Godsmack

Formacja i All Wound Up (1995-1997)Edit

W lutym 1995 roku Sully Erna postanowił założyć nowy zespół jako główny wokalista po tym, jak grał na perkusji przez ponad 23 lata, w tym ponad dwa lata w nieistniejącym już zespole Strip Mind. Jego nowy zespół, The Scam, powstał w składzie: Erna na wokalu, Robbie Merrill na basie, lokalny gitarzysta i przyjaciel Lee Richards na gitarze i Tommy Stewart na perkusji. The Scam szybko zmienił nazwę na Godsmack, po nagraniu jednego demo. Nowo powstały zespół zaczął grać w małych barach w swoim rodzinnym Bostonie. Lokalnie popularne piosenki takie jak „Keep Away” i „Whatever” wkrótce przyniosły im szczyt list przebojów w rejonie Boston/Nowa Anglia.

Wiele osób uważa, że nazwa zespołu wzięła się z piosenki Alice in Chains, ale według Erny, nazwa zespołu wzięła się z małego i osobistego incydentu. „Nabijałem się z kogoś, kto miał opryszczkę na wardze, a następnego dnia sam ją miałem i ktoś powiedział, 'To jest Godsmack’. Nazwa utkwiła. Byliśmy świadomi piosenki Alice In Chains, ale tak naprawdę nie myśleliśmy o tym zbyt wiele.” W 1996 roku Tony Rombola i Joe D’Arco dołączyli do Godsmack jako gitarzysta i perkusista, po tym jak Richards odszedł po tym jak dowiedział się, że ma sześcioletnie dziecko, a Stewart odszedł z powodu różnic osobistych. W tym samym roku zespół wszedł po raz pierwszy do studia, nagrywając swoją pierwszą płytę zatytułowaną All Wound Up. Płyta została nagrana w zaledwie trzy dni za 2,600$.

Przez następne dwa lata zespół grał w całym obszarze Bostonu. W końcu płyta Godsmack wylądowała w rękach Rocko, nocnego DJ-a bostońskiej stacji radiowej WAAF (FM). Stacja radiowa wprowadziła „Keep Away” do rotacji i utwór bardzo szybko stał się numerem jeden w stacji. Newbury Comics, sieć sklepów płytowych w Nowej Anglii, zgodziła się sprzedać płytę w komis. Krótko po sukcesie „Keep Away”, Godsmack wrócili do studia i nagrali singiel zatytułowany „Whatever”, który stał się nowym lokalnym faworytem na WAAF (FM). W jednym z wywiadów Sully Erna stwierdził: „Sprzedawaliśmy może 50 kopii miesięcznie, kiedy WAAF wybrało ten album. Nagle zaczęliśmy sprzedawać ponad tysiąc płyt tygodniowo. (…) Robiłem to wszystko z mojej sypialni. Po latach szlifowania, rzeczy w końcu zaczęły nabierać rozpędu.”

Godsmack (1998-1999)Edit

Czcionka zespołu

W połowie 1998 roku, Universal/Republic Records podpisało umowę z zespołem w swojej wytwórni. Joe D’Arco został zwolniony z zespołu. Został zastąpiony przez byłego perkusistę Tommy’ego Stewarta, który powrócił po tym, jak wyraził chęć ponownego bycia w zespole. Pierwsze studyjne nagranie zespołu All Wound Up zostało zremasterowane, a gotowy debiutancki album Godsmack z własnym tytułem został wydany publicznie sześć tygodni później. To doprowadziło do pierwszej trasy koncertowej zespołu, „The Godsmack Tour” z Jim Rose Circus jako supportem. Po wydaniu albumu zespół wyruszył w trasę grając koncerty klubowe, a także występując na Ozzfest i Woodstock ’99. Potem nastąpiła trasa po Europie, podczas której zespół supportował Black Sabbath. Roxanne Blanford z Allmusic przyznała albumowi trzy z pięciu gwiazdek, stwierdzając, że „Godsmack pewnie wprowadził metal w erę technologiczną”. Album wszedł do Billboard 200 na numer dwadzieścia dwa, i został certyfikowany 4x platyna przez Recording Industry Association of America w 2001 roku po początkowym certyfikacie złota w 1999 roku.

Album sprzedawał się dobrze, mimo że początkowo został wyciągnięty z półek w niektórych sklepach ze względu na obawy dotyczące niektórych jego treści lirycznych. Zespół i jego wytwórnia później dodał naklejkę Parental Advisory do albumu, a niektóre sklepy zamówiły zmienione kopie albumu. Erna skomentował to w magazynie Rolling Stone stwierdzając: „Nasza płyta jest na rynku już od ponad roku bez naklejki z informacją dla rodziców i to jest jedyna skarga… Naklejki i teksty są z natury subiektywne … Postanowiliśmy umieścić naklejkę na płycie”. Ta kontrowersja nie wpłynęła negatywnie na sprzedaż albumu, ale, według Erny, pomogła; „To prawie kuszenie dzieciaków, aby sięgnęły po płytę i zobaczyły, co na niej mówimy.” Album miał również cztery udane single, którymi były „Whatever”, „Keep Away”, „Voodoo” i „Bad Religion”.”

