Operacje saperskie były prowadzone przez Techników Amunicyjnych i Oficerów Technicznych Amunicji z 321 EOD, i były szkolone w Centrum Felix w Wojskowej Szkole Amunicji.
IzraelEdit
IED były używane w wielu atakach Palestyńczyków przeciwko Izraelczykom i nadal są używane w ostatnich atakach.
LibanEdit
Libański Narodowy Front Oporu, Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny, inne grupy oporu w Libanie, a później Hezbollah, szeroko wykorzystywały IED do stawiania oporu siłom izraelskim po inwazji Izraela na Liban w 1982 roku. Izrael wycofał się z Bejrutu, północnego Libanu i Góry Liban w 1985 r., utrzymując jednak okupację południowego Libanu. Hezbollah często używał IED do atakowania izraelskich sił wojskowych w tym obszarze aż do wycofania się Izraela i wyzwolenia Libanu w maju 2000 roku.
Jedna z takich bomb zabiła izraelskiego generała brygady Ereza Gersteina 28 lutego 1999 roku, najwyższego rangą Izraelczyka, który zginął w Libanie od śmierci Jekutiela Adama w 1982 roku.
Również w wojnie w Libanie w 2006 r. czołg Merkava Mark II został trafiony przez umieszczony wcześniej przez Hezbollah IED, zabijając wszystkich 4 żołnierzy IDF na pokładzie, był to pierwszy z dwóch IED, które uszkodziły czołg Merkava.
LibiaEdit
Domowej roboty bomby IED są szeroko wykorzystywane podczas przemocy po wojnie domowej w Libii, głównie w mieście Benghazi przeciwko posterunkom policji, samochodom i ambasadom zagranicznym.
NepalEdit
IED były również szeroko stosowane w trwającej 10 lat wojnie domowej maoistów w Nepalu, począwszy od tych kupionych od nielegalnych grup w Indiach i Chinach, a skończywszy na samodzielnie wykonanych urządzeniach. Typowo używanymi urządzeniami były bomby szybkowarowe, bomby nasadkowe, bomby rurowe, bomby kubełkowe, itp. Urządzenia te były używane raczej do terroryzowania ludności miejskiej niż do celów śmiertelnych, umieszczane przed urzędami państwowymi, na rogach ulic lub poboczach dróg. Głównie, domowej roboty IED były odpowiedzialne za zniszczenie większości obiektów, w które celowali maoiści i bardzo pomogły w szerzeniu terroru wśród społeczeństwa.
NigeriaEdit
Boko Haram używają IED podczas swoich powstań.
PakistanEdit
Talibowie i inne grupy powstańcze używają IED przeciwko policji, wojsku, siłom bezpieczeństwa i celom cywilnym.
RosjaEdit
IED były również popularne w Czeczenii, gdzie siły rosyjskie były zaangażowane w walki z elementami rebeliantów. Choć nie są dostępne konkretne statystyki w tej sprawie, bomby były przyczyną wielu rosyjskich ofiar śmiertelnych zarówno podczas pierwszej wojny czeczeńskiej (1994-1996), jak i drugiej (1999-2009).
SomaliaEdit
Al Shabaab używa IED podczas wojny domowej w Somalii.
SyriaEdit
Złapane IED ze skrytki pozostawionej przez Islamskie Państwo Iraku i Lewantu, Syria, 26 stycznia 2019
Podczas syryjskiej wojny domowej wojowniczy powstańcy używali IED do atakowania autobusów, samochodów, ciężarówek, czołgów i konwojów wojskowych. Dodatkowo Syryjskie Siły Powietrzne używały bomb beczkowych do atakowania celów w miastach i innych obszarach. Takie bomby beczkowe składają się z beczek wypełnionych wysokimi materiałami wybuchowymi, olejem i odłamkami, i są zrzucane z helikopterów.
Wraz z minami i IED, ISIL używał również VBIED w Syrii, w tym podczas zamachu samobójczego na samochód w Aleppo w 2017 r.
Stany ZjednoczoneEdit
W zamachu bombowym w Oklahoma City w 1995 roku Timothy McVeigh i Terry Nichols zbudowali IED z nawozu na bazie azotanu amonu, nitrometanu i skradzionych komercyjnych materiałów wybuchowych w wynajętej ciężarówce, z workami z piaskiem używanymi do skoncentrowania siły eksplozji w pożądanym kierunku. McVeigh zdetonował go obok budynku federalnego Alfreda P. Murrah, zabijając 168 osób, w tym 19 dzieci.
Uczniowie Eric Harris i Dylan Klebold użyli wielu IED podczas masakry w Columbine High School 20 kwietnia 1999 roku, w tym dwóch dużych bomb propanowych, które zostały umieszczone w stołówce, wystarczająco silne, aby zabić lub zranić wszystkich w pomieszczeniu, wraz z bombami rurowymi, koktajlami Mołotowa, a także dwoma bombami samochodowymi, przeznaczonymi do ataku na pierwszych respondentów i reporterów wiadomości reagujących na początkowe bombardowanie. Obie bomby propanowe i obie bomby samochodowe nie zdetonowały się prawidłowo. Następnie zastrzelili 13 osób, po czym popełnili samobójstwo. Gdyby wszystkie bomby eksplodowały, w masakrze mogłyby zginąć setki osób, ale nikt nie został ranny przez żaden z materiałów wybuchowych podczas masakry. Para planowała przekroczyć liczbę ofiar śmiertelnych podczas bombardowania Oklahoma City cztery lata wcześniej.
