Antropologia jest badaniem pochodzenia i rozwoju ludzkich społeczeństw i kultur. Kultura to wyuczone zachowanie ludzi, w tym ich języków, systemów wierzeń, struktur społecznych, instytucji i dóbr materialnych. Antropolodzy badają cechy przeszłych i obecnych społeczności ludzkich za pomocą różnych technik. W ten sposób, badają i opisują, jak różne ludy naszego świata żyli w całej historii.
Antropologowie mają na celu zbadanie i przedstawienie swoich ludzkich przedmiotów w sposób jasny i bezstronny. Starają się to osiągnąć poprzez obserwację badanych w ich lokalnym środowisku. Antropolodzy następnie opisują interakcje i zwyczaje, proces ten znany jest jako etnografia. Uczestnicząc w codziennym życiu badanych, antropolodzy mogą lepiej zrozumieć i wyjaśnić cel lokalnych instytucji, kultury i praktyk. Proces ten znany jest jako uczestnik-observation.
Jak antropolodzy studiują społeczeństw i kultur różnych od ich własnych, muszą ocenić swoje interpretacje, aby upewnić się, że nie są stronnicze. To uprzedzenie jest znany jako etnocentryzm, lub zwyczaj postrzegania wszystkich grup jako gorsze od innego, zwykle własne, grupy kulturowej.
Ujęte jako całość, kroki te umożliwiają antropologom opisanie ludzi poprzez ludzi własnych warunków.
Subdyscypliny antropologii
Różne tematy badań antropologii są ogólnie skategoryzowane w czterech subdyscyplinach. Subdyscyplina to wyspecjalizowana dziedzina nauki w ramach szerszego tematu lub dyscypliny. Antropolodzy specjalizują się w antropologii kulturowej lub społecznej, antropologii lingwistycznej, antropologii biologicznej lub fizycznej oraz archeologii. Podczas gdy subdyscypliny mogą się pokrywać i nie zawsze są postrzegane przez uczonych jako odrębne, każdy ma tendencję do korzystania z różnych technik i metod.
Antropologia kulturowa
Antropologia kulturowa, znana również jako antropologia społeczna, jest badaniem wyuczonych zachowań grup ludzi w określonych środowiskach. Antropologowie kulturowi opierają swoją pracę na etnografii, metodzie badawczej, która wykorzystuje pracę w terenie i obserwację uczestniczącą do badania poszczególnych kultur i zwyczajów.
Elizabeth Kapu’uwailani Lindsey jest stypendystką National Geographic w dziedzinie antropologii. Jako doktorantka udokumentowała rzadkie i prawie zaginione tradycje palu, mikronezyjskich nawigatorów, którzy nie używają map ani instrumentów. Wśród tradycji, które badała były śpiewy i praktyki Satawalese, maleńkiej grupy kulturowej pochodzącej z jednego atolu koralowego w Sfederowanych Stanach Mikronezji.
Antropolodzy kulturowi, którzy analizują i porównują różne kultury są znani jako etnolodzy. Etnolodzy mogą obserwować, jak specyficzne zwyczaje rozwijają się inaczej w różnych kulturach i interpretować, dlaczego te różnice istnieją.
National Geographic Explorer-in-Residence Wade Davis jest etnobotanikiem. Spędził ponad trzy lata w Ameryce Łacińskiej, zbierając i badając rośliny, które różne grupy tubylcze wykorzystują w swoim codziennym życiu. Jego praca porównuje, jak te grupy rozumieją i wykorzystują rośliny jako pożywienie, lekarstwo i w ceremoniach religijnych.
Antropologia lingwistyczna
Antropologia lingwistyczna to nauka o tym, jak język wpływa na życie społeczne. Antropologowie lingwistyczni twierdzą, że język dostarcza ludziom intelektualnych narzędzi do myślenia i działania w świecie. Antropolodzy lingwistyczni koncentrują się na tym, jak język kształtuje społeczeństwa i ich sieci społeczne, przekonania kulturowe oraz rozumienie siebie i swojego otoczenia.
Aby zrozumieć, jak ludzie używają języka do celów społecznych i kulturowych, antropolodzy lingwistyczni ściśle dokumentują to, co ludzie mówią, gdy angażują się w codzienne działania społeczne. Dokumentacja ta opiera się na obserwacji uczestniczącej i innych metodach, w tym nagraniu audiowizualnym i wywiadach z uczestnikami.
