The Tree Center

De Dogwoods zijn een grote en diverse groep van struiken en kleine bomen die een grote mate van schoonheid en nut aan elke tuin brengen. Er zijn twee hoofdtypen kornoelje, dus we hebben hun beschrijving in tweeën gesplitst. Hier beschouwen we de kleinere, struikachtige planten, en elders – als Dogwood Trees – beschrijven we de prachtige bloeiende bomen in deze groep, bomen die zeer verschillend en onderscheidend zijn van hun struikachtige neven.

Dogwood struiken zijn enkele van de meest nuttige tuinplanten die er zijn. Gemakkelijk te kweken, grotendeels probleemloos, en veelzijdig, ze maken deel uit van de ruggengraat van de beplanting van bijna elke tuin. Omdat ze goed bestand zijn tegen de kou, zijn ze een onmisbare aanvulling in de tuin van mensen die in koudere delen van het land wonen. Liefhebbers van water, ze bieden nuttige planten voor moeilijke delen van uw eigendom. Kleurrijk in de winter, ze fleuren de saaiste weken van het jaar op. Al met al is het moeilijk je een tuin voor te stellen die de moeite waard is zonder enkele van deze planten, om variatie en belangstelling te geven.

De beste eigenschappen van Kornoelje struiken

– Opvallende wintertwijgen in rood of geel
– Krachtige herfstkleuren van rijk karmozijnrood
– Zeer winterhard
– Overal gemakkelijk te kweken en weinig onderhoud
– Perfect groeiend rond vijvers en beken

De meest opvallende eigenschap van deze planten – en degene die ze zo tuinwaardig maakt – is de kleur van hun wintertwijgen. In dramatische tinten rood of geel, afhankelijk van de soort, verlichten ze de wintertuin zoals niets anders dat kan. Gezien tegen de donkere aarde van de winter, of oprijzend boven de witste sneeuwval, vertellen ze ons dat de natuur niet dood is, alleen maar slaapt, wachtend om terug te keren met kleur en belangstelling, terwijl wij genieten van de schoonheid van deze onverwachte kleurrijke takken. Dit is nog niet alles, want in de herfst kleuren ze in rijke karmozijnrode tinten, en sommige hebben ook bonte zomerbladeren, om dat seizoen op te fleuren.

Hondsboomstruiken gebruiken op uw terrein

Het is moeilijk om te weten waar te beginnen met aanbevelingen voor het kweken van deze planten, want ze hebben zoveel te bieden. Omdat de nadruk vooral ligt op het wintereffect, zijn ze uitstekend geschikt om te planten achter vaste bloemen of kleinere heesters. Ze creëren een rustgevende en neutrale achtergrond gedurende het groeiseizoen, en dan, met niets meer ervoor, vallen ze de hele winter op.

Plant deze heesters als onderdeel van de funderingsbeplanting rond uw huis. Ze zullen goed contrasteren met de verschillende groenblijvers die gewoonlijk voor dat deel van de tuin worden gebruikt, en hun rechtopstaande takken en grotere bladeren in de zomer laten het fijnere gebladerte van de groenblijvers goed uitkomen, en vice versa. Elke tuin heeft perken om te vullen met gemakkelijk te onderhouden planten, zodat we onze beperkte tijd kunnen besteden aan de planten die wat moeilijker te kweken zijn, dus Dogwood heesters zijn ideaal voor dit doel. Gekweekt als enkele planten in kleinere tuinen, of in groepen van drie of vijf – of zelfs meer – in grotere tuinen, zijn ze van essentieel belang.

Hun winterhardheid maakt deze planten uitstekend als u tuiniert in koudere gebieden. Ze zijn gelukkig, zelfs als het kwik daalt tot min 50, dus als dat klinkt als uw winters, is het tijd om te beginnen met planten. Niet alleen zijn ze bestand tegen de kou, maar ze bieden ons ook geweldige planten voor die gebieden die altijd een probleem zijn – de laaggelegen vochtige of natte plekken in de tuin. In tegenstelling tot veel heesters gedijen ze goed in vochtige en natte grond, waar ze in de natuur tenslotte ook groeien, dus dat is niet verwonderlijk. Als u een vijver hebt, of het geluk om een beekje of zelfs een meer te hebben, dan moet u deze heesters gewoon bij het water planten. Ze zullen zich er thuis voelen, en u zult het prachtig vinden hoe ze er in hun natuurlijke omgeving uitzien, vooral wanneer het water bevriest en hun rijke kleuren schitteren tegen die witte, ijzige achtergrond.