W styczniu 2011 roku, w kształcie bomby rurowej został odkryty i rozbrojony na marszu pamięci Martin Luther King Jr w Spokane, Washington. FBI powiedział, że bomba została specjalnie zaprojektowany, aby spowodować maksymalne szkody, jak urządzenie wybuchowe było, według Los Angeles Times, pakowane z ciężarków rybackich pokrytych trutką na szczury, i może być motywowane rasowo. Nikt nie został ranny podczas tego wydarzenia.
W dniu 15 kwietnia 2013 r., kiedy kończył się doroczny wyścig Boston Marathon, dwie bomby zostały zdetonowane w odstępie kilku sekund w pobliżu linii mety. Wstępna reakcja FBI wskazywała na podejrzenie, że są to bomby z szybkowarem IED.
W dniach 17-19 września 2016 r. na Manhattanie i w New Jersey doszło do kilku eksplozji. Wszystkie źródła eksplozji okazały się być IED różnych typów, takich jak bomby szybkowarowe i bomby rurowe.
Wielu aresztowań związanych z IED dokonuje się każdego roku w okolicznościach, w których fabuła została udaremniona przed wdrożeniem urządzenia lub urządzenie eksplodowało, ale nikt nie został ranny.
UkrainaEdit
Materiały IED są używane w trwającej wojnie w Donbasie i były tam również wykorzystywane do zamachów
WietnamEdit
IED były używane podczas wojny wietnamskiej przez Viet Cong przeciwko pojazdom lądowym i rzecznym, a także personelowi. Były one powszechnie skonstruowane przy użyciu materiałów z niewybuchów amerykańskich ordnance. Trzydzieści trzy procent ofiar amerykańskich w Wietnamie i dwadzieścia osiem procent zgonów zostało oficjalnie przypisanych minom; liczby te obejmują straty spowodowane zarówno przez IED, jak i miny produkowane komercyjnie.
Granat w puszce był prostą i skuteczną pułapką. Granat ręczny z wyciągniętą zawleczką i ściśniętą dźwignią bezpieczeństwa umieszczano w pojemniku, takim jak puszka po konserwach, a do granatu przywiązywano kawałek sznurka lub linki. Puszka była mocowana na miejscu, a sznurek był rozciągany w poprzek ścieżki lub otworu drzwiowego i mocno przywiązywany. Alternatywnie, sznurek mógł być przymocowany do ruchomej części drzwi lub bramy. Gdy granat został wyciągnięty z puszki przez osobę lub pojazd naciągający sznurek, sprężynowa dźwignia bezpieczeństwa uwalniała się i granat wybuchał.
Granat gumowy był kolejną pułapką. Aby zrobić to urządzenie, partyzant Vietcongu owijał mocną gumkę wokół sprężynowej dźwigni bezpieczeństwa granatu ręcznego i usuwał zawleczkę. Granat był następnie chowany w szałasie. Żołnierze amerykańscy i południowowietnamscy regularnie palili szałasy, aby zapobiec ich ponownemu zasiedleniu lub aby odsłonić okopy i wejścia do tuneli, które często były ukryte w tych budowlach. Gdy chata z pułapką została podpalona, gumka granatu topiła się, uwalniając dźwignię zabezpieczającą i wysadzając chatę. Często raniło to żołnierzy płonącym bambusem i odłamkami metalu. Ta pułapka była również używana do niszczenia pojazdów, gdy zmodyfikowany granat umieszczano w zbiorniku paliwa. Pod wpływem chemicznego działania paliwa gumowa opaska ulegała zjedzeniu, zwalniając dźwignię zabezpieczającą i detonując granat.
Innym wariantem był granat w kształcie słoika Masona. W granatach ręcznych wyciągano zawleczkę bezpieczeństwa i granaty umieszczano w szklanych słojach Ball Mason, które powstrzymywały dźwignię bezpieczeństwa. W momencie roztrzaskania słoika dźwignia bezpieczeństwa zwalniała się i granat wybuchał. Ten konkretny wariant był popularny w działaniach wojennych z użyciem śmigłowców i był używany jako improwizowane przeciwpiechotne bomby kasetowe podczas nalotów. Można je było łatwo zrzucić z drzwi samolotu nad celem, a grube szkło Ball Mason było odporne na przedwczesne roztrzaskanie. Mogły być również częściowo wypełnione benzyną lub galaretowatą benzyną, Napalmem, aby zwiększyć ich niszczycielski charakter.
JemenEdit
Al-Kaida na Półwyspie Arabskim i ISIL w Jemenie są również znane z używania IED.
.