Bills
Bills are prefixed with H.R. when introduced in the House and S. when introduced in the Senate, and they are followed by a number based on the order in which they are introduced. Zdecydowana większość projektów legislacyjnych ma formę projektów ustaw. Projekty ustaw dotyczą spraw i programów krajowych i zagranicznych, a także przeznaczają pieniądze na różne agencje rządowe i programy.
Publiczne projekty ustaw odnoszą się do spraw, które dotyczą ogółu społeczeństwa lub klas obywateli, podczas gdy prywatne projekty ustaw dotyczą tylko niektórych osób i organizacji.
Prywatny projekt ustawy zapewnia korzyści określonym osobom (w tym organom korporacyjnym). Osoby fizyczne czasami proszą o ulgę za pośrednictwem ustawodawstwa prywatnego, gdy administracyjne lub prawne środki zaradcze zostały wyczerpane. Wiele prywatnych projektów ustaw dotyczy imigracji – przyznawania obywatelstwa lub stałego pobytu. Prywatne projekty ustaw mogą być również wprowadzane dla osób, które mają roszczenia wobec rządu, roszczenia o świadczenia dla weteranów, roszczenia o odznaczenia wojskowe lub problemy podatkowe. Tytuł prywatnego projektu ustawy zazwyczaj zaczyna się od zwrotu „For the relief of … . .” Jeśli prywatny projekt ustawy zostanie uchwalony w identycznej formie przez obie izby Kongresu i podpisany przez prezydenta, staje się ustawą prywatną.
Gdy projekty ustaw zostaną uchwalone w identycznej formie przez obie izby Kongresu i podpisane przez prezydenta (lub ponownie uchwalone przez Kongres ponad prezydenckim wetem), stają się ustawami.
Wspólne rezolucje
Wspólne rezolucje są oznaczane jako H.J. Res. lub S.J. Res., a po nich następuje numer. Podobnie jak ustawa, wspólna uchwała wymaga zatwierdzenia przez obie izby w identycznej formie i podpisu prezydenta, by stać się prawem. Nie ma rzeczywistej różnicy między wspólną uchwałą a projektem ustawy. Wspólna uchwała jest zazwyczaj używana w przypadku środków na kontynuację lub środków nadzwyczajnych. Joint resolutions są również używane do proponowania poprawek do Konstytucji; takie rezolucje muszą być zatwierdzone przez dwie trzecie obu izb i trzy czwarte stanów, ale nie wymagają podpisu prezydenta, by stać się częścią Konstytucji.
Concurrent Resolutions
Concurrent resolutions, które są oznaczone H.Con.Res. lub S.Con.Res., a po nich następuje numer, muszą być uchwalone w tej samej formie przez obie izby, ale nie wymagają podpisu prezydenta i nie mają mocy prawnej. Concurrent resolutions są zazwyczaj używane do tworzenia lub zmiany przepisów, które mają zastosowanie do obu izb. Służą one również do wyrażania poglądów obu izb. Na przykład, concurrent resolution jest używana do ustalenia czasu odroczenia obrad Kongresu. Może być również użyta przez Kongres do przekazania gratulacji innemu krajowi z okazji rocznicy jego niepodległości. Innym ważnym zastosowaniem concurrent resolution jest coroczna kongresowa uchwała budżetowa, która określa cele Kongresu w zakresie dochodów i wydatków na nadchodzący rok fiskalny.
Rezolucje proste
Rezolucje proste są oznaczane jako H.Res. i S.Res., po których następuje numer. Rezolucje zwykłe dotyczą spraw leżących całkowicie w prerogatywach jednej izby, takich jak rewizja stałych przepisów jednej izby. Rezolucje zwykłe służą również do wyrażania uczuć jednej izby, jak np. złożenie kondolencji rodzinie zmarłego członka Kongresu, lub mogą udzielać „porad” w sprawach polityki zagranicznej lub innych sprawach wykonawczych. Uchwały proste nie wymagają zgody drugiej izby ani podpisu prezydenta i nie mają mocy prawnej
.