Een ander gebruik is als een laag, informeel scherm om het ene gebied van het andere af te scheiden, of om uw eigendomsgrens te markeren. Omdat ze groeien in de zon of gedeeltelijke schaduw, kan dit zelfs door licht beboste gebieden, natuurgrond, of natte gebieden.

Teelt van Dogwood Shrubs

Dit zijn gemakkelijke planten voor iedereen om te kweken. Ze zijn winterhard tot min 50, waardoor ze in zone 2 vallen. De Variegated Red Twig Dogwood is niet zo winterhard – hoewel het overleven van min 40 nauwelijks als ‘zacht’ kan worden beschouwd. Ze groeien ook in het milde klimaat van zone 8 en 9, wat betekent dat, tenzij u in Zuid-Florida of de kust van Zuid-Californië woont, deze struiken in uw tuin zullen groeien. Vooral in koudere gebieden, waar de keuze van planten beperkter is, geven deze schoonheden tuiniers veel keus om de tuin met belangstelling te vullen, vooral tijdens de lange wintermaanden.

Lichtniveaus

Ze houden van de zon, die de stevigste groei en de beste twijgkleuren geeft, maar ze zijn ook perfect gelukkig in gedeeltelijke schaduw te groeien. Ze zijn dus veelzijdig in de tuin, ze vragen weinig, maar leveren veel.

Bodemgesteldheid

Voor de bodem zijn ze niet bijzonder. Droge zandgrond is niet ideaal, maar verder groeien ze goed in elke grondsoort, ook in zware klei, waar veel andere planten het laten afweten. Ze groeien ook goed in natte grond, dus zelfs dat zal ze niet afschrikken. In feite gedijen ze goed in die natte omstandigheden, waardoor ze een ideale keuze zijn voor beken en langs meren. In het eerste seizoen na het planten moet u regelmatig water geven – wekelijks behalve in de winter, en misschien twee keer per week als het erg warm en droog weer is. Daarna zijn deze planten matig droogtetolerant, maar ze zullen altijd een lange, langzame slok waarderen als het warm en droog weer is – neem er zelf ook een als u toch bezig bent.

Onderhoud en verzorging

Afgezien van wat snoeiwerk, dat later wordt besproken, is er geen bijzondere verzorging nodig om deze planten goed te laten groeien in uw tuin. Wat compost of organische mulch over de wortels is nuttig, maar niet essentieel. Een beetje kunstmest in het vroege voorjaar wordt op prijs gesteld, maar is ook weer geen vereiste. Er zijn geen bijzondere plagen of ziekten die zich kunnen voordoen, en zelfs herten laten deze planten met rust. Dat laatste is een grote bonus als u in landelijke gebieden bent waar herten veel voorkomen.

Wat zijn Kornoelje-struiken?

Kornoeljes, of zoals botanici ze noemen, Cornus, zijn een groep van bijna 60 struiken en bomen die over de hele wereld groeien, meestal in noordelijke streken, in Europa, Noord-Amerika en Azië. Technisch gezien zijn ze onderverdeeld in vier subgroepen, maar de groepen die voor tuiniers van belang zijn, zijn er slechts twee, met een paar eigenaardigheden erbij. De groep waar we het hier over hebben, bestaat meestal uit bladverliezende heesterachtige planten die 3 tot 8 voet hoog worden, met trossen kleine witte bloemen en witte of blauwe bessen in de herfst. De jongere twijgen zijn vaak kleurrijk. De andere groep zijn kleine bomen, met grote witte of roze bloemen en met rode bessen. Deze tweede groep – belangrijk als modelboom – wordt op onze site besproken als Dogwood Trees.

Dogwood Shrubs zijn bladverliezende heesters met de bladeren in paren langs de stengels (’tegenoverstaande’ bladeren). De bladeren zijn ovaal van vorm, taps toelopend naar een elegante punt. Ze zijn 2 tot 4 cm lang, met een glad oppervlak. Ze zijn middengroen van kleur, maar een opvallende variëteit, de Variegated Red Twig Dogwood, heeft bladeren met een brede rand die roomwit gekleurd zijn.

Hoewel de bladeren meestal groen zijn, verkleuren ze in de herfst naar prachtige tinten rood, vaak zeer donker karmozijnrood, en zien er spectaculair uit. Dit maakt ze nog nuttiger en interessanter in de tuin, in combinatie met alle andere prachtige boomkleuren die de herfst tot zo’n bijzonder seizoen maken. Alleen de Variegated Red Twig Dogwood heeft deze dramatische herfsttinten niet, maar hij behoudt natuurlijk wel zijn variëteit totdat de bladeren rustig op de grond vallen.

