An autobiografia jest literacki wspomnienie życia osoby, począwszy od kiedy się urodził do czasu jego śmierci. Czasami autobiografia nie musi kończyć się śmiercią, zwłaszcza jeśli dana osoba żyje. Autobiografia może być wykonane na poziomie zawodowym lub archiwalnym, aby zachować w pamięci życie i osiągnięcia wybitnych osób, które miały duży wpływ na tej ziemi.
Niektóre dobre przykłady profesjonalnych autobiografii są Biografia Benjamina Franklina i Autobiografia Malcolma X. Ten typ autobiografii jest zwykle napisane po śmierci wymienionych osób. Drugi typ jest wykonywany na poziomie indywidualnym. Są one zazwyczaj pisane dla osobistej przyjemności autora lub jako zadania w klasie. Ten artykuł będzie koncentrować się na drugiej formie autobiografii.
Zapisywanie wszystkich rzeczy, które wydarzyły się w twoim życiu nie jest realistyczne lub możliwe, biorąc pod uwagę fakt, że tak wiele rzeczy przechodzą w naszym życiu, że nie możemy pamiętać, ze względu na ograniczenia naszej pamięci. Dlatego, kiedy planujesz swoją autobiografię, upewnij się, że koncentrujesz się na wydarzeniach, które miały znaczący wpływ na Twoje życie i całkowicie ignorujesz drobiazgi. Skoncentruj się na swoich osiągnięciach i wyzwaniach oraz na tym, jak je przezwyciężyłeś.
Uwaga! Ta próbka może być użyta przez każdego…
Zamów swoją własną unikalną próbkę na temat „Mój esej o autobiografii”
i uzyskaj wyniki w ciągu 3 godzin.
Zamów moją unikalną próbkę
*Usługa jest świadczona przez naszego partnera Gradesfixer.
A także, autobiografia powinna być napisana w pierwszej osobie. Ty jesteś narratorem i dlatego powinieneś odnosić się do siebie w pierwszej osobie. Zawrzyj wszystkie swoje dane, od prawdziwego imienia, daty urodzenia, liczby rodzeństwa, gdzie dorastałeś, rodziców itp. jako wstęp. Następnie, w tekście powinny znaleźć się kluczowe wydarzenia z Twojego życia w sposób sukcesywny. Wreszcie, można zamknąć z osobistych uwag jako wniosek, na przykład, swoje nadzieje na przyszłość lub co nauczyłeś się od wyzwań, które napotkałeś.
Moja Autobiografia Essay Przykład
Nazywam się Amanda L. Winter. Urodziłam się 17 marca 1983 roku w Lexington, Kentucky, gdzie mieszkałam do czasu, gdy poszłam do college’u w innym stanie. Jestem czwartym dzieckiem i jedyną dziewczynką w pięcioosobowej rodzinie. Mój ojciec, pan Paul Winter jest emerytowanym lekarzem i obecnie prowadzi sklep z lekami w mieście.
Moja mama, pani Beverly Winter była zarejestrowaną pielęgniarką pracującą dla różnych instytucji medycznych w całym stanie, dopóki nie zdecydowała się przejść na emeryturę w 2010 roku. Obecnie, ona pomaga tacie uruchomić sklep z lekami. Chodziłam do szkoły w Dixie School i Paul Laurence, gdzie ukończyłam odpowiednio szkołę podstawową i średnią. Potem poszłam na Uniwersytet Kansas, gdzie zrobiłam dyplom z dziennikarstwa.
Dorastanie w otoczeniu czterech braci nie było łatwe, biorąc pod uwagę fakt, że jestem dziewczyną. Z wszystkich męskości w domu, było wiele konkurencji i rywalizacji. Musiałam być twarda jak moi bracia, inaczej zostałabym obalona przez ich naturalnie agresywną naturę. Nie żebyśmy byli rodziną dysfunkcyjną, to była po prostu normalna rywalizacja między rodzeństwem, która okazała się korzystna dla mnie.
Ponieważ byłam najmłodsza i byłam dziewczyną, byłam skazana na bycie na dole totemu we wszystkim. Musiałam więc być równie twarda, aby walczyć o to, co mi się słusznie należało. W rezultacie okazałam się chłopczycą i zyskałam reputację dziewczyny, która nie ma nic do gadania. Ponadto miałam starszych braci, którzy chronili mnie w razie sporu.
Wierzę, że przejęłam błyskotliwe umysły obojga moich rodziców, ponieważ zawsze byłam najlepszą uczennicą pod względem akademickim. Jednak moje zdolności nie ograniczały się tylko do klasy. Doskonale radziłem sobie również w sporcie. W szkole średniej, byłam prawdopodobnie najlepszą kobietą w grach sportowych na świeżym powietrzu, zwłaszcza w lekkoatletyce i siatkówce.
Mam wiele wyróżnień dla mojego imienia, jednak jedno, które wyróżnia się było w moim drugim roku w szkole średniej. Reprezentując naszą szkołę w krótkich wyścigach, pojechałem na zawody państwowe, gdzie zająłem trzecie miejsce. Nie miałem szczęścia wygrać, ale było to dla mnie otwarcie oczu, aby dążyć do wielkości w życiu. Szczęśliwie dla mnie, wygrałam nagrodę dla najlepszego sportowca w tym roku na ceremonii rozdania nagród w naszej szkole.
