Łokieć jest stawem zawiasowym, w którym dystalny koniec kości ramiennej łączy się z proksymalnym końcem kości promieniowej i łokciowej. Na proksymalnym końcu kości łokciowej znajduje się wyrostek olecranon, który pasuje do dołu olecranonowego na dystalnym końcu kości ramiennej. Ta cecha stawu zapobiega nadmiernemu wyprostowi w stawie łokciowym.
Staw jest wzmocniony przez cztery więzadła, a ponieważ łokieć jest stawem zawiasowym, ruch jest możliwy tylko w jednej płaszczyźnie, co pozwala na zgięcie i wyprost.
Mięśnie znajdujące się w tylnej części ramienia są prostownikami. Główną siłą napędową wyprostu łokcia jest mięsień trójgłowy ramienia (triceps brachii), wspomagany przez znacznie mniejszy mięsień ramienny (anconeus). Wszystkie mięśnie przednie (frontowe) ramienia powodują zgięcie łokcia. Mięśnie te to mięsień dwugłowy ramienia (biceps brachii), mięsień ramienny (brachialis) oraz mięsień naramienny (brachioradialis). Mięśnie dwugłowy ramienia i ramienny kurczą się jednocześnie podczas zgięcia i są głównymi zginaczami stawu łokciowego. Mięsień ramienny leży tuż pod mięśniem dwugłowym ramienia i jest równie ważny podczas zginania łokcia.
Mięsień dwugłowy ramienia również supinuje przedramię (obracając dłoń tak, aby była skierowana do góry) i jest nieskuteczny w zginaniu łokcia, gdy przedramię jest supinowane (dłoń skierowana do dołu). Z tego powodu, wykonywanie podciągnięć z dłońmi skierowanymi w stronę zawodnika jest łatwiejsze, niż gdy dłonie są odwrócone. Większość mięśnia ramienno-łopatkowego znajduje się w przedramieniu i z tego powodu jest on dość słabym zginaczem łokcia. Jest on używany, gdy łokieć został częściowo zgięty przez biceps i brachialis, a przedramię jest pół-pronowane (dłonie skierowane do wewnątrz, jak w „loku młotkowym”).
Nadgarstek jest stawem kłykciowym, w którym dystalne końce kości promieniowej i łokciowej łączą się z trzema kośćmi nadgarstka – kośćmi navicular, lunate i triquetrum. Staw nadgarstkowy może tylko zginać, rozszerzać, przywodzić i przywodzić.
Mięśnie przedramienia można podzielić na dwie mniej więcej równe grupy w zależności od ich funkcji. Pierwsza grupa składa się z tych mięśni przedramienia, które powodują ruchy nadgarstka, a druga z tych, które poruszają palcami i kciukami. Chociaż wiele mięśni przedramienia ma swój początek na kości ramiennej (przecinając zarówno staw łokciowy, jak i nadgarstkowy), mają one niewielki wpływ podczas zginania łokcia.
Podobnie jak w przypadku górnej części ramienia, mięśnie przedramienia są podzielone na dwa przedziały, zginacze przednie i prostowniki tylne. Chociaż większość mięśni przedniej części przedramienia powoduje zgięcie nadgarstka lub palców, w tej grupie znajdują się dwa mięśnie, które powodują pronację. Mięśnie te to pronator teres i pronator quadratus.
Z kolei mięśnie tylne przedramienia rozciągają nadgarstek i palce. Jedynym wyjątkiem jest mięsień supinator, który wspomaga mięsień dwugłowy ramienia podczas supinacji przedramienia.
Mimo, że możliwe jest wykonywanie wielu różnych ruchów ręką, ręka zawiera stosunkowo niewiele mięśni kontrolujących te różne ruchy, mięśnie te znajdują się w przedramieniu. Dzięki temu ręka jest mniej obszerna i bardziej zwrotna. Działania mięśni przedramienia są wspomagane i bardziej precyzyjne przez małe mięśnie w obrębie dłoni.
.