Awake (2000-2001)Edit

Problemy z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz pomoc multimediów.

W 2000 roku Godsmack powrócił do studia po multi-platynowym sukcesie Godsmack, aby rozpocząć nagrywanie Awake. Album został wydany 31 października 2000 roku. Album zadebiutował na miejscu numer pięć na Billboard 200, i został certyfikowany 2x platyną przez RIAA. Utwór „Vampires”, który znalazł się na albumie, przyniósł zespołowi nominację do nagrody Grammy za najlepsze rockowe wykonanie instrumentalne w 2002 roku. Wraz z wydaniem Awake, Godsmack odbył trasę koncertową po Europie supportując Limp Bizkit. Erna powiedział wtedy: „Byliśmy w trasie non stop od sierpnia 1998 roku, więc większość z Awake została napisana w trasie, podczas gdy my krążyliśmy między Ameryką a Europą, budując zespół. „Ozzfest” był właściwie jedyną dużą trasą, na której jechaliśmy pod czyimiś skrzydłami; dużo pracy wykonaliśmy sami.” Zespół zagrał na Ozzfest w 2000 roku ponownie, tak jak w 1999 roku. 19 lipca 2001 roku Godsmack wydał DVD Live, które otrzymało certyfikat Gold od RIAA i zostało sfilmowane w Centrum w Worcester, w Worcester, Massachusetts 2 marca 2001 roku.

Dwie z piosenek na albumie zostały użyte w reklamach United States Navy („Sick of Life” i „Awake”) jako podkład muzyczny. Erna stwierdził: „Ktoś w wojsku jest fanem i zapytał, czy może użyć tej muzyki, a my się zgodziliśmy”. Jednak Erna nalegał w wywiadzie, że Godsmack nie popiera żadnej wojny.

The Scorpion King, Faceless i The Other Side (2002-2004)Edit

W 2002 roku Erna został poproszony o napisanie i wykonanie piosenki na ścieżkę dźwiękową do The Scorpion King. Piosenka, którą napisał i wykonał Godsmack nosiła tytuł „I Stand Alone” i stała się singlem numer 1 w Rock Radio i najczęściej graną piosenką Active Rock w 2002 roku przez 14 tygodni z rzędu. Została również wykorzystana w grze Prince of Persia: Warrior Within.

Z Shannonem Larkinem (ex Ugly Kid Joe, Souls at Zero, Wrathchild America, MF Pitbulls) zastępującym Tommy’ego Stewarta, który odszedł z powodu różnic osobistych po raz drugi, Godsmack wrócił do studia, aby nagrać nowy album, który został wydany w 2003 roku. Faceless zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200, sprzedając się w 269,000 kopii w pierwszym tygodniu, a album sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych. Faceless zadebiutował również na dziewiątym miejscu listy Top Canadian Albums oraz na pierwszym miejscu Top Internet Albums i pozostał na tej pozycji przez dwa tygodnie. Następnie odbyła się ogromna trasa koncertowa po Ameryce i Europie, podczas której zespół wspierał Metallicę.

Wiodący singiel „Straight Out of Line” otrzymał nominację do nagrody Grammy w kategorii „Best Hard Rock Performance”. Nagroda przypadła singlowi Evanescence „Bring Me to Life”. Album wziął swoją nazwę od incydentu na basenie. Jednak w późniejszym wywiadzie Merrill stwierdził inaczej, czyniąc niejasnym to, jak tytuł albumu powstał, „To pochodziło z poczucia zespołu, że pomimo naszego sukcesu radiowego i sprzedaży, wciąż lataliśmy trochę pod radarem”.

