Welcome to Naxos Records

• Alban Berg. Opera w trzech aktach. 1922.
• Libretto kompozytora, według sztuki Georga Büchnera Woyzeck.
• Pierwsze wykonanie w Staatsoper, Berlin, 14 grudnia 1925 roku.

Wozzeck goli Kapitana, który każe mu iść wolniej i wyśmiewa się z niego, zwłaszcza w kwestii jego nieślubnego dziecka. W końcu Wozzeck zostaje pobudzony do oburzonej odpowiedzi. W drugiej scenie Wozzeck i Andres tną patyki na niegościnnym otwartym polu, gdzie Wozzeck wydaje się bać odgłosów, które słyszy. Marie ze swego domu obserwuje przemarsz orkiestry i jest salutowana przez majora bębna, który zdaje się okazywać jej zainteresowanie. Wozzeck wraca i próbuje opowiedzieć Marii o swoich obawach, ku jej zaniepokojeniu. Doktor diagnozuje stałą ideę jako źródło trudności Wozzeck, podczas gdy piąta scena powraca do Marie, poza jej domem, gdzie jest uwodzony przezDrum Major. Marie ponownie usypia swoje dziecko, po czym wchodzi Wozzeck, podejrzliwy wobec kolczyków podarowanych przez Bębniarza, które, jak twierdzi, znalazła na ulicy. Na ulicy Kapitan każe Doktorowi iść wolniej, a Doktor diagnozuje u Kapitana śmiertelną chorobę. Bothmock Wozzeck, gdy go spotykają, śmieje się ze związku Marii z majorem bębnów. Wozzeck oddala się pospiesznie. Teraz grozi Marie, która pozostawia go samemu sobie. W ogrodzie tawerny Wozzeck obserwuje Marie i Bębniarza. Inni tańczą i świętują, ale Wozzeck, za namową Szaleńca, widzi tylko krew. W sali wartowniczej Wozzeck walczy z chełpliwym, dumnym ze swych zdobyczy Perkusistą i zostaje powalony. Trzeci akt rozpoczyna się w pokoju Marii, która czyta w Biblii o kobiecie cudzołożnej. W półmroku wieczoru Marie i Wozzeck idą razem leśną ścieżką. On mówi o wierności i miłości, a ją dźga nożem. W tawernie Wozzeck pije, by zapomnieć, jego zakrwawione ręce zauważa Margret, sąsiadka Marii. Wozzeck wraca na leśną ścieżkę, szukając swojego noża. Potykając się o ciało Marie, w końcu odchodzi od zmysłów, brodząc w leśnym basenie, gdzie się topi. