Hamstring Kontuzje: Hamstring Objawy i leczenie

Co to jest uraz ścięgna udowego?

Uraz szczepu do mięśnia ścięgna udowego lub ścięgna lub ich kostnych załączników. Mięśnie podudzia biegną od miednicy i kości udowej do tylnej i bocznej części kolana. Ścięgna podudzia można wyczuć za kolanem po obu stronach. W dotyku przypominają one twardą linę. Ścięgna, mięśnie i połączone z nimi kości stanowią jednostki kurczliwe, które stabilizują kolano i biodro oraz umożliwiają ich ruch. Uraz, zazwyczaj nadwyrężenie, występuje w najsłabszej części jednostki.

Jak zapobiegać urazom ścięgna udowego?

Urazom ścięgna udowego można zapobiec lub znacznie je zredukować poprzez odpowiednie rozciągnięcie i rozgrzanie ścięgna udowego i mięśnia czworogłowego przed jakąkolwiek aktywnością fizyczną, treningiem lub zawodami. Sportowiec powinien brać udział w programie siłowym i kondycyjnym odpowiednim dla swojej dyscypliny sportu. Kondycja tkanki łącznej (więzadła i ścięgna) może znacznie zmniejszyć częstotliwość występowania urazów. Należy również pamiętać, że tempo wzmacniania tkanki łącznej pozostaje w tyle za tempem wzmacniania mięśni. Dlatego też program treningowy powinien składać się z ćwiczeń o małej wadze i dużej liczbie powtórzeń przez 3 do 4 tygodni na początku programu siłowo-kondycyjnego, aby rozpocząć proces wzmacniania tkanki łącznej przed zwiększeniem siły mięśniowej.

Jakie są rodzaje kontuzji ścięgna udowego?

Zmiany ścięgna udowego występują w trzech typach;

1. Łagodna lub (stopień I) odmiana, która jest lekko naciągniętym mięśniem bez rozerwania włókien mięśniowych lub ścięgien. Nie ma utraty siły.
2. Umiarkowane lub (stopień II) szczep, który jest rozdarcie włókien w mięśniu lub ścięgna lub na przywiązanie do kości. Siła jest zmniejszona.
3. Ciężkie lub (stopień III) nadwyrężenie, które jest zerwaniem połączenia ścięgna mięśniowego z kością, z oddzieleniem włókien. Ciężkie szczepy mogą wymagać naprawy chirurgicznej. Nadwyrężenia przewlekłe są spowodowane nadmierną eksploatacją. Ostre szczepy są spowodowane bezpośrednim urazem lub nadmiernym stresem.

Jakie mięśnie są zaangażowane w uraz ścięgna szyjnego?

Szczególne części ciała zaangażowane są ścięgna i mięśnie obszaru ścięgna szyjnego, w tym kości w miednicy i stawów kolanowych. Istnieją również tkanki miękkie otaczające ścięgno, w tym nerwy, okostna (pokrycie kości), naczynia krwionośne i limfatyczne.

Skąd mam wiedzieć, że doznałem kontuzji ścięgna udowego?

Objawy i symptomy naciągnięcia ścięgna udowego to: (1) ból podczas poruszania się lub rozciągania nogi, (2) skurcze zranionych mięśni, (3) obrzęk nad urazem, (4) osłabienie nogi (umiarkowane lub ciężkie obciążenie), i (5) krepitacja (uczucie i dźwięk „trzeszczenia”, gdy zraniony obszar jest naciskany palcami). Zwapnienie mięśnia lub ścięgna podudzia (widoczne na zdjęciu rentgenowskim) oraz (6) Zapalenie pochewki pokrywającej ścięgno podudzia. Urazy te są zazwyczaj spowodowane długotrwałym nadużywaniem jednostek ścięgnistych mięśni w nodze lub pojedynczym gwałtownym urazem lub siłą przyłożoną do jednostek ścięgnistych mięśni w nodze.

Czy jestem narażony na urazy ścięgna udowego?

Ryzyko doznania urazu ścięgna udowego wzrasta w przypadku sportów kontaktowych, sportów wymagających szybkiego startu, takich jak start w wyścigu. Otyłość, złe odżywianie, wcześniejsze urazy miednicy lub kolana lub słabe przygotowanie mięśni również zwiększają ryzyko. Prawdopodobieństwo odniesienia kontuzji ścięgna szyjnego może być zmniejszone poprzez uczestnictwo w programie wzmacniającym, elastycznym i kondycyjnym odpowiednim dla twojego sportu lub aktywności sportowej, poprzez odpowiednią rozgrzewkę przed treningiem lub zawodami i poprzez używanie odpowiedniego sprzętu ochronnego, takiego jak ochraniacze na kolana i uda, podczas uczestnictwa w sportach kontaktowych.

Jaka jest właściwa opieka w przypadku kontuzji ścięgna udowego?

