Ssaki epoki lodowcowej

65.5 Million Years Ago – 10,000 Years Ago

Zwierzęta ery kenozoicznej (szybkie linki)

Najważniejsze cechy kenozoiku

• Od wydarzenia Azolla 49 milionów lat temu, era kenozoiczna była okresem długotrwałego ochłodzenia
• Ssaki wyodrębniły się z kilku małych, prostych, uogólnionych form
• Główny czas ewolucji węży, ptaków i owadów

Od momentu powstania Ziemia przechodziła liczne okresy ochłodzenia, a następnie ocieplenia. Ostatni poważny okres ochłodzenia miał miejsce od 70 000 lat do 10 000 lat temu, w którym rozległe pokrywy lodowe pokrywały duże części Ameryki Północnej i kontynentu euroazjatyckiego. Przynajmniej 7 epok lodowcowych zostało rozpoznanych.

Może być trudno to sobie wyobrazić, ale około 20 000 lat temu Kanada była u szczytu swoich ostatnich zlodowaceń i 97% Kanady było całkowicie pokryte lodem! Zwierzęta, które żyły na planecie w tym czasie musiały się dostosować, więc wiele z nich miało grube płaszcze z futra. Proszę przewinąć stronę w dół i dowiedzieć się więcej o ssaku z epoki lodowcowej.

Mastodon

• Genus: Mammut
• Wielkość: Podobny do słonia (około 6,5-10 stóp wzrostu)
• Rozmieszczenie: Azja, Afryka, Europa, Ameryka Północna i Ameryka Środkowa
• Dieta: Mastodonty były roślinożercami, którzy jedli liście drzew, krzewów, mchów, gałązek i innych roślin. Niektóre mastodonty zostały znalezione z jedzeniem w ich żołądku!
• Kiedy żyłem: Oligocen – Plejstocen (33,9 mln lat temu -11 000 lat temu)
• Jakie specjalne Cechy posiadałem? Miałem duże górne kły (mamuty miały dolne kły), których mogłem używać do spychania śniegu na bok, by dostać się do roślinności pod spodem. Miałem też długie, brązowe, kudłate futro, które utrzymywało mnie w cieple!
• Mastodont jest nazwany dla jego zębów. Nazwa jest tłumaczona jako „ząb sutka”. Mastodonty jadły świerki i podobną roślinność. Nieużywane zęby mają punkty szkliwa. Zużyte mają gładką, wypolerowaną powierzchnię zębiny. Zużyte zęby były zastępowane przez nowe, wrastające z tyłu szczęki, wypierające zużyte z przodu.

Mammoth

• Genus: Mammuthus
• Wielkość: 11,5 stopy długości, 9,5 stopy wysokości
• Waga: 3 tony
• Miejsce występowania: Azja, Afryka, Europa, Ameryka Północna i Ameryka Środkowa
• Dieta: trawy
• Kiedy żyłem: Pliocen do Plejstocenu (4,8 mln lat temu do 4,500 lat temu)
• Jakie specjalne cechy posiadałem? Miałem długie, czarne, kudłate futro i dwa ogromne, zakrzywione dolne kły (mastodont miał górne kły), używałem moich kłów do ochrony i kopania w śniegu w poszukiwaniu pożywienia

Jeszcze 10 000 lat temu w starym i nowym świecie żyło wiele różnych rodzajów mamutów. Mamut wełnisty, północny lub syberyjski jest zdecydowanie najbardziej znany spośród wszystkich mamutów. Wiemy dość dużo o mamucie wełnistym ze szczątków szkieletowych, malowideł jaskiniowych oraz z badania tusz tych słoni wydobytych z wiecznej zmarzliny na Syberii.

Mamut wełnisty miał około 3 metrów wysokości przy ramieniu i był dobrze przystosowany do zimnego klimatu. Były one pokryte wełnistym, żółtawo-brązowym podszerstkiem o grubości około 3 cm pod grubszym zewnętrznym pokryciem z ciemnobrązowych włosów o długości do 50 cm. Artyści paleolityczni przedstawiali również mamuty pokryte długą, kudłatą sierścią. W wielu miejscach znaleziono kły mamuta o długości metra lub większej. Fragmenty kłów znaleziono w zachodniej części Lorne w czerwcu 1982 r.

Aby obejrzeć naszą Galerię Obrazów Mamuta i Kolekcji Mastodontów, proszę kliknąć tutaj!

W lecie 2009 roku, Brittany Groves, studentka współpracująca z NSERC, podjęła się projektu badawczego dla Muzeum Nauk o Ziemi, aby zbadać i zarejestrować mastodonty i mamuty znalezione w południowym Ontario. Projekt obejmował kontakt ze 190 muzeami w Ontario, badanie dokumentów historycznych i śledzenie znanych okazów oraz ich aktualnej lokalizacji. Informacje zebrane w ramach projektu zostaną wykorzystane do stworzenia bazy danych znalezisk mastodontów i mamutów, która posłuży do dalszych badań, a także do stworzenia materiałów dla edukacji publicznej.

