Dobrze płatna, zabawna i wolna od presji, praca jako hostessa w japońskim barze brzmiała zbyt dobrze, by mogła być prawdziwa. Tak więc okazało się, że …
Witamy w Aphrodite’s Hostess Club – tokijskim klubie nocnym, w którym płacono mi za flirtowanie i picie z japońskimi biznesmenami. Obok mnie siwowłosy Japończyk przesuwa swoją dłoń na moją nogę. Uśmiecham się i odsuwam ją, sięgając, aby zapalić jego papierosa i uzupełnić szklankę whisky.
Po mojej drugiej stronie ręka wkrada się wokół mojego ramienia. Klient szepcze mi do ucha: 'Czy chciałabyś później pójść do hotelu? Hostessing to bardzo nietypowa praca. Nie ma nic podobnego w Wielkiej Brytanii. Podobnie jak geishas, tokijskie hostessy są opłacane za uśmiech i imprezowanie z bogatymi mężczyznami. Jako hostessa nalewałam drinki, śpiewałam karaoke i starałam się ignorować klientów, którzy po pracy zapraszali mnie do pokoi hotelowych. Hostessy nie powinny uprawiać seksu z klientami, ale wiele z nich to robi.
Po powrocie do Londynu po raz pierwszy dowiedziałam się o hostessingu od mojej siostry bliźniaczki, która pracowała jako hostessa w Tokio przez kilka tygodni. Powiedziała mi, że to świetna praca – zwłaszcza zarobki, które wynosiły około 30 funtów za godzinę. Miałam poczucie własnej wartości w Londynie, ubiegając się o setki ofert pracy dla absolwentów i otrzymując odmowę na wszystkie z nich.
Pomyślałam, że praca za granicą, bez względu na pracę, będzie wielkim zastrzykiem pewności siebie, więc użyłam moich oszczędności, aby zarezerwować lot. Moja rodzina i przyjaciele martwili się, że jadę do Japonii sama, ale moja siostra zapewniła ich, że hostessowanie jest całkowicie bezpieczne.
Dzień po przybyciu do Tokio znalazłam pracę w Aphrodite’s Hostess Club. Znajdował się on w dzielnicy seksu, gdzie prostytutki chodziły po ulicach, a bary nosiły nazwy takie jak Fetish Palace i Red Sex. W Aphrodite’s płacono mi 30 funtów za godzinę i dostawałam premie, jeśli poproszono mnie o podejście do stolika. To brzmiało łatwo, ale w rzeczywistości sposób wiele hostess dostać ich „wnioski” było obiecując seks do klientów po pracy.
Dłużej zostałem tym bardziej byłem naciskany, aby uzyskać wnioski. Każdej nocy widziałam oszałamiające, dwudziestokilkuletnie dziewczyny idące do pokoi hotelowych ze starymi, otyłymi biznesmenami tylko po to, aby kierownik klubu zostawił je w spokoju. To były dziewczyny takie jak ty i ja – normalne, wykształcone i pozornie mające wszystko na swoim koncie. Wiele hostess uzależniło się od alkoholu, kokainy lub cracku tylko po to, by poradzić sobie z tym, co robiły.
Im dłużej przebywałam, tym więcej piłam i tym bardziej świat hostess stawał się normalny. Wkrótce zacząłem zadawać sobie pytanie, czy bym to zrobił, czy mógłbym, i jaka jest moja cena? W głębi duszy wiedziałam, że nigdy nie będę mogła uprawiać seksu z klientami, ale na pewno o tym myślałam. Wiedziałam, że moja praca będzie bezpieczniejsza, jeśli to zrobię, i często oferowano mi ogromne sumy pieniędzy, abym to zrobiła.
Presja, aby uzyskać żądania wkrótce stała się tak intensywna, że opuściłam Aphrodite’s. Ale kiedy wróciłam do Londynu, znów znalazłam się na dnie stosu – bystra absolwentka wśród wielu, walcząca o pracę. Nie minęło wiele czasu, gdy znalazłam się z powrotem w Japonii, gdzie mogłam zarobić 30 lub 40 funtów za godzinę, robiąc niewiele więcej niż picie w barze i odpieranie podejrzanych mężczyzn. Przenosiłam bary co kilka miesięcy, aby utrzymać presję na prośby na dystans.
Po trzech latach jako hostessa moja przyjaciółka wyszła za mąż za klienta i to mnie przeraziło na tyle, że zdecydowałam, że czas opuścić Japonię na dobre. Wtedy byłam już inną osobą. Nie mogłam znieść swojej twarzy bez makijażu i piłam każdego dnia. Powoli odbudowywałam swoją pewność siebie i zaczęłam pracować jako dziennikarka.
Kiedy mówiłam ludziom w Wielkiej Brytanii o hostessowaniu, czasami wpływało to na ich postrzeganie mnie. Kobiety nie lubiły, gdy byłam w pobliżu ich chłopaków, a mężczyźni nie wiedzieli, co powiedzieć. Po tak długim czasie spędzonym na odpieraniu mężczyzn, czułam się dziwnie nawiązując relacje seksualne, a nie wszyscy moi chłopcy rozumieli, co oznacza hostessowanie. Niektórzy z nich mieli trudny czas radzenia sobie z faktem, że byłem w takim obskurnym środowisku, ale mój obecny partner jest w porządku z tym.
Mam szczęście, że wydostałem się, kiedy to zrobiłem; widziałem tak wiele dziewcząt uwięzionych w życiu gejszy z dużo smutniejszymi historiami do opowiedzenia. Chciałabym móc im pomóc, ale niestety dla wielu jest już za późno.
Glass Geishas, autorstwa Susanny Quinn, ukazuje się nakładem Hodder & Stoughton w cenie £7,99
.