Lera Boroditsky, kognitywistka, bada formy komunikacji wśród Pormpuraaw, aborygeńskiej społeczności w Australii. Boroditsky odkrył, że prawie wszystkie codzienne czynności i rozmowy były umieszczane w kontekście kierunków kardynalnych. Na przykład, witając się z kimś w Pormpuraaw, pyta się: „Dokąd idziesz?”. Odpowiedź może brzmieć: „Daleko na południowy – południowy zachód”. Jedna osoba może ostrzec drugą, że „W pobliżu twojej północno-zachodniej stopy jest wąż”. Ten język umożliwia Pormpuraaw lokalizować i nawigować siebie w krajobrazach z ekstremalną precyzją, ale czyni komunikację prawie niemożliwą dla tych bez absolutnej wiedzy o kierunkach kardynalnych.
Antropolodzy językowi mogą dokumentować rodzime języki, które są w niebezpieczeństwie wyginięcia. Projekt Enduring Voices w National Geographic ma na celu zapobieganie wymieraniu języka poprzez podejmowanie wypraw, które tworzą tekstowe, wizualne i dźwiękowe zapisy zagrożonych języków. Projekt pomaga również rdzennym społecznościom w ich wysiłkach na rzecz rewitalizacji i utrzymania ich języków. Enduring Voices udokumentował język Chipaya z Boliwii, język Yshyr Chamacoco z Paragwaju i język Matugar Panau z Papui Nowej Gwinei, wśród wielu innych.
Antropologia biologiczna
Antropologia biologiczna, znana również jako antropologia fizyczna, jest badaniem ewolucji istot ludzkich i ich żyjących i kopalnych krewnych. Antropologia biologiczna umieszcza ewolucję człowieka w kontekście ludzkiej kultury i zachowania. Oznacza to, że biologiczne antropologów spojrzeć na to, jak rozwój fizyczny, takie jak zmiany w naszym szkielecie lub genetycznego makijażu, są połączone z zachowań społecznych i kulturowych w całej historii.
Aby zrozumieć, jak ludzie ewoluowały z wcześniejszych form życia, niektóre biologiczne antropologów badania naczelnych, takich jak małpy i małpy. Naczelne są uważane za naszych najbliższych żyjących krewnych. Analizowanie podobieństw i różnic między ludźmi a „małpami człekokształtnymi” pomaga antropologom biologicznym zrozumieć ewolucję człowieka.
Jane Goodall, prymatolog, badała dzikie szympansy w Tanzanii przez ponad 40 lat. Żyjąc z tymi naczelnymi przez dłuższy okres czasu, Goodall odkryła wiele podobieństw między ludźmi a szympansami.
Jednym z najbardziej godnych uwagi odkryć Goodall było to, że szympansy używają podstawowych narzędzi, takich jak kije. Wytwarzanie narzędzi jest uważane za kluczowy moment w ewolucji człowieka. Biologiczni antropolodzy łączą ewolucję ludzkiej ręki, z dłuższym kciukiem i silniejszymi mięśniami chwytnymi, z koncentracją naszych starożytnych przodków na wytwarzaniu narzędzi.
Inni biologiczni antropolodzy badają szczątki szkieletowe naszych ludzkich przodków, aby zobaczyć, jak dostosowaliśmy się do różnych środowisk fizycznych i struktur społecznych w czasie. Ta specjalność znana jest jako paleontologia człowieka, lub paleoantropologia.
Zeresenay Alemseged, National Geographic Explorer, bada skamieniałości hominidów znalezione w miejscu antropologicznym Busidima-Dikika w Etiopii. Praca Alemsegeda ma na celu udowodnienie, że szeroka różnorodność wczesnych gatunków hominidów istniała trzy miliony do czterech milionów lat temu. Paleoantropologowie badają, dlaczego niektóre gatunki hominidów były w stanie przetrwać przez tysiące lat, podczas gdy inne nie były.
Antropologia biologiczna może skupić się na tym, jak cechy biologiczne żywych ludzi są związane z ich praktykami społecznymi lub kulturowymi. The Ju/’hoansi, foraging społeczeństwa Namibii, na przykład, rozwinęły unikalne cechy fizyczne w odpowiedzi na zimną pogodę i brak żywności wysokiej kalorii. Gruba warstwa tłuszczu chroni ważne narządy klatki piersiowej i brzucha, a żyły kurczą się w nocy. To zmniejsza utratę ciepła przez Ju/’hoansi i utrzymuje ich temperaturę ciała na normalnym poziomie.
Archaeologia
Archaeologia to nauka o ludzkiej przeszłości z wykorzystaniem materialnych szczątków. Te szczątki mogą być dowolnymi przedmiotami, które ludzie stworzyli, zmodyfikowali lub wykorzystali. Archeolodzy starannie odkrywają i badają te obiekty, aby zinterpretować doświadczenia i działania ludów i cywilizacji na przestrzeni dziejów.
