Jako jeniec wojenny w Wietnamie, John McCain odmówił zwolnienia, dopóki jego współwięźniowie zostali uwolnieni, co uczyniło go bohaterem w oczach wielu

Anonymous/AP

• Sen. John McCain, gigant amerykańskiej polityki, który zmarł w sobotę w wieku 81 lat, był być może najgłębiej ukształtowany przez swoją służbę wojskową i ponad pięć lat jako jeniec wojenny podczas wojny w Wietnamie.
• Po prawie roku uwięzienia w Hanoi, McCain otrzymał propozycję zwolnienia. Odmówił jednak pozostawienia współwięźniów w tyle.
• Późniejsze tortury i fałszywe przyznanie się McCaina, które sprowokowało go do dwukrotnej próby samobójczej, przyniosły mu szczególny szacunek w oczach wielu Amerykanów.

Sen. John McCain, gigant amerykańskiej polityki, który zmarł w sobotę w wieku 81 lat, był prawdopodobnie najgłębiej ukształtowany przez swoją służbę wojskową i ponad pięć lat jako jeniec wojenny podczas wojny w Wietnamie.

A przetrwanie McCaina przez lata prawie śmiertelnych tortur i trudności w więzieniu w Hanoi znanym jako „Hanoi Hilton” było bardziej imponujące przez jego odmowę repatriacji przed zwolnieniem wszystkich amerykańskich jeńców wojennych schwytanych przed nim.

Prezydent Donald Trump, którego McCain szeroko krytykował, wielokrotnie dyskredytował służbę wojskową McCaina, sugerując na wiecu w lipcu 2015 roku, że senator nie zasługuje na tytuł bohatera wojennego.

„Był bohaterem wojennym, ponieważ został schwytany” – powiedział Trump, wówczas republikański kandydat na prezydenta. „Lubię ludzi, którzy nie zostali schwytani.”

Ale służba wojskowa i cierpienie McCaina uczyniły go jako coś w rodzaju anomalii w amerykańskiej historii politycznej, a także bohatera w oczach wielu.

McCainowi zaproponowano wcześniejsze zwolnienie – ale odmówił

Ukończył Akademię Marynarki Wojennej USA, McCain poszedł w ślady ojca i dziadka, obu czterogwiazdkowych admirałów, do Marynarki Wojennej, gdzie służył jako pilot bombowca w wojnie wietnamskiej.

26 października 1967 roku, kiedy McCain był komandorem porucznikiem Marynarki Wojennej USA, jego bombowiec nurkujący Skyhawk został zestrzelony nad Hanoi. Shattering nogę i obie ręce podczas jego wyrzucenia z samolotu myśliwskiego, McCain został schwytany przez Wietnamczyków Północnych i spędził 5 1/2 roku jako jeniec wojenny.

Mniej niż rok do McCain uwięzienia, jego ojciec został nazwany dowódcą sił amerykańskich w Pacyfiku, a Wietnamczycy Północni widzieli okazję do nacisku oferując młodszy McCain zwolnienie – co byłoby zarówno propagandowe zwycięstwo i sposób na demoralizację innych amerykańskich jeńców wojennych.

Ale McCain odmówił, trzymając się kodeksu postępowania jeńców wojennych, który mówi, że żołnierze muszą zaakceptować uwolnienie w kolejności, w jakiej zostali schwytani.

„Wiedziałem, że każdy więzień, którego Wietnamczycy próbowali złamać, ci, którzy przybyli przede mną i ci, którzy przyjdą po mnie, będą drwić z opowieści o tym, jak syn admirała wrócił wcześniej do domu, szczęśliwy beneficjent świadomego swojej klasy społeczeństwa amerykańskiego”, wspominał później McCain.

Północni Wietnamczycy zareagowali z furią i nasilili tortury McCaina.

„Każdy człowiek ma swój punkt krytyczny. I had reached mine.’

McCain wkrótce osiągnął to, co później określi jako swój najniższy punkt w Wietnamie, a po przeżyciu intensywnego bicia i dwóch prób samobójczych, podpisał „przyznanie się” do zbrodni wojennych napisane przez swoich porywaczy.

„Nauczyłem się tego, czego wszyscy się tam nauczyliśmy: Każdy człowiek ma swój punkt krytyczny. Ja osiągnąłem swój”, napisał McCain w pierwszoosobowej relacji opublikowanej w US News & World Report w maju 1973 r.

Przez następne dwa tygodnie pozwolono McCainowi dojść do siebie po wyniszczających obrażeniach – był to okres, który później opisał jako najgorszy w swoim życiu.

„Wstydziłem się”, napisał w swoim pamiętniku z 1999 r., „Faith of My Fathers”. „Trzęsłem się, jakby moja hańba była gorączką.”

Przez następne kilka lat, wysoko postawiony jeniec wojenny był poddawany długotrwałemu brutalnemu traktowaniu i spędził dwa lata w odosobnieniu w pozbawionej okien celi o wymiarach 10 na 10 stóp.

Odwaga McCaina wzmocniła jego polityczne bona fides

Horst Faas/AP

W marcu 1973 roku, dwa miesiące po podpisaniu Porozumień Pokojowych w Paryżu, McCain i jego współwięźniowie zostali zwolnieni w kolejności, w jakiej zostali schwytani. Wycieńczony 36-latek z białą czupryną, McCain wrócił do domu, by kontynuować służbę w Marynarce Wojennej.

McCain przeszedł na emeryturę z Marynarki Wojennej w 1981 roku, przeniósł się do Arizony i rozpoczął karierę polityczną w Partii Republikańskiej, służąc dwie kadencje w Izbie Reprezentantów. W 1986 r. wygrał wybory do Senatu, gdzie służył przez 30 lat, w tym czasie rozpoczął dwie nieudane kampanie prezydenckie.

Odwaga McCaina w czasie brutalnej niewoli wzmocniła jego polityczną bona fides. Jak napisał David Foster Wallace w swoim profilu McCaina w 2000 roku, kiedy ten był kandydatem na prezydenta, były kapitan marynarki dowodził rodzajem autorytetu moralnego i autentycznego patriotyzmu, który umyka przeciętnemu politykowi.

„Spróbuj wyobrazić sobie ten moment pomiędzy otrzymaniem propozycji wcześniejszego zwolnienia a jej odrzuceniem” – napisał Wallace o decyzji McCaina o pozostaniu w wietnamskiej niewoli. „Spróbuj sobie wyobrazić, że to byłeś ty. Wyobraź sobie, jak głośno wołałby do ciebie w tym momencie twój najbardziej podstawowy, pierwotny interes własny i wszystkie sposoby, na jakie mógłbyś zracjonalizować przyjęcie oferty. Czy słyszysz to? Jeśli tak, to czy odmówiłbyś wyjazdu?”

McCain, wojskowy jastrząb, na zawsze pozostał zagorzałym zwolennikiem wojny w Wietnamie, podczas której zginęło 58 000 Amerykanów i prawie 3 miliony Wietnamczyków. Ale ściśle współpracował z Johnem Kerrym, demokratą i kolegą weteranem z Wietnamu, który opowiadał się przeciwko wojnie, w celu normalizacji stosunków między USA a Wietnamem w latach 90-tych, doprowadzając niszczycielski konflikt do końca.

Amanda Macias przyczyniła się do tego raportu.

DON’T MISS: 'Wiemy, że jego płomień żyje dalej, w każdym z nas’: Meghan McCain wspomina swojego ojca, Sen. John McCain

.