Sidney Crosby, (ur. 7 sierpnia 1987, Cole Harbour, Nowa Szkocja, Kanada), kanadyjski hokeista na lodzie, który w 2007 roku został najmłodszym kapitanem drużyny National Hockey League (NHL) i który poprowadził Pittsburgh Penguins do trzech mistrzostw Pucharu Stanleya (2009, 2016 i 2017).
Crosby, syn bramkarza draftu przez Montreal Canadiens, był w stanie jeździć na łyżwach w wieku trzech lat. W swoim drugim roku szkoły średniej w Faribault, Minnesota, zdobył 72 bramki i miał 90 asyst w 57 meczach. Ten wyczyn zwrócił uwagę legendy hokeja na lodzie Wayne’a Gretzky’ego, który spekulował, że jego własne rekordy zostaną kiedyś pobite przez Crosby’ego. W 2003 roku Rimouski Océanic, drużyna z Quebec Major Junior Hockey League, wybrała Crosby’ego, który w ciągu dwóch lat zdobył 120 bramek i zanotował 183 asysty w 121 meczach sezonu zasadniczego. Każdego roku był wybierany najlepszym zawodnikiem juniorów w Kanadzie. Dołączył również do kanadyjskiej drużyny hokejowej juniorów i stał się najmłodszym graczem, który zdobył bramkę dla drużyny narodowej.
W 2005 roku Pingwiny wybrały 18-letniego Crosby’ego jako najlepszy wybór w tegorocznym drafcie NHL. Oczekiwania wobec młodego gracza były wysokie, a on sam był wielokrotnie porównywany do Gretzky’ego (Crosby został nazwany „The Next One”, co było wariacją na temat przydomku Gretzky’ego „The Great One”). Do końca swojego pierwszego sezonu (2005-06), Crosby stał się najmłodszym graczem NHL, który zdobył co najmniej 100 punktów (bramki plus asysty) w jednym sezonie.
Drugi sezon Crosby’ego przyniósł mu pobicie kolejnych rekordów. Za zdobycie 120 punktów w 79 meczach otrzymał nagrodę Art Ross Trophy, stając się jej najmłodszym zdobywcą. Był najmłodszym graczem od czasów Gretzky’ego (1980), który zapisał na swoim koncie sześć punktów, a także stał się drugim najmłodszym graczem w historii (ponownie za Gretzky’m), który otrzymał nagrodę Hart Trophy, jako najbardziej wartościowy gracz NHL. W 2007 roku Crosby został mianowany kapitanem Pingwinów, stając się tym samym najmłodszym kapitanem w historii NHL. W sezonie 2007-08 Crosby pomógł poprowadzić Pingwinów do finału Pucharu Stanleya, jednak drużyna przegrała z Detroit Red Wings w sześciu meczach. W następnym roku Crosby zajął trzecie miejsce w NHL z 103 punktami; Pingwiny ponownie awansowały do finału przeciwko Red Wings, tym razem zdobywając mistrzostwo w siedmiu meczach.
W 2011 roku jego kariera prawie dobiegła końca, gdy doznał wstrząśnienia mózgu po uderzeniu na lodzie w styczniu. Crosby opuścił resztę sezonu 2010-11 NHL i spekulowano, że problemy po wstrząśnieniu mózgu mogą uniemożliwić mu powrót do hokeja. Po długiej rehabilitacji Crosby powrócił do składu Pingwinów w listopadzie 2011 roku, ale grał tylko przez dwa tygodnie, po czym ponownie został odsunięty na boczny tor z powodu nawrotu objawów podobnych do wstrząśnienia mózgu. Wrócił w marcu 2012 roku. Jego bardzo nagłośniona kontuzja doprowadziła do zwiększenia dyskusji publicznej na temat – i agitacji na rzecz poprawy – bezpieczeństwa graczy w NHL.
Crosby przegapił 12 meczów skróconego przez lockout sezonu 2012-13 NHL z powodu złamanej szczęki, a mimo to udało mu się poprowadzić ligę z 1,56 punktu na mecz. Jednak Penguins, którzy zajęli najwyższe miejsce w lidze, zostali wyeliminowani w następnym sezonie przez Boston Bruins w finale konferencji, w którym Crosby nie zdobył ani jednego punktu. W sezonie 2013-14 zdobył swoje drugie w karierze Art Ross Trophy za prowadzenie w NHL w punktach (104), co przyniosło mu również drugie Hart Trophy. Jego problemy ze zdobywaniem punktów w sezonie posezonowym nie ustąpiły jednak miejsca, gdyż w 13 meczach playoffów zdobył jedną bramkę i zanotował osiem asyst, a Pingwiny odpadły w półfinałach konferencji. W sezonie 2014-15 Crosby zdobył 84 punkty – najmniej w swojej karierze – i to w sezonie, którego nie skróciły kontuzje czy problemy z pracą, ale wciąż był liderem NHL z 1,09 punktu na mecz. The Penguins ponownie miał rozczarowujący sezon, jednak, jak talent-laden zespół ledwo zakwalifikował się do playoffs i został szybko wyeliminowany w pierwszej rundzie.
Crosby pomógł Pingwiny wrócić do górnej echelon NHL w 2015-16 podczas zdobywania 85 punktów w trakcie sezonu regularnego. On następnie tallied 19 punktów w 24 postseason gry podczas prowadzenia Pingwinów do ich drugiego zwycięstwa Stanley Cup jego kapitan, zarabiając Conn Smythe Trophy jako postseason’s najbardziej wartościowego gracza dla jego wysiłków. W sezonie 2016-17 Crosby był liderem NHL pod względem zdobytych bramek (44), a Pingwiny zanotowały drugi najlepszy rekord w lidze. W kolejnym postseason pomógł Pittsburghowi ponownie awansować do finału Pucharu Stanleya, gdzie drużyna zmierzyła się z Nashville Predators. Pingwiny pokonały ich w sześciu meczach, a Crosby – który w trakcie playoffów strzelił osiem goli i zanotował 19 asyst – zdobył drugie z rzędu Conn Smythe Trophy. W sezonie 2017-18 Crosby utrzymał Pingwinów w czołówce drużyn NHL, ale passa zwycięstw w Pucharze Stanleya zakończyła się porażką w drugiej rundzie playoffów. Kontynuował swoją doskonałą indywidualną grę w sezonie 2018-19, zdobywając 100 punktów w sezonie, ale Pingwiny zostały zmiecione w pierwszej rundzie playoffs.
Oprócz swoich osiągnięć w NHL, Crosby był kluczowym członkiem kanadyjskiej męskiej drużyny hokejowej na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver w 2010 roku. Kanada wzięła złoty medal jako Crosby strzelił zwycięskiego gola w dogrywce w finale przeciwko Stanom Zjednoczonym. Dodał drugi złoty medal olimpijski na Zimowych Igrzyskach 2014 w Soczi, Russia.
.