Zapalenie nerwu przedsionkowego jest ostrą obwodową westibulopatią. Uważa się, że jest wynikiem reaktywacji wirusa herpes simplex, który wpływa na zwoje przedsionkowe, nerw przedsionkowy, labirynt lub ich kombinację. Objawami są przedłużające się, ciągłe zawroty głowy, nudności i wymioty oraz zaburzenia równowagi. W ocenie pacjenta z ostrym zespołem przedsionkowym ważne jest, aby nie przeoczyć przyczyny ośrodkowej, takiej jak udar lub krwotok pnia mózgu lub móżdżku, które mogą zagrażać życiu. Definitywne objawy centralne nie zawsze są obecne. Dlatego każdy pacjent, u którego podejrzewa się zapalenie nerwu przedsionkowego i który ma istotne naczyniowe czynniki ryzyka, powinien być oceniony pod kątem możliwości wystąpienia udaru. Większość pacjentów dobrze wraca do zdrowia po zapaleniu nerwu przedsionkowego, nawet bez leczenia. Niemniej jednak, badania sugerują, że kurs doustnych steroidów przyspiesza powrót funkcji przedsionkowej; to, czy steroidy wpływają na długoterminowe wyniki, jest mniej pewne. W związku z tym, do czasu uzyskania większej ilości danych, rozsądne jest leczenie zdrowych osób, które zgłaszają się w ciągu 3 dni od początku choroby i wstrzymanie się z podawaniem steroidów u osób, u których ryzyko powikłań jest większe. Leki przeciwwymiotne i hamujące czynność przedsionków są przydatne w początkowym okresie, ale należy je odstawić jak najszybciej (najlepiej po pierwszych kilku dniach), ponieważ ich długotrwałe stosowanie może utrudniać proces kompensacji ośrodkowej. Należy zachęcać do wczesnego powrotu do normalnej aktywności, aby wspomóc proces kompensacji. Ukierunkowana terapia rehabilitacji przedsionkowej może dodatkowo wspierać ten proces.