Mam dwulatka i sześciolatka. Ostatnio otrzymałam e-mail, który krąży na temat klapsów. Stwierdza on wprost, że NIE klapsy są szkodliwe dla dzieci i że dr Spock (zwolennik klapsów) miał syna, który popełnił samobójstwo. Zdaję sobie sprawę, że ten incydent nie ma związku przyczynowo-skutkowego, ale zmusza mnie do tego odniesienie maila do nauk biblijnych. W rzeczywistości, brak klapsów jest przyczyną tego, że dzieci wyrastają na dorosłych, którzy nie szanują środowiska, swoich rówieśników i doradców oraz swojego kościoła.
Dałem klapsa mojemu sześciolatkowi, po tym jak wyraźnie powiedziałem mu zarówno zasady, jak i to, że dostanie klapsa, ponieważ musi przestrzegać zasad. (Tak, jest wiele zasad, na które on ma wpływ, ale niektóre z nich są zasadami tylko dla mamy i taty). Brak szacunku i/lub lekceważenie tych zasad spowoduje ponowne wyjaśnienie przez nas zasad, a następnie klapsa.
Na koniec, moi dwaj bracia i ja dostaliśmy klapsy jako dzieci, ale w bardzo różny sposób niż zatrudnieni przez mojego męża i mnie dzisiaj. Jako dzieci, dostaliśmy klapsa od taty za rozmawianie ze sobą, kiedy mieliśmy iść spać i za inne drobne przewinienia, które teraz wydają się dość arbitralne. Pamiętamy również „groźbę”, że jeśli będziemy nieposłuszni lub będziemy się kłócić między sobą, to tata przełoży nas przez kolano. (Tata dawał nam klapsy za „niesłuchanie” i za brak współpracy z dorosłymi). Patrząc wstecz, owe klapsy wcale NIE skutkowały szybkim zaprzestaniem „problemowego” zachowania.
Używając naszej techniki — mój mąż i ja oboje widzimy, że nasz syn koryguje swoje zachowanie na podstawie rozmowy, po której następuje natychmiastowy klaps. Po tym następują najlepsze przeprosiny naszego syna za niepożądane zachowanie.
Czy widzisz jakąś szkodę w naszym podejściu? Nie dajemy klapsów za drobne przewinienia, ale za zasady mamusi i tatusia, które muszą być wprowadzone.
Dziękuję. (p.s. NIE dajemy klapsów naszemu dwulatkowi, ponieważ zgadzamy się, że nie może on powiązać zachowania z korekcyjnym klapsem.)– Jamie
Jamie-
Po pierwsze, dziękuję za pytanie. Słyszę, jak bardzo chcesz dobrze traktować swoje dzieci. Słyszę też, że nie dajesz klapsów swojemu dziecku, ponieważ jesteś zły i nie panujesz nad nim, ale dlatego, że chcesz, aby wyrosło na dobrego człowieka. Pani zrozumienie, że klaps zaszkodziłby pani dwulatkowi, jest godne pochwały. Wreszcie słyszę, że kwestionujesz sposób, w jaki twoi rodzice dawali ci klapsy w dzieciństwie.
Moja dosadna odpowiedź brzmi, że kiedy dajesz klapsa swojemu dziecku, podejmujesz ryzyko uszkodzenia jego psychiki i twojego związku z nim. Badania na ten temat są bardzo jasne, bez względu na jakieś maile krążące po internecie. Jest dobrze ustalone, że inne metody dyscyplinowania są bardziej skuteczne, i że klapsy wiążą się z większą ilością złych zachowań (po klapsie) niż brak klapsów.
Czy naprawdę uważasz, że konieczne jest traktowanie kogoś bez szacunku – bicie go – aby nauczyć go traktować cię z szacunkiem?
Czy myślisz, że twoja technika nadal będzie działać, kiedy będzie miał czternaście lat i będzie większy od ciebie, czy też będziesz musiał eskalować w tym momencie?
Nauczanie dzieci dyscypliny obejmuje uczenie ich kontrolowania swoich gniewnych impulsów. Dawanie klapsów sabotuje to poprzez modelowanie przemocy.
Pytałeś, czy widzę jakąkolwiek szkodę w twoim podejściu. Widzę. Oto kilka artykułów, które wyjaśniają badania nad klapsami i dlaczego uważam je za przekonujące, jak również alternatywy, które są bardziej skuteczne w wychowywaniu wspaniałych dzieci:
Czy powinienem dać klapsa mojemu dziecku?
Dlaczego Pozytywna Dyscyplina?
Większość rodziców jest sfrustrowana dyscypliną. Jeśli nie mogą uderzyć ortodoksyjnie, muszą wymusić współpracę w inny sposób. Wszystkie metody siłowe opierają się na groźbie użycia przemocy (co zrobić, gdy dziecko nie zgadza się na przerwę?). Tak więc rodzice czują, że ich narzędzia zostały im odebrane i nie wiedzą jak zarządzać i kontrolować swoje dzieci.Naturalnie, wielu rodziców ma do tego żal i wolałoby raczej dać klapsa.
