Kultura Indo-Karaibów w Trynidadzie i Tobago

Migranci z Indii stanowią znaczną część populacji T&T – i ogromny i barwny wpływ na jego jedzenie, festiwale i życie codzienne. Pochodzący z Trynidadu Vernon Ramesar dzieli się swoimi doświadczeniami.

Photo © Getty Images / Adam Filipowicz / EyeEm

Kiedy podróżuję i mówię ludziom, że jestem z Trynidadu i Tobago, często skutkuje to pustymi spojrzeniami. Czasem ludzie są autentycznie nieświadomi, że ten wyspiarski naród istnieje. Innym powodem, choć rzadko wyrażanym, jest prawdopodobnie to, że jestem z Azji Południowej, a nie z Afryki.

Moje indo-karaibskie pochodzenie nie jest wcale niezwykłe. Około 40% populacji Trynidadu i Tobago jest pochodzenia indyjskiego, co może być zaskoczeniem dla tych, którzy nie znają brytyjskiej kolonialnej przeszłości tego kraju.

• Spuścizna historyczna
• Indyjskie jedzenie w Trynidadzie
• Divali, Holi i inne święta
• Posłuchaj podcastu World Nomads: Caribbean

Historyczne dziedzictwo

Kiedy niewolnictwo skończyło się tutaj na początku XIX wieku, Brytyjczycy zwrócili się do Indii jako gotowego źródła taniej siły roboczej dla plantacji cukru i kakao. Około 150,000 najemnych robotników przybyło do Trynidadu z Indii między 1845 a 1917 rokiem. Większość z nich zdecydowała się pozostać na miejscu po zakończeniu okresu indentury, a decyzja ta ukształtowała Trynidad od tamtej pory.

Trynidad i Tobago to państwo składające się z dwóch wysp, położone zaledwie 7 mil (11 km) od wybrzeża Wenezueli, na najbardziej wysuniętym na południe krańcu archipelagu karaibskiego. Miejscowi zwykle odnoszą się do niego jako „T&T”, a do siebie jako „Trinis”. Chociaż te dwie wyspy są zdecydowanie jednym krajem, nie mogłyby być bardziej różne.

Trynidad jest większą z dwóch wysp i domem dla ponad 90% ludności kraju. To tam osiedlili się prawie wszyscy emigranci z Indii, w tym mój pradziadek.

Historyczne dziedzictwo Indo-Trynidadczyków widać w nazwach miejsc, takich jak Barrackpore, Fyzabad, Patna Village i Calcutta Settlement. To jest w twarzach, które widzisz na ulicy i w nazwiskach, które słyszysz w wieczornych wiadomościach telewizyjnych. Rzut oka na wiadomości pokaże również, że T&T nadal głosuje głównie wzdłuż linii rasowych, z jedną partią czerpiącą swoje główne poparcie od Indo-Trynidadczyków, a drugą od Afro-Trynidadczyków.

Indyjskie jedzenie w Trynidadzie

Choć polityka może czasami dzielić Trynidadczyków, jedzenie zawsze ich jednoczy. Jest takie trynidadzkie wyrażenie „better belly buss than good food waste”, co oznacza, że lepiej jest jeść aż do eksplozji żołądka, niż zostawić za sobą pyszne jedzenie. Choć nie mam dowodów na pęknięte żołądki w wyniku tej rady, mogę zaświadczyć o miłości Trynidadczyków do jedzenia. Śpiewamy o nim piosenki, zamieszczamy o nim memy, a przede wszystkim jemy je… dużo go.

Trynidadczycy cieszą się zdumiewającym wyborem potraw – często na tym samym talerzu – a indyjskie jedzenie odgrywa pierwszoplanową rolę. „Podwójne” to coś w rodzaju narodowej obsesji; uliczny posiłek, który może być szybką przekąską lub obfitym śniadaniem, w zależności od tego, ile ich zjesz. Smażona ciecierzyca jest umieszczona pomiędzy dwoma płaskimi kawałkami smażonego ciasta zwanego baras (stąd nazwa „podwójne”) i podawana na kawałku papieru z jakimkolwiek pikantnym sosem, który jest w ofercie. Popularne podwójne sprzedawcy mają tłum klientów stojących wokół ich cart.