Właściwa opieka zdrowotna w przypadku nadwyrężenia ścięgna udowego to opieka lekarska, zastosowanie taśmy lub elastycznego rękawa w przypadku zerwania mięśnia lub rozluźnienia połączenia mięsień-ścięgno-kość. Twoja własna opieka podczas rehabilitacji, właściwa fizykoterapia (dla umiarkowanego lub ciężkiego szczepu), lub operacja dla ciężkiego szczepu. Stan ten jest najczęściej diagnozowany poprzez własną obserwację objawów, historię choroby i badanie lekarskie oraz prześwietlenie miednicy, kości udowej i kolana w celu wykluczenia złamań.

Czy istnieją jakieś komplikacje związane z urazami ścięgna szyjnego?

Niektóre możliwe komplikacje mogą być (1) przedłużony czas leczenia, jeśli aktywność jest wznowiona zbyt wcześnie, (2) skłonność do powtarzających się urazów, (3) utrata zdolności do szybkiego przyspieszania i zwalniania, (4) stan zapalny w miejscu przyczepu do kości (zapalenie okostnej); lub czasami, przedłużona niepełnosprawność. W przypadku pierwszego urazu, odpowiednia opieka i wystarczający czas gojenia przed wznowieniem aktywności powinny zapobiec trwałej niepełnosprawności.
Jak długo trwa gojenie się urazu ścięgna szyjnego?

Średni czas gojenia to: (1) łagodne nadwyrężenie – od 2 do 10 dni, (2) umiarkowane nadwyrężenie – od 10 dni do 6 tygodni, (3) ciężkie nadwyrężenie – od 6 do 10 tygodni. Powikłania wymienione powyżej są bardziej prawdopodobne w przypadku powtarzających się urazów.

Jakie leczenie powinienem zastosować w przypadku urazu ścięgna szyjnego?

Leczenie powinno polegać na stosowaniu się do zaleceń lekarza. Niektóre uzupełniające pierwsze pomoce to instrukcje „R.I.C.E.”: Rest, Ice, Compression, and Elevation (if possible). Pomocne jest stosowanie okładów z lodu 3 lub 4 razy dziennie przez 20 minut, jako kontynuacja opieki. Umieść kawałki lub kostki lodu w plastikowej torebce. Zawiń torebkę w wilgotny ręcznik i połóż ją na kontuzjowanym obszarze. Po pierwszych 72 godzinach zastosuj ciepło zamiast lodu, jeśli czujesz się lepiej. Stosuj lampy grzewcze, gorące kąpiele, prysznice, poduszki grzewcze lub maści i kremy rozgrzewające. Jeśli to możliwe, skorzystaj z zabiegów hydromasażu. Owiń kontuzjowaną nogę bandażem elastycznym pomiędzy zabiegami z użyciem lodu lub ciepła. Masuj delikatnie i często, aby zapewnić komfort i zmniejszyć obrzęk.

Jakie leki, jeśli w ogóle, są zalecane?

Leki na niewielki dyskomfort mogą być lekami bez recepty, takimi jak aspiryna, acetaminofen lub ibuprofen. Można też stosować miejscowo maści i maści. Lekarz może przepisać silniejsze leki przeciwbólowe lub nawet zastrzyk z długo działającego środka znieczulenia miejscowego, aby zmniejszyć ból. Lekarz może przepisać zastrzyki z kortykosterydów, takich jak triamcynolon, w celu zmniejszenia stanu zapalnego.

Jaka aktywność jest właściwa podczas rehabilitacji i powrotu do zdrowia?

W przypadku umiarkowanego lub ciężkiego nadwyrężenia należy chodzić o kulach przez co najmniej 72 godziny. Należy stopniowo powracać do normalnej aktywności. Podczas rekonwalescencji, należy zrównoważyć ilość spożywanych pokarmów z każdą zmianą w poziomie aktywności fizycznej. Należy spożywać różnorodne pokarmy, aby uzyskać energię, białko, witaminy, minerały i błonnik, które są potrzebne dla dobrego zdrowia i gojenia. Codzienne ćwiczenia rehabilitacyjne można rozpocząć, gdy nie jest już konieczne stosowanie owijania podtrzymującego i po uzyskaniu zgody lekarza. Stosuj masaż lodem przez 10 minut przed i po ćwiczeniach. Napełnij duży kubek styropianowy wodą i zamroź. Oderwij niewielką ilość pianki z wierzchu tak, aby lód wystawał. Masuj mocno po kontuzjowanym obszarze w okręgu o wielkości piłki do softballu.

Zadzwoń do lekarza, jeśli:

Pewnie zadzwoń do lekarza, jeśli masz objawy umiarkowanego lub ciężkiego urazu ścięgna szyjnego lub łagodnego urazu utrzymują się dłużej niż 10 dni. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli ból lub obrzęk nasilają się pomimo leczenia lub jeśli wystąpi jedna z poniższych sytuacji przy stosowaniu szyny, ścisłego usztywnienia lub taśmowania: Ból, drętwienie lub uczucie zimna poniżej urazu. ciemne, niebieskie lub szare paznokcie u stóp.

Spodenki kompresyjne BodyGuard™ zostały zaprojektowane w celu wyeliminowania możliwości wystąpienia urazów ścięgna szyjnego.

.