Kids definitely need limits, but spanking just makes it harder for them to behave. Wiem, że łatwiej jest wychowywać dzieci tak, jak nas wychowano, niż samemu stać się bardziej kochającym i współczującym. Ale czy nie jest to praca, którą mamy wykonać?
Nie mogę uwierzyć, że Jezus dałby klapsa dziecku.
Dr Laura
PS. Email, który przytaczasz jest niedoinformowany na więcej niż jeden sposób. Syn Dr. Benjamina Spocka nie popełnił samobójstwa. Dr Spock miał dwoje dzieci: Michaela i Johna, i obaj nadal żyją. Jeden z wnuków, który nie był wychowywany przez Dr Spocka, miał schizofrenię i popełnił samobójstwo.
Btw, moje własne dzieci, które nigdy nie dostały klapsa, ani nawet nie zostały ukarane, są rozkosznymi, pełnymi szacunku i odpowiedzialnymi nastolatkami. Zrobiłyby wszystko, żeby zadowolić swojego tatę i mnie. Może to nie jest przyczyna i skutek, ale drżę na myśl o tym, o ile mniej podobni okazaliby się do mnie, gdybym nadużyła ich zaufania, dając im klapsy.
Droga Dr Laura,
Tutaj New Living Translation z Księgi Przysłów 13:24:
„Jeśli odmawiasz dyscypliny swoim dzieciom, dowodzi to, że ich nie kochasz; jeśli kochasz swoje dzieci, będziesz je szybko dyscyplinował.”
Słowo „rózga” być może mogłoby być interpretowane jako fizyczne uderzenie – wygląda mi na to, że jest to kolejny z tych wielu przypadków, gdzie hebrajskie słowo miało różne znaczenia i być może nawet nie było dobrego tłumaczenia i po prostu *nie wiemy*, które było poprawne – ale psychologia dziecięca była dobre 4500 lat stąd i uderzanie było stanem sztuki dla dyscypliny przez to społeczeństwo. Dla nich, uderzanie prawdopodobnie było dyscypliną. Dla nas, my wiemy lepiej. To są ludzie, którzy nadal publicznie kamienują cudzołożne kobiety, a karą za złamanie szabatu była śmierć, tak mi się wydaje. Ludzie ewoluują i społeczeństwo ewoluuje, a sposób w jaki Żydzi rozumieli swoje Pismo (a potem chrześcijanie) również ewoluował. Wierzę, że tak właśnie ma być.
Nie sądzę, aby ktokolwiek sprzeciwił się poglądowi, że prawidłowo stosowana *dyscyplina* jest obowiązkowa do wychowania szczęśliwej, dobrze przystosowanej osoby, i że rodzice, którzy nie dyscyplinują swoich dzieci nie robią im ani społeczeństwu żadnej przysługi i nie robią tego z miłości, ale raczej z braku wystarczającej troski, aby podjąć wysiłek. O wiele łatwiej jest zignorować małego potwora rozrywającego sklep niż gonić go, fizycznie podnieść go i wyjaśnić mu zasady, a następnie usunąć go z sytuacji, jeśli nie będzie się zachowywał… za każdym razem i za każdym razem… nawet jeśli nadal masz zakupy i sprawunki do zrobienia….rodzice, którzy po prostu siedzą i rozmawiają z przyjaciółmi, podczas gdy ich dzieci biegają po śmietniku, są dla nas leniwi, niezaangażowani i nieświadomi tego, co jest oczywiste dla reszty z nas, że ich dziecko jest niesympatycznym, niezdyscyplinowanym małym terrorystą….i jest wiele sposobów na rozwiązanie tej sytuacji bez bicia dziecka.
Nie biorę Biblii dosłownie, wierzę, że coś może zawierać prawdę nie będąc dosłownym, więc nie mam żadnego problemu w widzeniu intencji i przesłania tego przysłowia jako jednego z elementów dyscypliny. Jest tam wiele prawdy, z którą się zgadzamy, nawet jeśli była ona manifestowana w sposób, który na szczęście ewoluował już dawno temu. ~ lub powinienem powiedzieć, że niektórzy z nas wyewoluowali daleko w przeszłość. Wtedy są wariaci. Le sigh.
SnapDragonfly
Droga Jamie i SnapDragonfly,
Ponieważ mówimy o Biblii, chcę wspomnieć cudowną witrynę dla chrześcijańskich rodziców. Arms of Love Family Fellowship, pod adresem:
http://aolff.com/
Jest tam również wspaniałe forum dyskusyjne dla mam na innej stronie, Gentle Christian Mothers:
http://www.gentlechristianmothers.com/aboutgcm/
BTW, byłam w Morning Show with Mike & Juliet ostatnio (w całym kraju), aby mówić o tym, czy dawać klapsy czy nie. Sprawdź to.