Centrum Drzewa

Drzewa iglaste są dużą i zróżnicowaną grupą krzewów i małych drzew, które wnoszą wiele piękna i użyteczności do każdego ogrodu. Istnieją dwa główne typy psich drzew, więc podzieliliśmy ich opis na dwa. Tutaj rozpatrujemy mniejsze, krzewiaste rośliny, a w innym miejscu – jako Drzewa dogowe – opisujemy piękne kwitnące drzewa z tej grupy, drzewa bardzo różne i charakterystyczne od swoich krzewiastych kuzynów.

Krzewy dogowe są jednymi z najbardziej użytecznych roślin ogrodowych. Łatwe w uprawie, w dużej mierze bezproblemowe i uniwersalne, stanowią część szkieletu nasadzeń w prawie każdym ogrodzie. Odporne na zimno, są niezbędnym dodatkiem do ogrodów osób mieszkających w chłodniejszych częściach kraju. Uwielbiają wodę, dlatego są pożytecznymi roślinami do trudnych miejsc na posesji. Kolorowe w zimie, rozjaśniają najnudniejsze tygodnie roku. W sumie trudno sobie wyobrazić wartościowy ogród, w którym nie ma niektórych z tych roślin, aby zapewnić różnorodność i zainteresowanie.

Najlepsze cechy krzewów Dogwood

– Uderzające zimowe gałązki w kolorze czerwonym lub żółtym
– Mocne jesienne kolory bogatej purpury
– Bardzo odporne na mróz
– Łatwe w uprawie w dowolnym miejscu i niewymagające w utrzymaniu
– Doskonałe do uprawy wokół stawów i strumieni

Najbardziej uderzającą cechą tych roślin – i tą, która sprawia, że są tak godne ogrodu – jest kolor ich zimowych gałązek. W dramatycznych odcieniach czerwieni lub żółci, w zależności od odmiany, rozjaśniają one zimowy ogród jak nic innego. Widziane na tle ciemnej ziemi zimy lub wznoszące się ponad najbielsze opady śniegu, mówią nam, że natura nie umarła, tylko śpi, czekając na powrót z kolorem i zainteresowaniem, podczas gdy my cieszymy się pięknem tych niespodziewanych kolorowych gałęzi. To nie wszystko, ponieważ jesienią przybierają one bogate odcienie karmazynu, a niektóre z nich mają także urozmaicone letnie liście, aby rozjaśnić tę porę roku.

Używanie krzewów dogwood na swojej posesji

Ciężko jest wiedzieć, od czego zacząć zalecenia dotyczące uprawy tych roślin, ponieważ mają one tak wiele do zaoferowania. Ponieważ nacisk kładzie się głównie na efekt zimowy, doskonale sprawdzają się posadzone za kwiatami wieloletnimi lub mniejszymi krzewami. Tworzą uspokajające i neutralne tło przez cały sezon wegetacyjny, a potem, gdy nie ma już nic z przodu, wyróżniają się przez całą zimę.

Posadźcie te krzewy jako część nasadzeń fundamentowych wokół domu. Będą one dobrze kontrastować z różnymi roślinami zimozielonymi, które są zwykle używane w tej części ogrodu, a ich wyprostowane gałęzie i większe liście w lecie eksponują delikatniejsze liście roślin zimozielonych i odwrotnie. Każdy ogród ma grządki, które należy wypełnić roślinami łatwymi w pielęgnacji, abyśmy mogli skoncentrować nasz ograniczony czas na roślinach nieco trudniejszych w uprawie, dlatego krzewy doga idealnie nadają się do tego celu. Uprawiane jako pojedyncze rośliny w mniejszych ogrodach lub w grupach po trzy lub pięć, a nawet więcej, w większych, są niezbędne.