Archeolodzy często koncentrują swoją pracę na konkretnym okresie historii. Archeolodzy mogą badać kultury prehistoryczne – kultury, które istniały przed wynalezieniem pisma. Badania te są ważne, ponieważ rekonstrukcja sposobu życia kultury prehistorycznej może być dokonana jedynie poprzez interpretację artefaktów, które po sobie pozostawiła. Na przykład skorupki jaj ostrokrzewu, szczątki szkieletowe i ceramiczne wizerunki odzyskane na stanowiskach archeologicznych w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych sugerują ważną rolę, jaką odegrały ostrokrzewy jako egzotyczne przedmioty handlu i obiekty kultu dla prehistorycznych ludów tego obszaru.
Inni archeolodzy mogą skupić swoje badania na konkretnej kulturze lub aspekcie życia kulturowego. Constanza Ceruti, National Geographic Emerging Explorer, jest archeologiem wysokościowym specjalizującym się w artefaktach i cechach Imperium Inków. Oprócz dowodów archeologicznych, Ceruti analizuje źródła historyczne i tradycyjne wierzenia andyjskie. Dane te pomagają jej zrekonstruować, jak wyglądały starożytne miejsca, jakie symboliczne znaczenie kryje się za każdym artefaktem i jak odbywały się ceremonie.
Historia antropologii
Throughout historii, badanie antropologii odzwierciedlało nasze ewoluujące relacje z innymi ludźmi i kulturami. Relacje te są głęboko związane z politycznych, gospodarczych i społecznych sił obecnych w różnych punktach w historii.
Badanie historii było ważnym aspektem starożytnych kultur greckich i rzymskich, które skupiały się na wykorzystaniu rozumu i dociekań do zrozumienia i stworzenia sprawiedliwych społeczeństw. Herodot, grecki historyk, podróżował przez tak odległe regiony jak dzisiejsza Libia, Ukraina, Egipt i Syria w V wieku p.n.e. Herodot podróżował do tych miejsc, aby zrozumieć źródła konfliktu między Grekami i Persami. Oprócz relacji historycznych, Herodot opisał zwyczaje i struktury społeczne odwiedzanych przez siebie ludów. Te szczegółowe obserwacje uważane są za jedno z pierwszych na świecie ćwiczeń z etnografii.
Utworzenie szlaków wymiany było również ważnym wydarzeniem w rozwijaniu zainteresowania społeczeństwami i kulturami. Zhang Qian był dyplomatą, który negocjował umowy handlowe i traktaty między Chinami a społecznościami w całej Azji Środkowej, na przykład. Dyplomacja Zhanga i jego zainteresowanie Azją Środkową przyczyniły się do rozwoju Jedwabnego Szlaku, jednej z największych w historii sieci handlu, komunikacji i wymiany. Jedwabny Szlak stanowił ważne połączenie między Azją, Afryką Wschodnią i Europą Wschodnią przez tysiące lat.
Średniowieczni uczeni i odkrywcy, którzy podróżowali po świecie, aby rozwijać nowe partnerstwa handlowe, nadal prowadzili relacje o napotkanych kulturach. Marco Polo, wenecki kupiec, napisał pierwsze szczegółowe opisy Azji Środkowej i Chin, po których podróżował przez 24 lata. Pisma Polo znacznie rozwinęły wczesne rozumienie Azji przez Europę, jej ludów i praktyk.
Ibn Battuta podróżował znacznie szerzej niż Marco Polo. Battuta był marokańskim uczonym, który regularnie podróżował po Afryce Północnej i Bliskim Wschodzie. Jego wyprawy, tak daleko na wschód, jak Indie i Chiny, i tak daleko na południe, jak Kenia, są rejestrowane w jego pamiętnik, Rihla.
Wielu uczonych twierdzi, że nowoczesna antropologia rozwinęła się w epoce oświecenia, ruch kulturowy 18 wieku Europa, która koncentruje się na mocy rozumu do postępu społeczeństwa i wiedzy. Uczeni oświeceniowi dążyli do zrozumienia ludzkiego zachowania i społeczeństwa jako zjawisk, które podążają za określonymi zasadami. Praca ta była pod silnym wpływem pracy historyków przyrody, takich jak Georges Buffon. Buffon studiował ludzkość jako gatunek zoologiczny – społeczność Homo sapiens była tylko jedną z części flory i fauny danego obszaru.
Europejczycy zastosowali zasady historii naturalnej do dokumentowania mieszkańców nowo skolonizowanych terytoriów i innych rdzennych kultur, z którymi się zetknęli. Uczeni kolonialni studiowali te kultury jako „ludzkie prymitywy”, gorsze od zaawansowanych społeczeństw Europy. Badania te uzasadniały agendę kolonialną, opisując obce terytoria i ludy jako wymagające europejskiego rozumu i kontroli. Dziś uznajemy te badania za rasistowskie.
