami i podpisywania autografów, to właśnie Bobby. „To, że mówią, że mój syn jest humorzasty, nie jest w porządku” – powiedział kiedyś starszy Bonds w rozmowie z San Francisco Examiner. „Ile dni spędzili z moim synem? Ile nocy? Spotkali go na kilka minut, a ponieważ może być zajęty tego dnia, lub nie znają jego biznes-jak postawa w ballpark, mówią, 'Mój Boże, on ma postawę.’ I to jest złe.”

Fani i krytycy nie byli jedynymi ludźmi, z którymi Bonds miał problemy na początku lat dziewięćdziesiątych. Latem 1994 roku Bonds złożył pozew o rozwód z żoną, Sun, i zażądał wspólnej fizycznej i prawnej opieki nad swoimi dziećmi. Po orzeczeniu rozwodu w 1995 roku Bonds obiecał mediom oraz kolegom z drużyny, że postanowił poprawić swoje życie osobiste i zawodowe. Rozpoczął rygorystyczny program treningowy poza sezonem i zaczął próbować ograniczyć swoje słynne „złe” nastawienie do kolegów z drużyny i kibiców. Chciał zmienić wrażenie ludzi, którzy uważali go za złego człowieka, ponieważ, jak twierdzi Bonds: „Czuję, że prasa odciska piętno na niektórych graczach, a kiedy już odciśnie na tobie piętno 'złego człowieka’, to właśnie tym się karmią i nic nie możesz na to poradzić. W głębi serca wiem, jakim typem piłkarza jestem i jakim typem osoby jestem.” Ta przemiana Bondsa nie byłaby łatwa do zaakceptowania, szczególnie przez fanów, którzy chcieli nie tylko milszego Barry’ego Bondsa, ale lepiej grającego w baseball Barry’ego Bondsa. Broniąc swojego zachowania na boisku i poza nim, Bonds zapytał przeprowadzającego wywiad dla Sports Illustrated Richarda Hoffera: „Dlaczego ludzie nie mogą po prostu cieszyć się show? A potem pozwolić graczowi wrócić do domu i odpocząć, aby mógł zrobić kolejny show?”

Soared to Greatness

Przez następne kilka lat Bonds upewnił się, że żyje zgodnie ze swoim tytułem jako gracz rozrywkowy, kontynuując poprawę swojej gry i swoich statystyk, aby stać się jednym z najlepszych graczy lat 90. W 1996 roku został jednym z zaledwie czterech graczy, którzy kiedykolwiek zaliczyli 300 home runów i 300 baz, dzieląc ten zaszczyt z takimi sławami jak Willie Mays i Andre Dawson. W następnym roku poprowadził Giants do zdobycia tytułu National League West Division, ale San Francisco przegrało z mistrzem World Series Florida Marlins w playoffach National League. Bonds jednak nadal zyskiwał na popularności. Pod koniec lat 90-tych magazyn Sport nazwał go Graczem Dekady, a on zaczynał odwracać swój wizerunek.

Bonds, w międzyczasie, restrukturyzował swoje życie osobiste. W 1998 roku ożenił się z dziewczyną Liz Watson, a w 1999 roku po raz trzeci został ojcem, kiedy urodziła się jego córka Aisha Lynn. W następnym roku zaczął poprawiać swoją grę na boisku, stając się pierwszym graczem, który w historii zaliczył 400 home runów i zdobył 400 baz. Do końca dekady, Barry Bonds wygrał trzy MVP i osiem Golden Glove Awards.