Deze heesters hebben allemaal rechtopstaande twijgen, en vormen dichte, twijgachtige kluiten, die zich ook ondergronds een beetje zijwaarts verspreiden. Ze kunnen soms wel 2 meter hoog worden als ze niet worden gesnoeid, maar de meeste groeien bescheidener en worden misschien 1 meter hoog als ze niet worden gesnoeid. In de meeste tuinen worden ze regelmatig gesnoeid, om een goede kleur van de twijgen te krijgen, zodat ze met die behandeling slechts 3 tot 5 meter hoog worden. Regelmatig gesnoeide planten bloeien niet veel, maar de bloemen zijn bescheiden trosjes van ongeveer 2 cm doorsnede van vele kleine roomwitte bloemetjes. Deze ontwikkelen zich vaak tot trossen witte bessen, soms met een blauwe blos – een ongewone kleur bij bessen. Deze bessen zijn ongeveer een ¼ inch in doorsnee, en helaas niet lang houdbaar, omdat ze snel worden meegenomen door hongerige vogels.

Van de ongeveer 20 soorten in deze groep, worden slechts twee of drie nauw verwante soorten in tuinen gekweekt. Deze vertegenwoordigen drie continenten, en het zijn Cornus alba uit Siberië en Noord-China; Cornus sericea uit Noord-Amerika en Canada; en Cornus sanguinea uit Europa. Deze laatste is, in de woorden van een tuinautoriteit, “Onderscheidend”, en wordt zelden gezien. Dan blijven er slechts twee over, en sommige deskundigen beschouwen ze als slechts takken van dezelfde soort. Vanuit het oogpunt van de tuinier zijn het dus alleen details die hen onderscheiden. Wanneer de bessen verschijnen, zijn ze plots gemakkelijk uit elkaar te houden, want de Chinese Cornus alba heeft blauwe bessen – een echte lust voor het oog – terwijl de Amerikaanse Cornus sericea witte bessen heeft.

Veel belangrijker zijn de verschillende tuinvariëteiten, die opvallen door de verschillende kleuren van hun twijgen in de winter, en soms door het bonte blad.

Verschillende soorten kornoeljestruiken voor de tuin

De belangrijkste verschillen tussen de verschillende tuinvormen van deze struiken zijn de kleur van de twijgen, en de grootte. Allen zijn knappe tuinplanten die een echte lift brengen naar het laagste seizoen van het jaar – de winter.

Populaire variëteiten van Dogwood struiken

Als we deze in meer detail bekijken, kunnen we beter zien hoe ze verschillen, en hun waarde in de tuin:

Red Twig Dogwood

Hoewel het planten van inheemse soorten hoog op het lijstje van veel tuiniers staat, zijn velen in deze tijd van het milieu nog steeds verbaasd te ontdekken dat deze plant inderdaad een inheemse struik is, die van nature in ons hele land groeit, van Alaska tot Newfoundland, en ook zuidelijk tot in Colorado en oostelijk tot in Virginia. In het wild wordt hij meestal gezien langs de oevers van beken en meren, maar hij past zich goed aan de omstandigheden in de tuin aan en groeit met plezier in gewone tuingrond. Hoewel een aantrekkelijke groenbladige struik, met rustig charmante bloemen en bessen, is het in de winter dat deze plant op de voorgrond treedt, met zijn dramatische rode twijgen die schitteren in het winterzonlicht, en bijzonder goed uitkomen tegen een besneeuwde achtergrond.

Gele Twijg Dogwood

Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de Gele Twijg Dogwood opvallende gele wintertwijgen die deze plant uniek maken onder de dogwoods. Het is een speciale vorm van de Noord-Amerikaanse soort, en hij heet Cornus sericea ‘Flaviramea’. Het is niet verrassend dat hij erg lijkt op de Red Twig Dogwood, met vergelijkbare bladeren, en dezelfde bloemen en witte bessen. Deze worden niet vaak in tuinen gevormd. Deze plant is al heel lang bij ons. Hij werd ontwikkeld door de Duitse botanicus en kweker Franz Ludwig Späth in 1899, in zijn tuin buiten Berlijn. Van daaruit werd hij in heel Europa en in Amerika geïntroduceerd. Hij is vooral mooi als hij samen met de rode twijgvorm wordt aangeplant, waardoor hij een dramatisch wintercontrast vormt en vervolgens in elkaar overgaat als ze in de zomermaanden in blad staan.

Variegated Red Twig Dogwood

Deze heester is een ’twee-voor-één-special’ in de tuin. Niet alleen heeft hij mooie bladeren, elk met een brede rand van crèmewit, maar als ze vallen komen de rode twijgen tevoorschijn, die winterkleur geven. De bontheid brengt licht en helderheid in de tuin, terwijl de twijgen – iets donkerder van kleur dan de gewone rode kornoelje – voor belangstelling zorgen in een tijd dat daar in de meeste tuinen weinig van te zien is.