Zimotrwałość sprawia, że są to doskonałe rośliny do ogrodów w chłodniejszych rejonach. Są szczęśliwe nawet wtedy, gdy rtęć spada do minus 50, więc jeśli brzmi to jak twoja zima, czas zacząć sadzić. Rośliny te są nie tylko odporne na zimno, ale także świetnie nadają się do miejsc, które zawsze stanowią problem – nisko położonych wilgotnych lub mokrych miejsc w ogrodzie. W przeciwieństwie do wielu krzewów dobrze rozwijają się w wilgotnej i mokrej glebie, w końcu tam właśnie rosną w naturze, więc nie jest to zaskakujące. Jeśli masz staw, strumień lub jezioro, po prostu musisz posadzić te krzewy nad wodą. Będą jak w domu i pokochasz ich naturalny wygląd, zwłaszcza gdy woda zamarza, a ich bogate kolory mienią się na białym, lodowatym tle.

Innym zastosowaniem jest niski, nieformalny ekran dzielący jeden obszar od drugiego lub oznaczający linię własności. Ponieważ rosną one w słońcu lub półcieniu, mogą być nawet przez tereny lekko zalesione, naturalne lub wilgotne.

Krzewy psianki

Są to rośliny łatwe w uprawie dla każdego. Są odporne na mróz do minus 50, co plasuje je w strefie 2. Odmiana Variegated Red Twig Dogwood nie jest tak odporna, choć przetrwanie minus 40 trudno uznać za „delikatne”. Będą także rosły w łagodnym klimacie strefy 8 i 9, co oznacza, że jeśli nie mieszkasz na południowej Florydzie lub w nadmorskiej południowej Kalifornii, te krzewy będą rosły w Twoim ogrodzie. Zwłaszcza w chłodniejszych regionach, gdzie wybór roślin jest bardziej ograniczony, te piękne krzewy dają ogrodnikom wiele możliwości wyboru, aby wypełnić ogród zainteresowaniem, zwłaszcza podczas długich zimowych miesięcy.

Poziomy światła

Krzewy te uwielbiają słońce, co zapewnia im najtrwalszy wzrost i najlepsze kolory gałązek, ale są też całkowicie szczęśliwe, gdy rosną w półcieniu. Tak więc są one wszechstronne w ogrodzie, wymagając bardzo mało, ale dostarczając dużo.

Warunki glebowe

Jeśli chodzi o glebę, nie są one szczególne. Sucha piaszczysta gleba nie jest idealna, ale poza tym rosną dobrze w każdym rodzaju gleby, w tym w ciężkiej glinie, gdzie wiele innych roślin zawodzi. Rosną one również dobrze w mokrej ziemi, więc nawet to nie będzie ich odstraszyć. W rzeczywistości rozwijają się w tych mokrych warunkach, co czyni je idealnym wyborem dla strumieni i wzdłuż jezior. W pierwszym sezonie po posadzeniu należy pamiętać o regularnym podlewaniu – raz w tygodniu, z wyjątkiem zimy, i ewentualnie dwa razy w tygodniu, jeśli pogoda jest bardzo gorąca i sucha. Po tym okresie rośliny te są umiarkowanie odporne na suszę, ale zawsze docenią długie, powolne podlewanie, gdy pogoda jest gorąca i sucha – sami je wypijcie, gdy będziecie się tym zajmować.

Opieka i pielęgnacja

Oprócz przycinania, omówionego później, nie jest potrzebna żadna szczególna opieka, aby rośliny te dobrze rosły w waszym ogrodzie. Niektóre kompost lub organiczny mulcz nad korzeniami jest korzystne, ale nie niezbędne. Trochę nawozu wczesną wiosną będzie doceniona, ale znowu nie jest to wymóg. Nie ma szczególnych szkodników lub chorób bardzo prawdopodobne, aby pojawić się, a nawet jelenie zostawić te rośliny w spokoju. Ta ostatnia cecha jest dużym plusem jeśli jesteś na wsi, gdzie jelenie są powszechne.

Jakie są krzewy dogwood?