W dniu 16 marca 2004 roku The Other Side, akustyczna EP-ka, została wydana. Album zadebiutował na pozycji numer pięć na Billboard 200; jest to stosunkowo wysoka pozycja dla akustycznej EP-ki. Zawierał on kilka wcześniej wydanych piosenek nagranych ponownie w wersji akustycznej, jak również trzy nowe akustyczne utwory. W jednym z nich, „Touché”, wystąpił pierwszy gitarzysta Godsmack, Lee Richards, a także John Kosco, którzy w tamtym czasie grali w nieistniejącym już zespole Dropbox. Pozostałe dwa nowe akustyczne utwory to „Running Blind” i „Voices”. Piosenka „Asleep” jest właściwie akustyczną wersją „Awake” z drugiego albumu zespołu Awake. Godsmack odszedł od „ciężkiego” brzmienia na rzecz bardziej łagodnego akustycznego brzmienia na tej EP-ce w taki sam sposób jak Alice in Chains na EP-kach „Sap” i „Jar of Flies”, co jest jednym z wielu podobieństw do Alice in Chains, za które zespół był krytykowany. W 2004 roku Godsmack otworzył trasę Metalliki „Madly in Anger with the World tour” i był jej headlinerem wraz z Dropbox. Następnie, jesienią 2004 roku, zespół zagrał kilka akustycznych koncertów w celu promocji The Other Side, jednocześnie nadal otwierając dla Metalliki.

IV and Ten Years of Godsmack (2005-2007)Edit

Sully Erna występujący podczas IV trasy Godsmack w 2006 roku

Przez cały 2005 rok, Zespół był w studiu nagrywając i pisząc materiał na nowy album. 25 kwietnia 2006 roku Godsmack wydał swój czwarty studyjny album zatytułowany po prostu IV, a następnie rozpoczął trasę koncertową, która trwała do sierpnia 2007 roku, zatytułowaną „The IV tour”. Album został wyprodukowany przez Ernę, a inżynierią zajął się znany producent i inżynier Andy Johns, znany z inżynierii Led Zeppelin’s Led Zeppelin IV. Pierwszy singiel z albumu, „Speak”, został wydany 14 lutego 2006 roku. Album zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200, sprzedając się w 211 000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu.

IV od tego czasu uzyskał certyfikat złota. Zespół napisał ponad czterdzieści piosenek na album, ale ostateczna lista utworów miała jedenaście utworów, Larkin skomentował, „to zespół Sully’ego i jego wizja. Kiedy przychodzi czas na wybór piosenek, to wszystko jest Sully’ego”. Minimalistyczna nazwa albumu „IV” wywodzi się nie tylko z tego, że jest to czwarty studyjny album zespołu, ale także z działającego kawałka zakulisowego humoru, jak opowiedzieli Larkin i Erna w wywiadzie.

Aby uczcić dziesięć lat jako zespół, Godsmack wydał album z największymi przebojami zatytułowany Good Times, Bad Times… Ten Years of Godsmack w dniu 4 grudnia 2007 roku. Album zadebiutował na pozycji numer trzydzieści pięć na Billboard 200, sprzedając 40 000 kopii w pierwszym tygodniu od wydania. Album zawiera cover piosenki Led Zeppelin „Good Times Bad Times”, a także DVD z akustycznym występem Godsmack w Las Vegas w House of Blues. Pierwotnie album miał być zestawem pudełkowym, ale zespół porzucił te plany, aby móc wydać album „best of”. Po wydaniu albumu Godsmack wyruszy w akustyczną trasę koncertową. Pomimo plotek o tym, że zespół ma zrobić sobie przerwę w działalności w związku z wydaniem albumu z największymi hitami, Erna powiedział, że „nie odchodzimy, po prostu zrobimy sobie przerwę i będziemy cieszyć się naszą 10 rocznicą i naładujemy akumulatory. A potem Godsmack wróci, i wrócimy więksi i źli niż kiedykolwiek.”

The Oracle and break (2008-2013)Edit

W listopadzie 2008 roku, Larkin ogłosił, że zespół zreformuje się i nagra nowy album. Następnego lata zespół odbył trasę koncertową jako wsparcie dla Mötley Crüe’s Crüe Fest 2 tour i wydał niealbumowy singiel „Whiskey Hangover”. Po zakończeniu trasy Godsmack rozpoczął produkcję swojego nowego albumu. Album, zatytułowany The Oracle, został wydany 4 maja 2010 roku. Przyjęty z dużym entuzjazmem, The Oracle był trzecim z rzędu pełnowymiarowym studyjnym albumem Godsmack, który zadebiutował na pozycji nr 1 z 117.000 sprzedanych egzemplarzy w pierwszym tygodniu od wydania. Erna miał to do powiedzenia na temat wczesnego brzmienia albumu, „To będzie naprawdę ciężkie. To znaczy, bardzo agresywny. Nie jestem do końca pewien; to jest bardzo przedwczesne w tej chwili. W tej chwili skończyliśmy tylko jeden utwór na Crüe Fest tego lata. Ale jeśli chodzi o całą płytę, to myślę, że będzie o wiele bardziej w twarz. Myślę, że nie będzie na niej żadnych 'Voodoo’ czy 'Serenity’. Zdecydowaliśmy się pójść na całość!”.