Podczas gdy wykuwałam dla siebie imię w środowisku akademickim i sportowym, moje życie społeczne było w naprawdę złym stanie. Mój chłopięcy wygląd utrudniał mi współistnienie z każdą z płci. Dziewczyny bały się mojej twardej osobowości, podczas gdy chłopcy czuli się onieśmieleni moją pewnością siebie i konkurencyjną naturą.
Moja szafa była pełna ubrań moich braci, z których oni wyrośli. Wszystkie dziewczęce ubrania, które mama kupiła dla mnie, miałam je w szafie i zupełnie o nich zapomniałam. Kiedy szliśmy do sklepu po ubrania, ja z braćmi byłam w dziale dla chłopców. Zniechęcało to moją mamę i próbowała mi to wybić z głowy, ale ja byłam zbyt uparta. W końcu zaakceptowała mnie taką, jaka byłam.
Jednakże w moim życiu wydarzyło się coś, co sprawiło, że wróciłam do podstaw mojej kobiecości. Stało się to podczas mojego ostatniego roku w szkole średniej. To był tydzień balu i wszyscy byli nastawieni na najważniejszą noc w ich życiu w szkole średniej. Miłość unosiła się w powietrzu. Młodzi mężczyźni zbierali odwagę, by podejść do dziewczyn, które im się podobały, podczas gdy dziewczyny były rozdarte, czy przyjąć, czy odrzucić ich propozycje.
Wszystkie dziewczyny miały daty balu, oprócz mnie. Nikt nie podszedł do mnie, ani nawet nie opanował odwagi, by spojrzeć w moją stronę. To był jeden z najgorszych dni w moim życiu. Spędziłam noc z moją mamą oglądając mój ulubiony film, aby podnieść się na duchu. W rezultacie postanowiłam wcielić w życie swoją kobiecą stronę. Pozbyłam się wszystkich męskich ubrań, zaczęłam nosić sukienki i uwolniłam swoje włosy. Moja mama naprawdę przyszła mi z pomocą w tym momencie mojego życia i chociaż na początku było ciężko, przyzwyczaiłam się do pomysłu noszenia sukienek i obcasów.
Więc rozpoczęłam studia z nową formą odmłodzenia w życiu. Zdecydowałam się na studia z dala od mojego rodzinnego miasta, ze względu na błędne przekonania, z którymi byłam związana przez tak długi czas. Chciałam kontynuować dziennikarstwo jako karierę, ponieważ rozumiałam wyzwania i możliwości, na jakie mnie wystawi, a ja kocham wyzwania.
Zawsze chciałam podróżować po świecie i wiedziałam, że kariera w dziennikarstwie mi to zaoferuje. Z wynikiem 3,5 GPA zapewniłem sobie miejsce na Uniwersytecie Kansas. Podczas pierwszego roku studiów poznałam miłość mojego życia, Kena Rodgersa (nie tego piosenkarza, choć ma ten sam głęboki barytonowy głos) i wszystko, jak to mówią, przeszło do historii.
Po ukończeniu studiów w 2006 r. przez sześć miesięcy pracowałam w Kansas City Star. Następnie pracowałem jako dziennikarz korespondent z Kansas City Globe Newspaper przez rok. Przeprowadziliśmy się do Atlanty z moim mężem, po tym jak zapewniłam sobie pracę pisarską w Daily Report na rok. W tym czasie on miał vloga fitness, gdzie codziennie dawał swoim klientom treningi i zdrowe przepisy. Dlatego też przeprowadzka ze stanu do stanu nie kolidowała z jego linią pracy.
Wszystko, czego potrzebował, to aparat fotograficzny i połączenie z Internetem. Mój największy przełom nastąpił, gdy zostałem zatrudniony przez LA Times. Wynagrodzenie było dobre, podróżowałem po całym świecie, a każdy dzień był ekscytujący na swój własny, niepowtarzalny sposób i oferował nowe możliwości. Niestety, praca była zbyt wymagająca i często byłam z dala od mojego męża. Odeszłam w 2011 roku, po dwóch latach pracy w gazecie gigant.
Nie zdecydowałam jeszcze, co chcę robić w życiu, więc pracowałam jako wolny strzelec dla kanadyjskiej firmy medialnej. Moim zadaniem było przede wszystkim uchwycenie gorących wiadomości showbiznesowych w Hollywood. To była ekscytująca praca, w której sprawdzałam bajeczne życie gwiazd. Nie miałam innego wyjścia, jak tylko zrezygnować z tej pracy, kiedy moja pierwsza ciąża miała się odbyć. To oznaczało ostatnią pracę w mojej karierze zawodowej.
Postanowiłam być mamą w pełnym wymiarze godzin dla moich trzech uroczych dzieci, Mathew, Sally i Luke. Aby wykorzystać moje zdolności pisarskie, zostałam stałą freelancerką dla różnych blogów i stron internetowych. Zawsze myślałam o napisaniu książki i wierzę, że nadszedł właściwy czas. Dzieci spędzają cały dzień w szkole, a ja mam cały dzień dla siebie. Nie zdecydowałam jeszcze, w którą stronę pójść z książką, jednak myślę o romansie i odrobinie suspensu i akcji.
Wynajmij pisarza Uzyskaj pomoc
.