DuPont upublicznił w 1938 roku, że ich firma wynalazła nylon. Ten nowy wynalazek był pierwszym włóknem syntetycznym, tkaninami, które są dziś powszechnie stosowane w tekstyliach. W 1939 r. DuPont rozpoczął sprzedaż nylonowych żyłek wędkarskich, jednak plecione żyłki dakronowe pozostały najczęściej używanymi i najpopularniejszymi żyłkami wędkarskimi przez następne dwie dekady, ponieważ wczesne żyłki były bardzo sztywne lub „żylaste”, trudne w obsłudze i rzucaniu. Wczesne żyłki charakteryzowały się jednak dobrą wytrzymałością węzłów i bardzo słabą widocznością dla ryb, co stworzyło małą grupę wiernych wędkarzy. W 1959 roku DuPont wprowadził na rynek Stren, cieńszą i znacznie bardziej miękką żyłkę, która mogła być stosowana w szerokiej gamie kołowrotków, w tym w nowo wprowadzonych spinningach i zestawach castingowych. Żyłka Stren szybko stała się ulubioną żyłką wielu wędkarzy ze względu na łatwość użycia i dała początek wielu naśladowcom.
Nowe materiały, np. Spectra lub Dyneema, znajdują coraz szersze zastosowanie jako żyłki wędkarskie. Polifluorek winylidenu (sprzedawany również jako fluorocarbon lub PVDF) jest bardzo podobny do żyłki nylonowej, ale ma kilka zalet. Gęstość optyczna jest mniejsza, co sprawia, że żyłka jest mniej zauważalna. Powierzchnia jest twardsza, dzięki czemu jest bardziej odporna na ostre zęby ryb i ścieranie. Ponadto PVDF nie chłonie wody i jest odporny na promieniowanie UV. Jest również gęstszy od nylonu, przez co szybciej tonie.
Dyneema staje się również bardzo popularna i jest znacznie mocniejsza, ale jest używana głównie jako plecionka wędkarska. Ponieważ rozciągliwość elastyczna jest tylko ułamkiem rozciągliwości żyłki nylonowej, kontakt z rybą lub przynętą jest bardziej bezpośredni. Jest ona często używana do łowienia z łodzi na głębokich wodach, ponieważ stosowane są mniejsze średnice, które stawiają mniejszy opór prądom, a niska rozciągliwość sprawia, że brania są łatwo wykrywalne.