Zgoda; porozumienie. Związek lub mieszanka estetycznie zgodnych komponentów. Kompozycja jest harmonijna, gdy wzajemne relacje między jej częściami spełniają estetyczne wymagania lub są wzajemnie korzystne. Jako zasada projektowania, harmonia odnosi się do sposobu łączenia elementów sztuki, aby podkreślić ich podobieństwa i związać części obrazu w całość. Często osiąga się ją poprzez stosowanie powtórzeń i prostoty. Nadmiar harmonii prowadzi do monotonii, nudy. W muzyce harmonia występuje wtedy, gdy dźwięki wzajemnie się uzupełniają, gdy się spotykają.Harmonia trafiła do języka angielskiego z greki i łaciny, poprzez język francuski. Łacińskie harmonia, co oznacza porozumienie, łącząc się razem, jak stawy ramienia. Stało się to starofrancuskim armonie, które pojawiło się do XIV wieku w języku angielskim jako armonye.(pr. HAHR-mə-nee)Cytat: „Harmonia polega na przeciwstawnych napięciach, jak w przypadku łuku i liry”. Heraklit (rozkwitł w 500 r. p.n.e.), filozof grecki, O wszechświecie. „Rytm i harmonia znajdują drogę do wewnętrznych miejsc duszy”. Platon (427?-327? p.n.e.), filozof grecki, Republika, Księga III, 40 „Czy nie wiecie, że nasza dusza składa się z harmonii i że harmonia powstaje tylko wtedy, gdy proporcje rzeczy są widziane lub słyszane jednocześnie?”. Leonardo da Vinci (1452-1519), włoski malarz renesansowy, inżynier, anatom, wynalazca. Notebooks, edited by I. A. Richter, Oxford University Press, 1998, s. 201. Zob. proporcja i renesans. „Gdybym mógł uczynić z was wszystkich muzyków, byłoby to z korzyścią dla was jako malarzy. W naturze wszystko jest harmonią, trochę za dużo lub trochę za mało zaburza skalę i uderza w dysonans. Trzeba się nauczyć śpiewać prawdziwie ołówkiem lub pędzlem, tak jak głosem; poprawna forma jest jak poprawny dźwięk.” Jean-Auguste-Dominique Ingres (1780-1867), malarz francuski, radzący swoim uczniom w 1864 r. Walter Pach, Ingres, 1939. Zob. neoklasycyzm. „Tajemnica rysunku i modelunku tkwi w kontrastach i relacjach tonalnych”. Paul C?zanne (1839-1906), francuski malarz postimpresjonistyczny, w liście do Emile’a Bernarda. Paul C?zanne, Listy, pod redakcją Johna Rewalda, 1984. Zob. postimpresjonizm. „Sztuka jest harmonią. Harmonia jest analogią przeciwstawnych i podobnych elementów tonu, koloru i linii, rozpatrywanych zgodnie z ich dominantami i pod wpływem określonego światła, w wesołych, spokojnych lub smutnych kombinacjach … . . . . Radość tonu daje dominanta świetlista; koloru – dominanta ciepła; linii – linie powyżej poziomu.” Georges Seurat (1859-1891), francuski malarz neoimpresjonista, w liście do Maurice’a Beaubourga, 28 sierpnia 1890 roku. Artyści o sztuce: From the Fourteenth to the Twentieth Century, pod redakcją Roberta Goldwatera i Marco Trevesa, 1945. Zob. neoimpresjonizm. Zob. też: chado, porównanie, eurythmy, feng shui, sekwencja harmoniczna, zestawienie, muzyka, wzór, rytm, wysublimowanie, napięcie, jedność i różnorodność.
.