Do połowy sezonu 2001, Bonds już uderzył czterdzieści pięć home runs i był na tempo, aby uruchomić na rekord Marka McGuire’a 71 home runs z powrotem w 1998 roku. Był również goni po Mickey Mantle’s spacer rekord, jak również rekord MVP wszech czasów. Pościg za rekordy trwałby cały sezon, sprowadzając się do trzech ostatnich meczów sezonu regularnego Giants’

On 27 września 2001, Bonds stracił dobrego przyjaciela i czasami ochroniarz Franklin Bradley i wielu martwiło się, że to będzie hamować jego grę. Bonds udowodnił wszystkim, w tym siebie, że nic nie zamierzało go powstrzymać od slugging swoją drogę do ksiąg rekordów. 5 października 2001 roku, pierwszego dnia po powrocie z urlopu, Bonds zaliczył home run numer 70, który zadedykował Bradleyowi. Następnego dnia przeszedł do historii, zaliczając home runy nr 71 i 72. Bonds zakończył sezon 2001 z niesamowitym 73 home runs, 177 spacerów, 137 runs batted in, i wybitną średnią .328.

Bonds złamał każdy rekord, który został goniąc cały sezon, w tym upragnionej nagrody MVP. Giants ponownie podpisał Bonds do pięciu lat, 90 milionów dolarów umowy, zapewniając im potężny czysty hitter na lata. Bonds podpisał kontrakt z zespołem agentów, aby pozyskać sponsorów, w tym jego twarz na pudełku Wheaties i został rzecznikiem Kentucky Fried Chicken. Gdy rozpoczął się sezon 2002, wielu fanów i graczy martwiło się, że Bonds nie będzie w stanie dorównać wyczynom z poprzedniego sezonu. Obawy te wydają się być jednak bezpodstawne, gdyż Bonds rozpoczął sezon od pięciu home runów w sześciu meczach i utrzymał średnią .375. Prześcignął także Marka McGwire’a w liczbie home runów w karierze, kiedy w maju 2002 roku zaliczył swój 576. home run. Był to również jego 400. home run z Giants. W wywiadzie dla Sports Illustrated Bonds powiedział: „Jestem zszokowany, tak zszokowany jak nikt inny”. Barry Bonds rozwinął się z szorstkiego i burzliwego outfieldera i outsidera do jednego z największych graczy, jakich baseball kiedykolwiek widział, na i poza boiskiem. Reggie Jackson powiedział o Bondsie podczas wręczania nagrody MVP: „Rozwijające się dziedzictwo Bondsa jest niemalże wyczuwalne w powietrzu. Babe Ruth. Ted Williams. Henry Aaron. Prędzej czy później będą musieli zakończyć tę listę Barrym Bondsem.”

Bonds grał w swoim samotnym World Series w 2002 roku. The Anaheim Angels, zamierzając nie pozwolić Bonds pokonać ich, walked the slugger 13 razy w serii siedmiu gier. Bonds miał cztery razy homer i osiem trafień w 17 at-bats dla .471 średniej, ale Giants, na cusp ich pierwszy tytuł World Series od 1954 roku, wysadził 5-0 prowadzenie późno w szóstej grze i spadł siódmej grze, jak również. Anaheim sięgnęło po mistrzostwo.

Pursed the Ultimate Record

Bonds zdobył swoją szóstą i siódmą nagrodę MVP odpowiednio w 2003 i 2004 roku, ale w następnym roku zmagał się z kontuzjami i kontrowersjami. Po sezonie 2004 przeszedł operację artroskopową lewego kolana. W grudniu tego roku, San Francisco Chronicle poinformował, że Bonds zeznał przed wielką ławą przysięgłych Bay Area, że używał przezroczystej substancji i kremu podanego mu przez jego trenera, Greg Anderson, który został oskarżony w pierścieniu dystrybucji sterydów. Bonds upierał się jednak, że nie wiedział, iż są to sterydy. Kontrowersje nie umarły jednak na tym, ponieważ federalna wielka ława przysięgłych została zwołana w celu przeprowadzenia dochodzenia w związku z powszechnymi podejrzeniami, że zawodowy baseball był przesiąknięty nadużywaniem sterydów. Anderson i Victor Conte, założyciel Bay Area Laboratory Co-operative (BALCO), która rzekomo dostarczała sterydy, otrzymali wyroki więzienia krótsze niż sześć miesięcy za rolę w dostarczaniu sportowcom niewykrywalnych substancji zabronionych. Anderson został uwięziony ponownie w 2006 i 2007 roku po odmowie zeznań przed wielką ławą przysięgłych.

