Co to jest niestabilność czaszkowo-szyjna lub CCI?

Cervical odnosi się do szyi i niestabilności, że staw lub segment kręgosłupa porusza się wokół zbyt wiele (1). Kiedy osoba cierpi z powodu niestabilności czaszkowo-szyjnej lub CCI, silne więzadła, które trzymają głowę do górnej części szyi są luźne lub luźne (2).

Więzadła te obejmują więzadła alar, poprzeczne, akcesoryjne, dens apical i inne nakreślone na obrazku poniżej:

Każdy staw w twoim ciele ma więzadła, które ograniczają jego ruch. Kiedy więzadło jest rozciągnięte lub zerwane, staw porusza się zbyt mocno w niewłaściwym kierunku (niestabilność), a to może spowodować spustoszenie w stawie i wywołać zapalenie stawów.

Co Powoduje Niestabilność Czaszkowo-Szyjną?

Kręgosłup szyjny ma siedem różnych numerowanych poziomów od C0 (czaszka) do C7 (podstawa szyi), a wszystkie z nich mają więzadła i inne struktury, które utrzymują je w stabilności. Dwie największe przyczyny niestabilności są naturalnie luźne więzadła i trauma.

Kilka chorób wrodzonych może prowadzić do luźnych więzadeł; zespół Ehlersa Danlosa, lub EDS, jest najczęściej diagnozowany jeden. Ludzie z EDS produkują zbyt dużo specyficznego typu kolagenu, który powoduje, że więzadła są zbyt rozciągliwe. CCI jest znacznie częstsze u tych pacjentów, szczególnie w miarę starzenia się (13).

Inną przyczyną niestabilności czaszkowo-szyjnej jest uraz (3). Pacjenci ci mają na ogół prawidłowe więzadła, ale uraz u pacjenta z EDS może podwoić ryzyko rozwoju CCI. Przyczyny urazu mogą obejmować wypadek samochodowy, uderzenie w głowę, upadek na głowę i manipulowanie szyją.

Dowiedz się o procedurach Regenexx dla schorzeń kręgosłupa.

Jakie są objawy CCI?

Objawy CCI obejmują bóle głowy, zwykle ból górnej części szyi w pobliżu czaszki, zawroty głowy lub zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia, mgłę mózgową, szybkie bicie serca i inne. Weźmy każdy z nich:

1. Bóle głowy mogą być spowodowane przez wiele rzeczy, w tym górne stawy szyi, takie jak C0-C1, C1-C2, lub C2-C3, które stają się ranne lub artretyczne, podrażnione nerwy potyliczne z tyłu czaszki, podrażnione nerwy rdzeniowe lub czaszkowe, (5,6), lub ścięgna ciągnące się na pokryciu mózgu (7).
2. Ból górnej części szyi w pobliżu czaszki jest zwykle spowodowany przez górne stawy szyi, mięśnie i ścięgna w tym obszarze coraz bicie się przez niestabilność.
3. Zawroty głowy lub brak równowagi jest cechą związaną z faktem, że górna część szyi jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do równowagi (4). Górna część szyi dostarcza informacji o położeniu, które muszą być skoordynowane z informacjami o równowadze pochodzącymi z oczu i ucha wewnętrznego.
4. Zaburzenia widzenia mogą wystąpić, ponieważ górna część szyi dostarcza informacji do mózgu, aby kierować położeniem oka i odwrotnie (9).
5. Mgła mózgu jest czymś, co od dawna zgłaszano u pacjentów z zaburzeniami górnej części szyi i może być związana z zespołem Barre-Lieou (8), który polega na podrażnieniu tętnic górnej części szyi lub nerwów współczulnych. Należy również wykluczyć uraz mózgu, jeśli pacjent został uderzony w głowę.
6. Szybka akcja serca może wystąpić, ponieważ nerw błędny zostaje podrażniony przez dodatkowy ruch w miejscu, gdzie czaszka spotyka się z szyją.

Diagnozowanie niestabilności czaszkowo-szyjnej

Po pierwsze, pacjenci z niestabilnością czaszkowo-szyjną zazwyczaj dzielą się na dwie kategorie. Mniejszość pacjentów ma ogromne przemieszczenie jednej z górnych kości szyi, które jest często rozpoznawane na zdjęciu rentgenowskim, tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym (10). Ten typ CCI jest łatwiejszy do zdiagnozowania, dlatego też jest zazwyczaj wcześnie wykrywany. Jednak większość pacjentów z tym problemem ma niektóre lub wszystkie z powyższych objawów, nie ma poważnie zwichniętej kości i często walczy o diagnozę przez miesiące lub lata.