Jak z większością rzeczy, zawsze są próby poprawy doskonałości. W ostatnich latach niektóre restauracje wymyśliły „podwójne kurczaki” i „podwójne krewetki”. Jak większość miejscowych, patrzę na takie obrzydliwości z pogardą. Prawdziwe podwójne są zawsze wegetariańskie i nigdy fancy.

Curry jest kolejnym Indo-Trinidadian zszywek, który stał się częścią głównego nurtu. Trinidad curry mają prostszy profil smakowy niż ich indyjskich kuzynów, ale są nie mniej smaczne. Sycone dania mięsne są dostępne w całym kraju, często towarzyszy im szeroki wybór wegetariańskich dodatków i zazwyczaj podawane są z roti (miękkim chlebem). Kiedy są w drodze, wielu mieszkańców decyduje się na „wrap roti”: roti, curry i warzywa złożone w idealny, podręczny posiłek.

Jak wiele indyjskich rodzin, moja przeszła na chrześcijaństwo ponad 100 lat temu, ale to nie powstrzymuje mnie przed przyjmowaniem zaproszeń na pujas (hinduskie modlitwy). Jeśli chodzi o jedzenie, wszystkie granice religijne w Trynidadzie są na stałe zatarte. Gościnność jest integralną częścią każdej pudży, a jedzenie zapewniane po rytuale jest jedną z najlepszych domowych kuchni dostępnych na wyspie. Goście siedzą przy wspólnych stołach z dużym liściem jako talerzem i serwuje się im przepyszną różnorodność dań wegetariańskich. Jesz rękami, a sekundy są aktywnie zachęcane.

Divali, Holi, i inne indyjskie święta

Trynidadzka miłość do jedzenia jest prawie dopasowana do naszej miłości do świętowania. Chociaż karnawał jest najważniejszym festiwalem, obchody indyjskie są również ważną częścią narodowego kalendarza. Divali, hinduistyczny festiwal świateł poświęcony bogini Lakshmi, jest zdecydowanie najbardziej znany. Hindusi upiększają swoje domy i odprawiają pudże w ramach przygotowań do nocy Divali. Począwszy od Divali wieczorem, małe gliniane lampki zwane deyas wypełnione olejem kokosowym są zapalane i umieszczane w i wokół hinduskich domów w całym kraju.

W noc Divali zazwyczaj jadę przez wioski Centralnego Trynidadu w kierunku nadmorskiej wioski Felicity, która słynie z ostentacyjnych pokazów świetlnych Divali. Powietrze wszędzie wzdłuż trasy jest wypełnione dźwiękami bhajanów (hymnów). Tysiące migoczących deyas, jak pola spadających gwiazd, przecinają trasę i tworzą szczególny rodzaj magii. Jest to głęboko poruszające i stanowi piękny wyraz wiary przekazywanej niezmiennie przez pokolenia.

While Divali jest festiwalem spokojnej refleksji, Phagwa (zwana również Holi) jest huczną i wesołą sprawą. Jest to hinduskie święto wiosny, które odbywa się na terenach rekreacyjnych w całym kraju. Uczestnicy rzucają w siebie nawzajem kolorowym barwnikiem (abir lub abeer) zarówno w formie sproszkowanej, jak i płynnej, przy akompaniamencie tradycyjnej muzyki chowtal i mnóstwa śmiechu. Nauczyłem się nie próbować unikać barwnika, ponieważ jest to daremne, a robienie bałaganu jest całym celem.

W 1994 roku Indian Arrival Day stał się świętem państwowym w Trynidadzie i Tobago, aby upamiętnić przybycie pierwszych indyjskich imigrantów w 1845 roku. Ale na wiele sposobów każdy dzień w Trynidadzie jest świadectwem ich trwałego dziedzictwa.

Posłuchaj podcastu World Nomads: Caribbean

Dowiedz się o bezpieczeństwie na Jamajce, tańcu bomba w Puerto Rico, ukrytej Dominikanie i nie tylko.

.