Despite prawie ciągłe kontrowersje, które nastąpiły po 2003 BALCO przypadku-kontrowersje, które obejmowały US Congressional przesłuchań, które wyposażone ballplayers przeszłości i teraźniejszości przyznając się do lub zaprzeczając ich własne nadużywanie sterydów-Bonds zachował prawo na slugging. W 2004 roku zaliczył kolejne 45 home runów. W 2005 roku, po trzech operacjach na prawym kolanie, Bonds zagrał w 14 meczach dla Giants pod koniec sezonu. Trafił pięć razy do kosza i uzyskał wynik .286. Do końca sezonu miał 708 homerów w sezonie regularnym i wyprzedził Aarona o 47 na liście wszechczasów. 28 maja 2006 roku Bonds zaliczył swój 715. home run, trafiony przez Byung-Hyun Kima z Colorado Rockies. Tym samym wyprzedził Babe Rutha i zajął drugie miejsce za Hankiem Aaronem na liście home runów wszech czasów.

Pursed by Scandal

As the 2007 season opened, all of baseball awaited the day when Bonds would break Hank Aaron’s record. Dążenie Bondsa do pobicia rekordu było sporadyczne, a po kilku dniach odpoczynku dla jego obolałych nóg następowały kolejne rzuty. Stacje informacyjne w całym kraju informowały naród o każdym trafionym homerze Bondsa, a sportowe programy radiowe i telewizyjne kipiały od spekulacji, kiedy Bonds pobije rekord, czy komisarz baseballu Bud Selig nawet uzna to osiągnięcie, uczestnicząc w meczach, gdy czas się zbliżał, i czy gwiazdka powinna być umieszczona obok nazwiska Bondsa w księgach rekordów.

W międzyczasie prawnicy kontynuowali pościg za sluggerem. W lipcu 2006 r. federalna ława przysięgłych odmówiła oskarżenia Bondsa o uchylanie się od płacenia podatków i krzywoprzysięstwo w związku z jego rzekomym stosowaniem sterydów, ale prokuratorzy nie byli jeszcze przez. W dniu 21 lipca 2007 roku wielka ława przysięgłych prowadząca dochodzenie w sprawie rzekomego stosowania przez Bondsa sterydów została przedłużona, a biuro prokuratora amerykańskiego stwierdziło, że wkrótce będzie miało wystarczającą ilość dowodów, aby oskarżyć największego ślamazarnego gracza baseballu, być może już we wrześniu. Bonds i jego prawnicy odrzucili przedłużenie, z prawnikiem Michael Rains nazywając to „pułapką krzywoprzysięstwa.”

W dniu 7 sierpnia 2007 roku, pościg Bondów dobiegł końca. Po tying Aaron rekord dwa dni wcześniej z wybuchem przeciwko San Diego Padres, Bonds twarz Washington Nationals miotacz Mike Bacsik z jednym out w piątym inningu. Bonds wbił 84-milimetrową piłkę Bacsika głęboko w prawe pole, a fani z San Francisco wybuchnęli gromkimi brawami. Bonds biegał wokół baz, chłonąc uwielbienie, i pozdrowił swojego syna i jego kolegów z drużyny na płycie. Choć komisarz Selig nie był na meczu, były mistrz home run Hank Aaron pojawił się w nagranej wiadomości odtwarzanej na masywnym wyświetlaczu wideo w centrum pola, chwaląc Bondsa za osiągnięcie, które wymagało „umiejętności, długowieczności i determinacji.”

Podczas gdy pościg Bondsa za znakiem był skończony, pościg mediów za Bondsem trwał nadal. Tom Verducci ze Sports Illustrated podsumował opinie wielu dziennikarzy sportowych, gdy twierdził, że „756 niczego nie rozstrzygnął. Bardziej zachęca do interpretacji niż daje pewność, tworząc niezręczną historię”. Bonds nadal stoi w obliczu możliwości federalnego oskarżenia o krzywoprzysięstwo, jak również reperkusji wynikających z raportu Mitchella”, śledztwa prowadzonego przez byłego senatora George’a Mitchella. Bonds, jak zawsze, oparł się próbom umniejszenia jego osiągnięć, mówiąc reporterom po wielkim meczu: „Ten rekord nie jest skażony. W ogóle. W ogóle. Kropka. Możecie mówić, co chcecie.”

