Domestic system, zwany także put-out system, system produkcyjny rozpowszechniony w XVII-wiecznej Europie Zachodniej, w którym kupcy-pracodawcy „oddawali” materiały producentom wiejskim, którzy zazwyczaj pracowali w swoich domach, ale czasami pracowali w warsztatach lub z kolei oddawali pracę innym. Gotowe produkty wracały do pracodawców, którzy otrzymywali za nie zapłatę w formie akordu lub płacy. System domowy różnił się od rzemieślniczego systemu produkcji domowej tym, że robotnicy nie kupowali materiałów ani nie sprzedawali produktów. Podważał on restrykcyjne przepisy miejskich gildii i przyniósł pierwsze powszechne zatrudnienie kobiet i dzieci w przemyśle. Korzyścią dla kupca-pracodawcy były niższe koszty płac i większa wydajność dzięki szerszemu podziałowi pracy w ramach rzemiosła.
System ten został generalnie wyparty przez zatrudnienie w fabrykach w trakcie rewolucji przemysłowej, ale zachował się w XX wieku w niektórych gałęziach przemysłu, zwłaszcza w przemyśle zegarmistrzowskim w Szwajcarii, produkcji zabawek w Niemczech oraz w licznych gałęziach przemysłu w Indiach i Chinach.
…