Drzewa dogwood, lub jak botanicy nazywają je, Cornus, są grupą prawie 60 krzewów i drzew, które rosną na całym świecie, głównie w północnych regionach, w Europie, Ameryce Północnej i Azji. Technicznie dzieli się je na cztery podgrupy, ale grupy interesujące ogrodników to tylko dwie, z kilkoma osobliwymi dodatkami. Grupa, którą tutaj rozważamy, to głównie liściaste rośliny krzewiaste dorastające od 3 do 8 stóp wysokości, z gronami małych białych kwiatów i białych lub niebieskich jagód jesienią. Młodsze gałązki są często kolorowe. Druga grupa to małe drzewa, z dużymi białymi lub różowymi kwiatami i czerwonymi jagodami. Ta druga grupa – ważna jako drzewa okazowe – jest omawiana na naszej stronie jako Drzewa Dogwood.

Krzewy Dogwood to krzewy liściaste z liśćmi ułożonymi parami wzdłuż łodyg (liście „naprzeciwległe”). Liście mają owalny kształt, zwężający się do eleganckiego punktu. Mają od 2 do 4 cali długości i gładką powierzchnię. Są one średniej zieleni, ale uderzające odmiany, Variegated Red Twig Dogwood, ma liście z szerokim marginesem zabarwione kremowo-białe.

Mimo, że liście są zwykle zielone, jesienią zmieniają się w oszałamiające odcienie czerwieni, często bardzo ciemny karmazyn, i wyglądają spektakularnie. To zwiększa ich użyteczność i zainteresowanie w ogrodzie, łącząc się z innymi wspaniałymi kolorami drzew, które sprawiają, że jesień jest tak wyjątkową porą roku. Tylko odmiana Variegated Red Twig Dogwood nie ma tych dramatycznych jesiennych odcieni, ale oczywiście zachowuje variegation aż do momentu, gdy liście opadną spokojnie na ziemię.

Te krzewy mają wyprostowane gałązki i tworzą gęste, gałązkowe kępy, rozrastające się na boki również nieco pod ziemią. Czasami mogą rosnąć do 10 stóp wysokości, jeśli pozostaną nieprzycięte, ale większość rośnie skromniej, osiągając być może 6 lub 8 stóp wysokości bez przycinania. W większości ogrodów są one przycinane regularnie, aby rozwinąć dobry kolor gałązki, więc tylko osiągnąć 3 do 5 stóp wysokości z tego leczenia. Regularnie przycinane rośliny nie kwitną bardzo dużo, ale kwiaty są skromne klastry około 2 cali średnicy wielu małych kremowo-białych kwiatów. Te często rozwijają się w klastry białych jagód, czasem zarumienionych na niebiesko – niezwykły kolor w jagodach. Te jagody są około ¼ cala w poprzek, i niestety nie trwają długo, ponieważ są one szybko podjęte przez głodne birds.

Z 20 lub tak gatunków w tej grupie, tylko dwa lub trzy blisko związane z nimi są uprawiane w ogrodach. Reprezentują one trzy kontynenty, a są to Cornus alba z Syberii i północnych Chin; Cornus sericea z Ameryki Północnej i Kanady; oraz Cornus sanguinea z Europy. Ten ostatni jest, według słów jednego z ogrodniczych autorytetów, „niewyróżniający się” i jest rzadko spotykany. Pozostają więc tylko dwa, a niektórzy eksperci uważają, że są to jedynie gałęzie tego samego gatunku. Tak więc z punktu widzenia ogrodnika odróżniają je tylko szczegóły. Kiedy pojawiają się jagody, nagle łatwo je odróżnić, ponieważ chiński Cornus alba ma niebieskie jagody – prawdziwa gratka do oglądania – podczas gdy amerykański Cornus sericea ma białe jagody.

Dużo ważniejsze są różne odmiany ogrodowe, które wyróżniają się różnymi kolorami gałązek w zimie, a czasem także variegatymi liśćmi.

Różne rodzaje krzewów dogwood do ogrodu

Główne różnice między różnymi formami ogrodowymi tych krzewów dotyczą koloru gałązek i wielkości. Wszystkie są urodziwymi roślinami ogrodowymi, które wnoszą prawdziwy powiew świeżości w najniższą porę roku – zimę.