As Bonds and the Giants continued their season-Bonds had hit number 761 at the time of this writing-speculation resumed as to what would come next in Bonds’s tumultuous career. Czy starzejący się slugger ogłosi przejście na emeryturę, czy też będzie kontynuował, być może osiągając kamień milowy 3000 trafień, aby dodać kolejny argument za wprowadzeniem go do Galerii Sław? Czy wielka ława przysięgłych dostarczy wreszcie niezbitych dowodów na to, że dążenie Bondsa do osiągnięcia najwyższego baseballowego rekordu było skażone sterydami – czy też napędzał je niezaprzeczalny popęd i talent fizyczny Bondsa? Choć Bonds dzierży rekord liczby home runów, ława przysięgłych nie wie jeszcze, jak będzie postrzegany przez fanów amerykańskiej rozrywki.

Źródła

Książki

Bernstein, Ross, Barry Bonds, LernerSports, 2004.

Bloom, John, Barry Bonds: A Biography, Greenwood Press, 2004.

Fainaru-Wada, Mark, Game of Shadows: Barry Bonds, BALCO, and the Steroids Scandal that Rocked Professional Sports, Gotham Books, 2006.

Pearlman, Jeff, Love Me, Hate Me: Barry Bonds and the Making of an Antihero, HarperCollins, 2006.

Periodicals

Atlanta Constitution, May 28, 1993, p. H6.

Dallas Morning News, November 27, 2001.

Jet, December 10, 1990; August 17, 1992; December 28, January 4, 1993; June 20, 1994; February 4, 2002.

Los Angeles Times, November 19, 1992.

New York Daily News, 5 marca 1991 roku.

Newsday (Long Island, NY), 4 kwietnia 1993 roku.

Newsweek, 31 maja 1993 roku, str. 64; 20 września 1993 roku, str. 53.

Philadelphia Daily News, 25 lutego 1993 roku.

Philadelphia Inquirer, April 28, 1993.

San Francisco Chronicle, May 5, 2002, s. B4.

San Francisco Examiner, October 8, 1990.

Sporting News, July 12, 1999, s. 12-20; August 20, 2007, s. 12-16.

Sports Illustrated, June 25, 1990; December 14, 1992, s. 9; April 26, 1993, s. 19-21; May 24, 1993, s. 13-21; October 11, 1993, s. 20; June 4, 2001, s. 8-11; October 15, 2001, s. 46-50; April 15, 2002, s. 42-45; August 13, 2007, s. 44; 20 sierpnia 2007, s. 46.

Time, 20 sierpnia 2007, s. 20.

USA Today, 19 czerwca 1991.

Washington Post, 6 czerwca 1993, s. D1.

On-line

„Barry Bonds,” Baseball-reference.com,www.baseballreference.com/b/bondsba01.shtml (23 lipca, 2007).

„Barry Bonds,” ESPN.com,http://sports.espn.go.com/mlb/players/profile?statsId=3918 (23 lipca, 2007).

„BALCO Boss Conte to Serve Eight Months in Prison,” USA Today, www.usatoday.com/sports/2005-10-18-balco-conte-sentencing_x.htm (31 sierpnia, 2007).

„Bonds Returns, Giants Win,” Washington Post, www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2005/09/13/AR2005091300089.html (31 sierpnia 2007).

„The Official Barry Bonds.com Site,” www.barrybonds.com (31 sierpnia 2007).

„The Official Barry Bonds.com Site,” www.barrybonds.com (31 sierpnia 2007).

„The Official Barry Bonds.com Site,” www.barrybonds.com (31 sierpnia 2007).