Projekt ten wywodzi się z okoliczności, które rozpoczęły się od znalezienia przez Shirley Fenton pudełka z niezwykłymi przedmiotami na strychu jej rodziny, w 2006 roku. Shirley przyniosła te przedmioty Peterowi Russellowi, kuratorowi Muzeum Nauk o Ziemi na Uniwersytecie w Waterloo, który zidentyfikował je jako trzy zęby mastodonta i dolną kość. Kiedy Peter dowiedział się, że dom rodziny Fentonów znajdował się w Highgate, zasugerował wyszukanie w Google hasła „Highgate mastodon”, aby sprawdzić, czy pojawią się jakieś inne znaleziska. Ku ich zaskoczeniu, najbardziej kompletny szkielet mastodonta, jaki kiedykolwiek znaleziono w południowym Ontario, został odnaleziony w Highgate i był wystawiony w Centrum Dziedzictwa Północnej Dakoty w Bismarck, w Północnej Dakocie. W związku z tym Peter miał o wiele więcej pytań na ten temat. Aby przeczytać resztę historii Highgate Mastodon, wyszukaj Highgate Mastodon w Google.

Do tej pory, 98 mastodontów, 32 mamuty i 30 nieokreślonych miejsc proboscidea zostało zarejestrowanych w Południowym Ontario. Największe ich skupiska to miejsca mastodontów wzdłuż północnego brzegu jeziora Erie.

Zobacz mapę, która pokazuje przybliżone lokalizacje tych znalezisk i co dokładnie zostało na nich znalezione.

Stegodon „Roofed Tooth”

• Genus: Stegodon
• Wielkość: 8 metrów (26 stóp) długości i 4 metry (13 stóp) wysokości
• Dieta: Jadłem różnorodną roślinność, taką jak bambusy i liście
• Kiedy żyłem: Epoka Pliocenu do końca Plejstocenu (11,6 mln lat temu- 11 000 lat temu)
• Jakie specjalne cechy posiadałem? Musiałem być dobrym pływakiem, bo moje skamieniałości są często spotykane na azjatyckich wyspach, które nawet w okresach niskiego poziomu morza nie były połączone mostami lądowymi z kontynentem azjatyckim.

• Genus: Smilodon
• Wielkość: 4-5 stóp długości i 8 stóp wysokości
• Waga: 200 kg
• Dieta: polował na zwierzęta takie jak leniwce, mamuty i inne duże ofiary
• Kiedy żyłem: Epoka eocenu do końca plejstocenu (42 miliony lat temu- 11 000 lat temu)
• Jakie specjalne cechy posiadałem? Moje kły wysuwały się z pyska, nawet gdy był zamknięty. Pomimo powszechnego przekonania, nie wszystkie zwierzęta znane jako szablastozębne koty były blisko spokrewnione ze współczesnymi kotowatymi. Dowody sugerują, że byliśmy społecznymi mięsożercami i polowaliśmy w stadach jak lwy

Łoś irlandzki

Genus: Megaloceros

• Wielkość: staliśmy na wysokości około 7 stóp przy ramieniu
• Waga: około 450 kg
• Lokalizacja: Europa
• Dieta: Naszym ulubionym źródłem pożywienia były rozległe łąki i małe jeziora. Lubiliśmy pasać się na liściach drobnych roślin i traw
• Kiedy żyłem: Od późnego Pliocenu do Późnego Plejstocenu
• Jakie specjalne Cechy posiadałem? Pomimo naszej mylącej nazwy, w rzeczywistości byliśmy jeleniami. Nasze poroże miało około 12 stóp szerokości, czyli było wielkości małego samochodu. Nasze poroże było tak duże, że samo utrzymanie się w pozycji pionowej było dla nas wyzwaniem!

Niedźwiedź jaskiniowy

• Genus: Ursus spelaeus
• Wielkość: Niedźwiedzie jaskiniowe były porównywalne wielkością do największych współczesnych niedźwiedzi
• Waga: Samce ważyły około 400-500 kg, które samice ważyły 225-250 kg
• Lokalizacja: Europa
• Dieta: Nasza dieta prawdopodobnie składała się z twardych materiałów. Ich dieta była w dużej mierze wegetariańska
• Kiedy żyłem: Plejstocen do około 27,500 lat temu
• Jakie specjalne Cechy posiadałem? Dużą część czasu spędzaliśmy w jaskiniach. W rzeczywistości większość naszych szkieletów została znaleziona w jaskiniach. Jest jedna jaskinia w Rumunii, która nazywa się Jaskinia Niedźwiedzia, gdzie w 1983 roku odkryto 140 szkieletów niedźwiedzia jaskiniowego.
• Donated to the museum by J. Frank Brookfield

Giant Beaver

• Genus: Castoroides
• Wielkość: 8 stóp długości
• Waga: 60 do 100 kg (wielkość czarnego niedźwiedzia)
• Miejsce występowania: Ameryka Północna
• Dieta: Rośliny
• Kiedy żyłem: najstarsze skamieniałości mają około 1,4 mln lat. Szacuje się, że bóbr olbrzymi wymarł w Ameryce Północnej około 10 000 lat temu
• Jakie specjalne cechy posiadałem? Zęby tnące gigantycznego bobra miały do 6 cali długości. Miały one wyraźnie grzbietowe powierzchnie zewnętrzne i tępe, zaokrąglone końcówki, w przeciwieństwie do przypominających dłuto zębów współczesnych bobrów. Ich zęby były dobrze przystosowane do rozdrabniania roślin, które składały się na dietę zwierząt.

W celu uzyskania dalszych informacji na temat stanowisk, prosimy o kontakt z Muzeum Nauk o Ziemi pod adresem [email protected].