Popularne odmiany krzewów doga

Patrząc na nie bardziej szczegółowo, możemy lepiej zobaczyć, czym się różnią i jaka jest ich wartość w ogrodzie:

Red Twig Dogwood

Chociaż sadzenie rodzimych gatunków jest wysoko na liście wielu ogrodników, w obecnej erze środowiska, wielu wciąż jest zaskoczonych odkryciem, że ta roślina jest rzeczywiście rodzimym krzewem, rosnącym naturalnie w całym naszym kraju od Alaski do Nowej Fundlandii, a także na południe do Kolorado i na wschód do Wirginii. W środowisku naturalnym krzew ten można zwykle spotkać wzdłuż brzegów strumieni i jezior, ale dobrze przystosowuje się do warunków ogrodowych i rośnie szczęśliwie w zwykłej glebie ogrodowej. Choć jest to atrakcyjny krzew o zielonych liściach, z cicho uroczymi kwiatami i jagodami, to właśnie zimą roślina ta wysuwa się na pierwszy plan, ze swoimi dramatycznie czerwonymi gałązkami iskrzącymi się w zimowym słońcu i wyróżniającymi się szczególnie dobrze na śnieżnym tle.

Yellow Twig Dogwood

Jak sama nazwa wskazuje, Yellow Twig Dogwood ma uderzająco żółte zimowe gałązki, które czynią tę roślinę wyjątkową wśród psich drzew. Jest to specjalna forma gatunku północnoamerykańskiego, a nazywa się Cornus sericea 'Flaviramea’. Nic dziwnego, że jest bardzo podobna do Red Twig Dogwood, ma podobne liście, takie same kwiaty i białe jagody. Nie są one często formowane w ogrodach. Ta roślina jest z nami od dawna. Została wyhodowana przez niemieckiego botanika i szkółkarza Franza Ludwiga Spätha w 1899 roku, w jego ogrodzie pod Berlinem. Stamtąd została wprowadzona w całej Europie i Ameryce. Szczególnie pięknie prezentuje się posadzony z odmianą Red Twig, tworząc zimą dramatyczny kontrast, a następnie łącząc się ze sobą, gdy w miesiącach letnich obie odmiany są w fazie kwitnienia.

Variegated Red Twig Dogwood

Ten krzew to w ogrodzie „dwa w cenie jednego”. Ma nie tylko piękne liście z szerokim, kremowobiałym marginesem, ale po opadnięciu odsłaniają się czerwone gałązki, które nadają zimowy kolor. Wariegacja wnosi do ogrodu światło i blask, a gałązki – nieco ciemniejsze niż zwykła czerwona gałązka – są interesujące w czasie, gdy w większości ogrodów jest ich niewiele.

Chociaż bardzo podobny w ogólnym wyglądzie do innych dogbli, jest to forma gatunku chińskiego i nazywa się Cornus alba 'Elegantissima’. Różnica objawia się przede wszystkim w niebieskich, a nie białych jagodach, które mogą się rozwinąć. Sama roślina o zielonych liściach została sprowadzona z Syberii już w 1741 roku, ale pochodzenie tej variegatej formy zaginęło, choć prawdopodobnie znaleziono ją pod koniec XIX wieku, gdyż już w 1900 roku zdobywała nagrody.

Bailey’s Red Twig Dogwood

Bailey’s Red Twig Dogwood jest formą amerykańskiej Red Twig. Charakteryzuje się jaśniejszymi, czerwonymi gałązkami i bardziej zwartym, gęstszym pokrojem. Nazywa się Cornus sericea 'Baileyi’, nie wiemy już kim był Bailey, ale jego roślina została po raz pierwszy opisana w 1892 roku.

Arctic Fire™ Dogwood

Arctic Fire™ Dogwood to nowa odmiana, która jest naprawdę karłową formą, dorastającą do nie więcej niż 4 stóp wysokości. Dzięki temu osoby posiadające mniejsze ogrody mogą łatwiej zmieścić te wspaniałe rośliny zimowe na ograniczonej przestrzeni. Została ona odkryta i opracowana w tym stuleciu przez Micka Farrowa, hodowcę roślin z Holly Hill Farms, Earleville, Maryland. Być może nie jest to zaskakujące, ale jej pełna nazwa brzmi Cornus sericea 'Farrow’. Ma takie same jaskrawoczerwone zimowe gałązki, ale na znacznie bardziej zwartej roślinie.