Kolonialna myśl głęboko wpłynęła na pracę XIX-wiecznych antropologów. W swoich badaniach kierowali się oni dwiema głównymi teoriami: ewolucjonizmem i dyfuzjonizmem. Ewolucjoniści twierdzili, że wszystkie społeczeństwa rozwijają się w przewidywalnej, uniwersalnej sekwencji. Antropolodzy, którzy wierzyli w ewolucjonizm, umieszczali kultury w ramach tej sekwencji. Umieszczali nieeurocentryczne kolonie na etapie „dzikości” i tylko europejskie potęgi uważali za będące na etapie „cywilizacji”. Ewolucjoniści wierzyli, że wszystkie społeczeństwa osiągną stadium cywilizacji, gdy przejmą cechy tych potęg. I odwrotnie, studiowali „dzikie” społeczeństwa jako środek do zrozumienia prymitywnego pochodzenia europejskich cywilizacji.
Dyfuzjoniści wierzyli, że wszystkie społeczeństwa wywodzą się z zestawu „kręgów kulturowych”, które rozprzestrzeniały się, lub dyfuzowały, swoje praktyki na całym świecie. Analizując i porównując cechy kulturowe danego społeczeństwa, dyfuzjoniści mogli określić, z którego kręgu kulturowego wywodzi się dane społeczeństwo. W.J. Perry, brytyjski antropolog, uważał, że wszystkie aspekty kultur świata – rolnictwo, udomowione zwierzęta, garncarstwo, sama cywilizacja – rozwinęły się z jednego kręgu kulturowego: Egiptu.
Zarówno dyfuzjoniści, jak i ewolucjoniści twierdzili, że wszystkie kultury można ze sobą porównywać. Wierzyli również, że pewne kultury (głównie ich własne) były lepsze od innych.
Inni antropolodzy zaczęli krytykować dyscyplinę w skupieniu się na kulturach z rozwijającego się świata. Te antropologów zwrócił się do analizy praktyk życia codziennego w krajach rozwiniętych. W rezultacie, praca etnograficzna została przeprowadzona na szerszą gamę społeczeństw ludzkich, od hierarchii uniwersyteckich do licealnych drużyn sportowych do mieszkańców domów spokojnej starości.
Anthropology Today
Nowe technologie i rozwijające się dziedziny nauki umożliwiają współczesnym antropologom odkrywanie i analizowanie bardziej złożonych informacji o ludach i kulturach. Archeolodzy i antropolodzy biologiczni używają tomografów komputerowych, które łączą serię zdjęć rentgenowskich wykonanych pod różnymi kątami, aby uzyskać przekrojowe obrazy kości i tkanek miękkich wewnątrz szczątków ludzkich.
Zahi Hawass, były National Geographic Explorer-in-Residence, użył tomografii komputerowej na starożytnych egipskich mumiach, aby dowiedzieć się więcej o wzorcach choroby, zdrowia i śmiertelności w starożytnym Egipcie. Skany te ujawniły, że jedna z mumii była otyłą, 50-letnią kobietą, która cierpiała na próchnicę zębów. Hawass i jego zespół byli w stanie zidentyfikować tę mumię jako królową Hatszepsut, ważną postać w historii Egiptu, po znalezieniu jednego z jej brakujących zębów w rytualnym pudełku zapisanym jej imieniem.
Pola genetyki wykorzystuje elementy antropologii i biologii. Genetyka jest badanie, w jaki sposób cechy są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Genetycy studiują DNA, substancję chemiczną w każdej żywej komórce każdego organizmu. Badania DNA sugerują, że wszystkie istoty ludzkie pochodzą od grupy przodków, z których niektórzy zaczęli migrować z Afryki Środkowej około 60 000 lat temu.
Antropolodzy stosują również swoje umiejętności i narzędzia, aby zrozumieć, jak ludzie tworzą nowe połączenia społeczne i tożsamości kulturowe. Michael Wesch, członek National Geographic Emerging Explorer, bada, jak nowe platformy medialne i technologie cyfrowe, takie jak Facebook i YouTube, zmieniają sposób, w jaki ludzie komunikują się i odnoszą do siebie nawzajem. Jako „cyfrowy etnograf”, ustalenia Wescha dotyczące naszych relacji z nowymi mediami są często prezentowane jako filmy wideo lub interaktywne doświadczenia internetowe, w których biorą udział setki uczestników-obserwatorów. Wesch jest jednym z wielu antropologów rozszerzających sposób, w jaki rozumiemy i poruszamy się w naszym cyfrowym środowisku oraz nasze podejście do badań antropologicznych.