Jednym ze stanów Meksyku, bogatym w kulturę i tradycję jest stan Michoacán, rozległy w dziedzictwo kulturowe. Dziś chcemy opowiedzieć Wam o jednym z najbardziej znanych przejawów folkloru Michoacan: Danza de los Viejitos.
Historia Danza de los Viejitos
Pochodzenie zarówno Danza de los Viejitos, jak i gastronomii Michoacán jest zagubione w historii, ale wiadomo, że był to święty rytuał imperium Purepecha, osiadłego w obecnym stanie Michoacán. Wykonywali ją czterej petámutis, starcy, strażnicy szamańskiej mądrości. Ci dygnitarze tańczyli ze swoimi sztabami dowodzenia i reprezentowali cztery punkty kardynalne. Ceremonia odbywała się cztery razy w roku, wyznaczając tranzyt słoneczny każdej nowej pory roku i wskazując początek odpowiednich działań, które miały być prowadzone w społeczności.
Co oznacza Taniec małych staruszków
Wraz z przybyciem Hiszpanów do kraju święty rytuał został zakazany i przekształcony w satyryczny taniec o starzeniu się Europejczyków i ich braku wytrzymałości, znany dziś jako Taniec małych staruszków. Podczas ceremonii tancerze zasłaniają twarze maskami starców, które wskazują również na mijające pory roku. Tańcom towarzyszy muzyka „pirekuas”, pieśni przodków z Michoacán, uznanych za dziedzictwo kulturowe. Wykorzystywane instrumenty to kontrabas, gitara i skrzypce.
Jak wykonuje się Danza de los Viejitos
Popularna choreografia Danza de los Viejitos jest komiczna, zaprojektowana w celu skontrastowania pochylonej i zataczającej się postawy tancerzy z wysoką energią ich pracy stóp. W niektórych rejonach stanu taniec ten wykonywany jest bez przerwy przez wiele godzin, zwłaszcza podczas dużych uroczystości religijnych. Jest tak ważny, że był prezentowany w najznakomitszych muzeach i na forach kulturalnych w Meksyku i na świecie.
Nie przegap okazji, aby cieszyć się na żywo tą wspaniałą próbką bogactwa kulturowego stanu Michoacán.