Sadzenie krzewów dogwood

Prawidłowe sadzenie to dobry sposób na zapewnienie roślinom dobrego startu. Kroki wyglądają następująco:

Krok 1: Wykop trochę materiału organicznego w miejscu sadzenia
Krok 2: Wykop otwór o 1-2 cale głębszy niż doniczka i dwa razy szerszy
Krok 3: Wyjmij doniczkę i umieść roślinę w otworze
Krok 4: Włóż z powrotem 2/3 ziemi i ugruntuj ją wokół korzeni
Krok 5: Wypełnij dołek wodą, a po jej odsączeniu włóż z powrotem resztę ziemi

Podlej dokładnie doniczkę na noc przed sadzeniem. Materiałem organicznym, którego używasz, może być kompost ogrodowy, zgniły obornik zwierzęcy, zgniłe liście lub mech torfowiec. Wymieszaj go z glebą na głębokość 8 – 12 cali. Po wykonaniu tych czynności należy wykopać dół o takiej samej głębokości jak doniczka i szerszy o kilka centymetrów. Postępuj zgodnie z instrukcjami powyżej, aby zakończyć to proste zadanie.

Podczas pierwszego sezonu wegetacyjnego, podlewaj co najmniej raz w tygodniu, a nawet więcej, jeśli pogoda jest bardzo gorąca i sucha. Wzrost będzie zawsze bujniejszy i pełniejszy, jeśli rośliny otrzymają wystarczającą ilość wody, dlatego warto stosować ściółkę i podlewać je w czasie suszy. Raz zasadzone rośliny będą odporne na normalne okresy letniej suszy i nie będą wymagały specjalnej pielęgnacji. Oczywiście, jeśli krzewy dogi posadzono w wilgotnej glebie, nie trzeba będzie ich podlewać.

Długotrwała pielęgnacja krzewów dogi

Te rośliny są bardzo łatwe w utrzymaniu i będą rosły szczęśliwie, jeśli zostaną po prostu posadzone i pozostawione same sobie. Jednak po kilku latach staną się wysokie, a starsze łodygi i gałęzie będą miały brązową korę, dzięki czemu tylko młodsze odrosty będą czerwone lub żółte. Dlatego możesz czuć, że niektóre przycinanie jest dobry pomysł, aby kontrolować rozmiar i zachęcić jak najwięcej kolorów, jak to możliwe. Istnieją dwa sposoby, aby to zrobić. Ten najprostszy jest po prostu poczekać, aż rośliny staną się zbyt wysokie i przerośnięte, a następnie wyciąć je aż do ziemi w późnej zimie. Wystarczy zostawić kilka centymetrów łodygi nad ziemią. Jak wiosna przychodzi, więc będzie nowy wzrost od podstawy, a w ciągu roku będziesz miał 2 stóp lub więcej kolorowych łodyg będzie rozwijać. Te mogą być pozostawione do wzrostu więcej, a w ciągu kilku lat, po prostu powtórzyć proces cięcia prawo do ziemi.

W zimniejszych obszarach, gdzie wzrost nie jest tak energiczny, lub jeśli nie chcesz, aby zobaczyć, że luka w łóżkach przez cały sezon, a następnie po prostu usunąć kilka najstarszych gałęzi na poziomie gruntu każdego roku, ponownie w późnej zimie. Spowoduje to wypuszczenie nowych pędów od podstawy, a roślina pozostanie krótsza i zawsze będzie wyglądać atrakcyjnie i jasno. Nie należy po prostu skracać dłuższych pędów lub przycinać ich nożycami do żywopłotu, ponieważ nie będzie to sprzyjać tworzeniu silnych, jaskrawo kolorowych pędów.