Hoewel hij in zijn geheel op de andere kornoeljes lijkt, is dit een vorm van de Chinese soort, en heet Cornus alba ‘Elegantissima’. Het verschil komt het duidelijkst tot uiting in de blauwe, niet witte bessen die zich kunnen ontwikkelen. De groenbladige plant zelf werd al in 1741 vanuit Siberië ingevoerd, maar de oorsprong van deze bonte vorm is verloren gegaan, hoewel hij waarschijnlijk aan het eind van de 19e eeuw werd gevonden, aangezien hij rond 1900 al in de prijzen viel.

Bailey’s Red Twig Dogwood

De Bailey’s Red Twig Dogwood is een vorm van de Amerikaanse Red Twig. Het heeft lichtere rode twijgen, en een meer compacte, dichtere groeiwijze. Genaamd Cornus sericea ‘Baileyi’, weten we niet meer wie Bailey was, maar zijn of haar plant werd voor het eerst beschreven in 1892.

Arctic Fire™ Dogwood

De Arctic Fire™ Dogwood is een nieuwe variëteit die echt een dwergvorm is, die niet meer dan 2 meter hoog wordt. Het maakt het nu gemakkelijker voor mensen met kleinere tuinen om deze geweldige winterplanten in hun beperkte ruimte in te passen. Het ras werd deze eeuw ontdekt en ontwikkeld door Mick Farrow, een plantenkweker van Holly Hill Farms, Earleville, Maryland. Misschien niet verrassend is de volledige naam Cornus sericea ‘Farrow’. Hij heeft dezelfde helderrode wintertwijgen, maar op een veel compactere plant.

Hondshoutstruiken planten

Het correct planten is een goede manier om je planten een vliegende start te geven. De stappen zien er als volgt uit:

Stap 1: Graaf wat organisch materiaal in het plantgebied
Stap 2: Graaf een gat 1-2 inches dieper dan de pot, en twee keer zo breed
Stap 3: Verwijder de pot en plaats de plant in het gat
Stap 4: Doe 2/3 van de grond terug, en zet het stevig vast rond de wortels
Stap 5: Vul het gat met water en nadat het is weggelopen, doe je de rest van de grond terug

Water de pot de avond voor het planten grondig. Het organische materiaal dat u gebruikt, kan tuincompost, verrotte dierlijke mest, verrotte bladeren of veenmos zijn. Meng dit door de grond tot een diepte van 8 – 12 centimeter. Graaf vervolgens een gat van dezelfde diepte als de pot en enkele centimeters breder. Volg de instructies hierboven om deze eenvoudige taak te voltooien.

Tijdens het eerste groeiseizoen, water ten minste een keer per week, en meer als het weer erg warm en droog is. De groei zal altijd weelderiger en voller zijn als je planten voldoende water krijgen, dus het gebruik van een mulchlaag en water geven bij droog weer is de moeite waard. Eenmaal gevestigd, zullen uw planten bestand zijn tegen normale droogteperiodes in de zomer, en hebben ze geen speciale zorg nodig. Natuurlijk, als je hebt geplant uw Dogwood struiken in natte grond, zal er geen behoefte om ze water te geven helemaal.

Lange-termijn zorg Voor Dogwood struiken

Deze planten zijn zeer weinig onderhoud en zal gelukkig groeien als gewoon geplant en met rust gelaten. Na een paar jaar worden ze echter hoog, en de oudere stammen en takken krijgen bruine schors, zodat alleen de jongere groei rood of geel is. Daarom zou je kunnen denken dat het een goed idee is om wat te snoeien om de grootte onder controle te houden en om zoveel mogelijk kleur te stimuleren. Er zijn twee manieren om dit te doen. De eenvoudigste manier is om te wachten tot je planten te hoog en te dicht begroeid worden, en ze dan in de late winter tot op de grond af te knippen. Laat gewoon een paar centimeter stengel boven de grond uitsteken. Als de lente komt, zal er ook nieuwe groei komen vanuit de basis, en binnen het jaar zal je 2 meter of meer aan kleurrijke stengels hebben ontwikkeld. In koudere streken, waar de groei niet zo krachtig is, of als u dat gat in uw perken niet een heel seizoen lang wilt zien, verwijdert u gewoon elk jaar een paar van de oudste takken op grondniveau, opnieuw in de late winter. Dit stimuleert nieuwe scheuten vanaf de basis, en je plant zal korter blijven, en er altijd aantrekkelijk en helder uitzien. Kort langere scheuten niet gewoon een beetje in, of snoei ze met een heggenschaar, want dat bevordert geen sterke, felgekleurde scheuten.