Godsmack był headlinerem czwartego dorocznego Mayhem Festival wraz z Disturbed. Zespół wszedł do studia w styczniu 2012 roku, aby zmiksować album live i nagrać kilka coverów na nadchodzące wydawnictwo. Na wiosnę zespół wyruszył w trasę koncertową z Staind. Godsmack zakończył pracę nad EP-ką z coverami. Godsmack wydał swój nowy koncertowy album Live & Inspired 15 maja 2012 roku. Zestaw zawierał bonusową EP-kę z coverami. W styczniu 2013 roku, Erna ogłosił krótką solową trasę po Ameryce. W lutym Sully powiedział w wywiadzie, że Godsmack zrobi sobie przerwę w 2013 roku. „Zamierzamy teraz trochę odpocząć, ponieważ właśnie prowadziliśmy przez dwa lata” powiedział w wywiadzie dla Loudwire.

1000hp (2014-2016)Edit

Godsmack występujący w 2015 roku

W lutym 2014 roku Erna zatweetował, że zespół poczynił postępy w procesie pisania piosenek na swój kolejny album studyjny, wstępnie zaplanowany na wydanie pod koniec 2014 roku. Wspomniał również, że zespół ukończył 11 piosenek na nową płytę w ciągu dwóch tygodni. W kwietniu zespół ogłosił, że nagrał 15 piosenek, z których dziesięć trafi do ostatecznej wersji. W maju Erna ogłosił, że album będzie nosił tytuł 1000hp (1000 Horsepower). Tytułowy utwór został wydany jako singiel w następnym miesiącu. Album został wydany 5 sierpnia 2014 roku i sprzedał się w około 58.000 egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych w pierwszym tygodniu wydania, lądując na pozycji nr 3 na liście przebojów Billboard 200. Od czasu wydania płyta zrodziła single Something Different i What’s Next. Zespół zjednoczył kampanię, aby pomóc weteranom wojskowym z ich najnowszym singlem What’s Next.

Godsmack również headlined 2014 Uproar Festival. Zostały one ogłoszone 20 sierpnia 2014 roku, aby być częścią Soundwave Festival w Australii. Rozszerzył się do 2-dniowego festiwalu po raz pierwszy, w lutym / marcu 2015 roku, a po nim nastąpiła seria pokazów i tras koncertowych w całej Europie. W lipcu 2015 roku, zespół ujawnił daty nadchodzącej jesiennej trasy koncertowej po Ameryce Północnej. Trasa ta obejmowała również występy z Sevendust. Również w sierpniu 2015 roku Godsmack ogłosił nową nogę północnoamerykańskich dat, które utrzymałyby zespół zajęty przez połowę listopada.

W dniu 14 października 2015 roku Godsmack wydał cyfrowy singiel o nazwie „Inside Yourself” dostępny do ograniczonego darmowego pobrania. Piosenka została wydana na iTunes 20 listopada 2015 roku.

W dniu 9 września 2016 roku Erna potwierdziła, że zespół oficjalnie opuścił Universal/Republic i podpisał umowę z BMG.

When Legends Rise (2017-2020)Edit

Zespół rozpoczął pracę nad siódmym albumem studyjnym w 2017 roku. Album, When Legends Rise, został wydany 27 kwietnia 2018 roku. Pierwszy singiel z albumu, „Bulletproof”, został wydany przed albumem 28 lutego 2018 roku. Godsmack koncertował w całej Ameryce Północnej od maja do października 2018 roku. Grali na kilku festiwalach, zanim wyruszyli na letnią trasę co-headliningową z Shinedown. Godsmack następnie koncertował w Europie w październiku i listopadzie 2018 roku w ramach wsparcia dla swojego nowego albumu. Jednak 17 października 2018 roku ogłoszono, że zespół przełożył swoją jesienną trasę koncertową 2018 po Europie, po śmierci syna Tony’ego Romboli i planuje zmienić harmonogram na początku 2019 roku.

W dniu 25 lipca 2019 roku piosenka „Under Your Scars” trafiła na numer 1 przez dwa tygodnie po raz pierwszy na liście Billboard top ten.

Kwiecień 08, 2020 Godsmack’s wydał podnoszący na duchu teledysk do albumu „When Legends Rise” zawierający utwór „Unforgettable”, który widzi zespół wespół z 400+ aspirującymi młodymi muzykami z całej Nowej Anglii teledysk, wyreżyserowany przez Noah Berlow, ponownie wysłał piosenkę na szczyt list przebojów na 5 tygodni ustanawiając nowy rekord najbardziej konstytutywny pod numerem 1 w swojej kategorii.

Nadchodzący ósmy album studyjny (2021-obecnie)Edit

Godsmack perkusista Shannon Larkin powiedział w podcaście „The Metal Teddy Bear Experience”, że zespół zamierzał nagrać nowy album, który zostanie wydany w 2022 r.

.