Łatwy do zrozumienia Przewodnik Pisania Online dla początkujących pisarzy. Znajdziesz tu listę różnych modeli pisania, ogólne wskazówki i podpowiedzi, które pomogą Ci osiągnąć sukces w pisaniu.
Główna idea
Nauczenie się, jak podzielić swoje opowiadania i eseje na akapity, to zagmatwane, ale ważne zadanie. Nikt nigdy tak naprawdę nie usiądzie, aby powiedzieć ci podstawowe zasady o tym, kiedy zrobić nowy akapit, więc zazwyczaj musisz błądzić, wymyślając zasady dla siebie. A to niedobrze. Nowe akapity są ważne dla czytelnika. Mówią, kiedy zmieniasz czas, miejsce, temat lub mówcę, i pomagają rozbić stronę tak, że nie jest ona tylko jednolitym blokiem tekstu. Widząc to może być zniechęcające, a nie chcesz, aby twój czytelnik był zniechęcony, zanim jeszcze zacznie czytać.
Zanim zaczniesz
Naprawdę nie musisz mieć nic zrobione, zanim zaczniesz ten proces. Możesz podzielić fragment tekstu na akapity po jego napisaniu, albo zrobić to na bieżąco. Robienie tego na bieżąco jest najlepszym wyborem, ale możesz nie być w stanie zrobić tego od razu.
Jak to zrobić
Istnieje kilka standardowych momentów tworzenia nowego akapitu:
- Gdy zaczynasz nowy temat
- Gdy przeskakujesz do nowego czasu
- Gdy przeskakujesz do nowego miejsca
- Gdy nowa osoba zaczyna mówić
- Gdy chcesz wywołać dramatyczny efekt
Przyjrzyjrzyjmy się im po kolei.
Nowy temat
Ten jest głównie dla esejów. Za każdym razem, gdy przechodzisz do nowego tematu, powinieneś zrobić nowy akapit.
Nowy Czas
Ten–i pozostałe–są głównie do użytku w opowiadaniach. Kiedykolwiek pominiesz jakiś czas, to prawdopodobnie będzie to właściwe miejsce na nowy akapit. Jeżeli używasz zwrotów lub zdań takich jak te, to znaczy, że pomijasz jakiś czas:
- Później tego dnia,
- Następnego ranka,
- Minęło pięć godzin.
- Czekali i czekali.
- Życie w Dullsville pozostało niezmienione.
- Sekundy wydawały się godzinami.
Nowe miejsce
Sceny w opowiadaniach zazwyczaj dzieją się w jednym miejscu. Kiedy bohaterowie udają się w nowe miejsce, pojawia się nowa scena. Co najmniej, pojawia się nowy akapit. Za każdym razem, gdy masz w opowiadaniu zwrot „Tymczasem, z powrotem w…”, zrób nowy akapit.
Nowy mówca
Jeśli wykonujesz dobrą robotę, twoje krótkie opowiadania będą miały dialogi, czyli postacie rozmawiające ze sobą. Dialogi pomagają ożywić opowiadania. Za każdym razem, gdy zmieniasz mówcę, tworzysz nowy akapit. Czasami oznacza to, że Twoje akapity są naprawdę krótkie, ponieważ wszystko, co może powiedzieć postać, to „Nie”. Jeśli jednak to wszystko, co mówi, to jest to tak długie, jak długi powinien być akapit. Another thing to remember is that, if you put the „he said” phrase before the quote, or you character does some action before he speaks, you should make that part of the same paragraph as the quote.
Action That Serves As Part of the Dialogue
A good writer will break long stretches of dialogue up with snatch of action. Jest to dobre dla rytmu utworu. Zmiana rzeczy sprawia, że rozmowa płynie gładko, przynajmniej z punktu widzenia czytelnika. Pomaga to również stworzyć obraz w umyśle czytelnika poprzez wstawianie odpowiednich szczegółów, które ożywiają scenę. Ostatnim powodem stosowania tego rodzaju przerw między akapitami jest to, że ludzie nie zawsze odpowiadają słowami. Czasami wzruszają ramionami, robią miny lub całkowicie ignorują rozmówcę.
Efekt dramatyczny
Czasami po prostu chcesz, aby akapit się wyróżniał, lub chcesz spowolnić czytelnika i kontrolować tempo opowieści. W takich momentach, możesz zrobić z krótkiego zdania – lub nawet słowa – cały akapit. Tylko nie przesadzaj z tym; to się szybko starzeje.
Oto kilka przykładów, fragmenty powieści Kate Macready i Piraci. Są one oznaczone kolorami, gdy jest to możliwe, aby pokazać, jaki rodzaj przerwy akapitowej jest używany: żółty dla nowego tematu, brązowy dla nowego czasu, fioletowy dla nowego miejsca, jasnoniebieski dla nowego mówcy, ciemnoniebieski dla akcji, która zajmuje miejsce niektórych dialogów i zielony dla efektu dramatycznego.
Jedną dobrą rzeczą, jaką mogłem zauważyć, było to, że woda była tak płytka w miejscu, gdzie Narwal poszedł na dno, że gdy tylko oderwałem się od statku, nie miałem daleko do powierzchni.
To było wystarczająco długo, chociaż.
Do czasu, gdy wynurzyłem się na powierzchnię, prawie straciłem nadzieję, ale znalazłem się w powietrzu i wziąłem ogromny, wciągający oddech. Rozpłynęłam się wokół, szczęśliwa, że żyję. Właśnie wtedy ręka sięgnęła w dół i chwyciła mnie.
Zanim zdążyłem pomyśleć, zostałem wciągnięty do małej łodzi i wyrzucony tam jak ładunek ryb. Otworzyłem oczy i byłem zaskoczony – i szczęśliwy – widząc Jeremy’ego wpatrującego się we mnie.
„Udało ci się,” powiedział.
Potaknąłem.
„Masz mapę?” zapytał.
Siedziałem, oburzony. „Czy tylko o tym potrafisz myśleć?” zażądałem.
„Nie. Oczywiście, że nie. Ale masz ją?”
Wyciągnąłem mapę, teraz zamoczoną w wodzie, z fałd mojej koszuli i rzuciłem ją na podłogę łodzi. Jeremy spojrzał z widoczną ulgą.”
„Wszystko w porządku?” zapytał.”
„Myślę, że tak,” odpowiedziałem.”
„Co się stało z…uh, z Diablo?”
Wzruszyłem ramionami. „Nie wiem. Nie widziałem go.”
Nastąpiła pauza.