Condemnation
Z punktu widzenia semantyki, potępienie jest częścią terminologii prawnej. Kiedy okazuje się, że zostało popełnione przestępstwo, że prawo zostało złamane, proces dochodzenia może prowadzić do formalnego oskarżenia oskarżonego. Proces sądowy prowadzi do wyniku, werdykt uniewinnienia lub winy. Werdykt wskazuje, że oskarżony jest wolny od kary za to przestępstwo lub podlega karze przewidzianej przez prawo. Rezultatem jest więc albo windykacja, albo potępienie. Potępienie może odnosić się zarówno do statusu prawnego odpowiedzialności za karę, jak i do rzeczywistego wymierzenia tej kary. Niekiedy słowo to używane jest również w szerszym kontekście w odniesieniu do negatywnej oceny danej osoby przez rówieśników lub przez własne sumienie. Ten proces prawny jest do pewnego stopnia tłem dla biblijnego języka o sądzie i potępieniu.
W teologii biblijnej Bóg jako stwórca, odkupiciel i prawodawca jest sędzią całej ludzkości. Ustanowił on rodzinę, rząd cywilny i lud Boży jako instytucje regulujące stosunki międzyludzkie. W starotestamentowej teokracji Bóg pośredniczył w wymierzaniu sprawiedliwości przez sędziów, królów, kapłanów i proroków. W Nowym Testamencie przywódcy kościoła są odpowiedzialni za wymierzanie sprawiedliwości ludowi Bożemu. Wszystko to opiera się na fakcie, że Bóg działał w celu odkupienia istot ludzkich i objawienia im swojej woli. Ci, którzy nie chcą wierzyć i być posłuszni, są winni złamania Jego prawa. Ich kara już się rozpoczęła, a ich ostateczne potępienie nastąpi na sądzie ostatecznym, jeśli nie będą pokutować przed śmiercią.
W Starym Testamencie bunt przeciwko Bogu rozpoczął się w ogrodzie Eden (Rdz 3). Nasi pierwsi rodzice odwrócili się od Bożego planu, co doprowadziło do ich śmierci i wyobcowania. Jednak Bóg cierpliwie znosił swoje zbuntowane stworzenia i wybrał Abrahama oraz jego potomków, aby byli Jego specjalnym ludem i pośredniczyli w Jego błogosławieństwach dla wszystkich narodów (Rdz 12). Wykupił Izraela z Egiptu i dał im ziemię wraz z przymierzem, które określało warunki dalszego błogosławieństwa (Wj 19-20). Bóg jako stwórca, odkupiciel i przymierze stał jako sędzia nad Izraelem i stawiał przed nimi życie i pomyślność, śmierć i przeciwności (Wj 34,5-7; Pwt 30,15-20). Przez swoich proroków wciąż wzywał Izraela do posłuszeństwa, jednak teokratyczni władcy często lekceważyli Jego sprawiedliwość, potępiając niewinnych i uniewinniając winnych. W końcu Bóg potępił tę pomyłkę sądową, wysyłając inne narody, aby wzięły Izrael w niewolę. Tak więc Stary Testament na ogół podkreśla sprawiedliwość Boga w karaniu grzeszników w obecnym życiu, a nie w życiu pozagrobowym (zob. jednak Dn 12,2). Aby zgłębić ten temat w Starym Testamencie, należy przestudiować hebrajskie słowa sapat , „sądzić” i mispat , „sąd”.
W teologii Nowego Testamentu bunt pierwszego Adama z jego katastrofalnymi konsekwencjami śmierci i potępienia dla całej ludzkości jest więcej niż zrównoważony przez posłuszeństwo drugiego Adama, Pana Mesjasza Jezusa (Rz 5,12-21; 1 Kor 15,22). Bezgrzeszne życie i ofiarna śmierć Jezusa stanowią podstawę do tego, by Bóg dał życie i usprawiedliwienie wszystkim, którzy w Niego wierzą. Bóg pozostaje sprawiedliwy w usprawiedliwianiu grzeszników ze względu na doskonałe odkupienie dokonane przez Jezusa, zastępcę grzeszników (Dz 13:38-39 ; Rz 3:21-26). Ci, którzy stali się sprawiedliwymi wobec Boga przez wiarę w Chrystusa, nie są potępieni ( J 5:24 ; Rz 8:1-4 ; Kol 2:14 ), ale ci, którzy nie chcą wierzyć w Jezusa, są już potępieni ( J 3:16-18 ; Rz 1:18-32 ; Ga 1:8-9 ). Jeśli nie będą pokutować, czeka ich nieodwołalna finalizacja tego potępienia podczas zmartwychwstania i sądu ( Mt 25:46 ; J 5:28-29 ; Dz 17:30-31 ; 24:15 ; Rz 2:5-16 ; 2 Tes 1:5-10 ; 2:9-12 ; 1 P 4:4-5 ; 1 P 4:17 ; 2 P 2:1-10 ; Jud 4-9 ; Ap 20:7-14 ; 21:6-8 ; 22:12-17 ). W międzyczasie oczekiwanie na eschatologiczny sąd motywuje wierzących do uważnego przyglądania się swojemu życiu, aby nie zostać potępionym wraz ze światem ( 1 Kor 11:31-32 ). Również dyscyplina kościelna ma być prowadzona z uwzględnieniem tej eschatologicznej perspektywy (1 Kor 5,1-13).
Podsumowując, temat potępienia jest w Biblii zawsze postrzegany na tle sprawiedliwego Boga, który stwarza, odkupuje i zawiera przymierze ze swoim ludem, aby mógł on żyć w sprawiedliwości na ziemi. Grzesznicy, którzy przychodzą do tego Boga w wierze, nie są potępieni, ale oczekuje się od nich, że będą żyć razem we wspólnocie, w której sprawiedliwość zwycięża w obronie uciśnionych i potępieniu ciemiężycieli.
David L. Turner
Zobacz też Piekło; Sąd
Bibliografia. F. Bü hsel et al., TDNT, 3:920-55; H. Buis, The Doctrine of Eternal Punishment; W. Eichrodt, Theology of the Old Testament; D. Guthrie, New Testament Theology; J. P. Louw and E. Nida, A Greek-English Lexicon of the New Testament Based on Semantic Domains; L. Morris, The Biblical Doctrine of Judgment; W. Schneider et al., NIDNTT, 2:361-71.
Copyright © 1996 by Walter A. Elwell. Published by Baker Books, a division of
Baker Book House Company, Grand Rapids, Michigan USA.
Wszystkie prawa zastrzeżone. Used by permission.
W celu uzyskania informacji na temat wykorzystania, proszę przeczytać Baker Book House Copyright Statement.
Bibliography InformationElwell, Walter A. „Entry for 'Condemnation'”. „Evangelical Dictionary of Theology”. . 1997.