Ta historia została pierwotnie opublikowana przez Inside Science News Service.
(ISNS)- Naukowcy, którzy rozszyfrowują genetyczną historię ludzi poprzez śledzenie jak geny mutują, zastosowali tę samą technikę do jednego z najbardziej starożytnych i sławnych tekstów świata zachodniego, aby odkryć datę jego pierwszego napisania.
Tekstem tym jest „Iliada” Homera, a Homer — jeśli istniała taka osoba — prawdopodobnie napisał ją w 762 roku p.n.e., plus lub minus 50 lat, jak stwierdzili badacze. The „Iliada” opowiada historię Wojny Trojańskiej — jeśli była taka wojna — z Grekami walczącymi z Trojanami.
The badacze akceptują otrzymaną ortodoksję, że wojna się wydarzyła i ktoś o imieniu Homer napisał o tym, powiedział Mark Pagel, ewolucyjny teoretyk na Uniwersytecie w Reading w Anglii. Jego współpracownicy obejmują Eric Altschuler, genetyk na University of Medicine and Dentistry of New Jersey, w Newark, i Andreea S. Calude, lingwistka również w Reading i w Instytucie Sante Fe w Nowym Meksyku. Pracowali z standardowego tekstu poematu epickiego.
Data, którą wymyślili pasuje do czasu większość uczonych myśli „Iliada” został skompilowany, więc papier, opublikowany w czasopiśmie Bioessays, nie będzie miał classicists w snit. Badanie głównie potwierdza to, co oni mówili, że został napisany około ósmego wieku p.n.e.
To, że genetycy dostali się do takiego projektu nie powinno być niespodzianką, Pagel powiedział.
„Języki zachowują się po prostu wyjątkowo jak geny”, powiedział Pagel. „Jest to bezpośrednio analogiczne. Próbowaliśmy udokumentować prawidłowości w ewolucji językowej i zbadać słownictwo Homera jako sposób na sprawdzenie, czy język ewoluuje tak, jak nam się wydaje. Jeśli tak, to powinniśmy być w stanie znaleźć datę dla Homera.”
Jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek był jeden indywidualny człowiek o imieniu Homer, który napisał „Iliadę”. Brian Rose, profesor studiów klasycznych i kurator sekcji śródziemnomorskiej na University of Pennsylvania Museum, powiedział, że jest jasne, że „Iliada” jest kompilacją tradycji ustnej sięgającej 13 wieku p.n.e.
„To jest amalgamat wielu historii, które wydawały się skupione na konfliktach w jednym szczególnym obszarze północno-zachodniej Turcji,” Rose said.
The historia „Iliady” jest dobrze znana, pełna postaci takich jak Helena Trojańska, Achilles, Parys, Agamemnon i mnóstwo bogów i bogiń zachowujących się źle. Opowiada o tym, jak gigantyczna flota greckich statków przepłynęła przez „ciemne morze win”, by oblegać Troję i odzyskać skradzioną żonę. Jej kontynuacją jest „Odyseja.”
Klasycy i archeolodzy są dość pewni, że Troja istniała i generalnie wiedzą, gdzie to jest. W 19 wieku, niemiecki archeolog Heinrich Schliemann i Anglik Frank Calvert wykopali to, co jest znane jako Cytadela Troi i znaleźli dowody konfliktu zbrojnego w 12 wieku p.n.e., w tym strzały i 5 stóp spalonych gruzów wokół zakopanej fortecy. Czy była to wojna między Troją a obcym elementem, czy też wojna domowa jest nieznana, Rose said.
Kompilacja, którą znamy jako „Iliadę” została napisana wieki później, data, którą proponuje Pagel.
Naukowcy prześledzili słowa w „Iliadzie” w sposób, w jaki prześledziliby geny w genomie.
Naukowcy zatrudnili narzędzie lingwistyczne zwane listą słów Swadesha, ułożoną w latach 40. i 50. przez amerykańskiego lingwistę Morrisa Swadesha. Lista zawiera około 200 pojęć, które mają słowa najwyraźniej w każdym języku i każdej kulturze, Pagel powiedział. Są to zazwyczaj słowa dla części ciała, kolory, niezbędne relacje jak „ojciec” i „matka.”
They szukał słów Swadesh w „Iliadzie” i znalazł 173 z nich. Then, they measured how they changed.
They took the language of the Hittites, a people that existed during the time the war may have been fought, and modern Greek, and traced the changes in the words from Hittite to Homeric to modern. To jest dokładnie jak oni mierzą genetyczną historię ludzi, cofając się i widząc jak i kiedy geny zmieniają się w czasie.
Na przykład, spojrzeli na kognaty, słowa pochodzące od przodków słów. Jest „woda” w języku angielskim, „wasser” w niemieckim, „vatten” w szwedzkim, wszystkie kognaty wywodzące się od „wator” w proto-niemieckim. Jednakże, staroangielski „hund” później stał się „hound”, ale ostatecznie został zastąpiony przez „dog”, nie cognate.
„Jestem teoretykiem ewolucji”, powiedział Pagel. „Badam język, ponieważ jest to tak niezwykły kulturowo przekazywany replikator. Replikuje się z wiernością, która jest po prostu zdumiewająca.”
Dokumentując regularność mutacji językowych, Pagel i inni dali oś czasu historii Helen i mężczyzn, którzy za nią zginęli – genetyka spotyka klasyków.