Pacjenci, którzy mają objawy bez poważnie zwichniętych górnych kości szyi zazwyczaj są diagnozowani przez jeden z następujących rodzajów obrazowania:

• Specjalistyczny MRI szyi przy użyciu cewki głowicy. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz mój filmik poniżej:

• Proste MRI:

• DMX lub promienie rentgenowskie oparte na ruchu:

Istnieje również kilka różnych pomiarów, które mogą być używane do postawienia diagnozy, o których pacjenci mogą usłyszeć:

• Pomiar Graba-Oakesa:

• Powers Ratio:

Join us for a free Regenexx Cervical Spine Webinar

Treatments for CCI

Po pierwsze, jak omówiono powyżej, większość pacjentów z CCI nie ma poważnych zwichnięć górnych kości szyi, które wymagają natychmiastowej operacji. Kiedy tak się dzieje, wymaga to natychmiastowego chirurgicznego zespolenia (11). Zamiast tego, wielu pacjentów ma mniejsze ilości niestabilności, które mogą powodować poważną niepełnosprawność, ale często mogą być zarządzane z:

• Upper cervical low force chiropractic (NUCCA)
• Terapia fizyczna lub ćwiczenia skoncentrowane na ćwiczeniach CCI
• Bracing
• Terapia przywracania krzywizny (CBP)

Jednakże, jeśli te opcje nie działają, następnym poziomem leczenia, opartym na moim doświadczeniu, są zastrzyki więzadeł szyjnych (12) lub zastrzyki fasetowe w górny odcinek szyjny. Jeśli jednak pacjenci nie reagują na tego typu leczenie, kolejną opcją jest procedura PICL, która polega na bezpośrednim wstrzykiwaniu uszkodzonych więzadeł (alar, poprzecznych i dodatkowych) w celu wyleczenia uszkodzenia. Zobacz moje wideo poniżej dla więcej informacji:

Istnieje wiele różnych opcji chirurgicznego zespolenia, które obejmują przykręcenie razem górnych kości szyi do siebie lub do czaszki. Jednakże, z mojego doświadczenia, procedury te mają bardzo wysoki wskaźnik powikłań. Najczęstsze problemy po operacji, które zauważyłem:

• Następcze zapalenie stawów i ból powyżej lub poniżej zespolenia
• Przemieszczone śruby uszkadzające stawy lub nerwy
• Nieudana próba zespolenia (zrośnięcia kości między stawami)

Pomimo tego, dla odpowiednich pacjentów zespolenie może być jedyną opcją, gdy wszystkie inne, mniej inwazyjne procedury zawiodły. Ponadto, u wybranych pacjentów, może ona zmienić życie. Więcej o leczeniu PICL w przypadku CCI można dowiedzieć się tutaj.

(1) Klein GN, Mannion AF, Panjabi MM, Dvorak J. Trapped in the neutral zone: another symptom of whiplash-associated disorder? Eur Spine J. 2001;10(2):141-148. doi:10.1007/s005860100248

(2) Offiah CE, Day E. The craniocervical junction: embryology, anatomy, biomechanics and imaging in blunt trauma. Insights Imaging. 2017;8(1):29-47. doi:10.1007/s13244-016-0530-5

(3) Yang SY, Boniello AJ, Poorman CE, Chang AL, Wang S, Passias PG. A review of the diagnosis and treatment of atlantoaxial dislocations. Global Spine J. 2014;4(3):197-210. doi:10.1055/s-0034-1376371

(4) Thompson-Harvey A, Hain TC. Symptoms in cervical vertigo. Laryngoscope Investig Otolaryngol. 2018;4(1):109-115. Published 2018 Nov 28. doi:10.1002/lio2.227

(5) Hall T, Briffa K, Hopper D. Clinical evaluation of cervicogenic headache: a clinical perspective. J Man Manip Ther. 2008;16(2):73-80. doi:10.1179/106698108790818422

(6) Antonaci F, Bono G, Chimento P. Diagnosing cervicogenic headache. J Headache Pain. 2006;7(3):145-148. doi:10.1007/s10194-006-0277-3

(7) Enix DE, Scali F, Pontell ME. The cervical myodural bridge, a review of literature and clinical implications. J Can Chiropr Assoc. 2014;58(2):184-192.

(8) Zeigelboim BS, Fonseca VR, Mesti JC, Gorski LP, Faryniuk JH, Marques JM. Neurotological Findings at a Health Unit for Adults with Cervicalgia. Int Arch Otorhinolaryngol. 2016;20(2):109-113. doi:10.1055/s-0036-1572563

(9) Ischebeck BK, de Vries J, Van der Geest JN, et al. Eye movements in patients with Whiplash Associated Disorders: a systematic review. BMC Musculoskelet Disord. 2016;17(1):441. Published 2016 Oct 21. doi:10.1186/s12891-016-1284-4

(10) Radcliff K, Kepler C, Reitman C, Harrop J, Vaccaro A. CT and MRI-based diagnosis of craniocervical dislocations: the role of the occipitoatlantal ligament. Clin Orthop Relat Res. 2012;470(6):1602-1613. doi:10.1007/s11999-011-2151-0

(11) Joaquim AF, Patel AA. Craniocervical traumatic injuries: evaluation and surgical decision making. Global Spine J. 2011;1(1):37-42. doi:10.1055/s-0031-1296055

(12) Centeno CJ1, Elliott J, Elkins WL, Freeman M. Fluoroscopically guided cervical prolotherapy for instability with blinded pre and post radiographic reading. Pain Physician. 2005 Jan;8(1):67-72. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16850045

(13) Castori M, Voermans NC. Neurological manifestations of Ehlers-Danlos syndrome(s): A review. Iran J Neurol. 2014;13(4):190-208.

.