Dzięki Thierry Depaulis za informacje o historii tej gry.
Ta gra hazardowa w kasynie wywodzi się z Francji pod koniec XVII wieku, gdzie była znana jako Pharaon (pierwszy zapis 1688), i stała się niezwykle modna w Europie w XVIII wieku. Po 1820 roku Faraon (Pharo, Faro) zniknął z Europy Zachodniej, ale stał się niezwykle popularny w Ameryce podczas gorączki złota, ale obecnie jest rzadko grany. Stała się grą w kasynach, gdy Nevada zalegalizowała hazard w 1931 roku, ale wyszła z mody w latach 50-tych. Ostatni faro „bank” został zamknięty w 1975 roku w Ely, Nevada, chociaż było krótkie ożywienie w Reno w 1980-85.
Układ zakładów składa się z koloru kart, od asa do króla. Gracze stawiają na wybraną przez siebie rangę karty. Krupier odsłania karty w parach, zwycięzca i przegrany, i odpowiednio wypłaca lub zbiera.
Faro był pochodną Bassetta, który został wprowadzony w Paryżu w 1672 roku przez weneckiego ambasadora, a którego początki sięgają XV wieku we Włoszech. Wikipedia ma opis Bassetta.
Szczegółowe zasady Faro można znaleźć na tej archiwalnej kopii strony Faro na The Games Forum.
Jest jeszcze jeden opis Faro na tej archiwalnej kopii strony Bicycle Playing-Cards (US Playing-Card Company).
Roland Scheicher napisał artykuł o Pharo dla niemieckiej Wikipedii – także artykuły o pokrewnej grze Stoß.
Możesz spróbować zagrać w Faro on line na darmowej stronie Wichita Faro.
Alpha Innovation wydała aplikację Faro na Dzikim Zachodzie dla Android, iOS i Amazon.
.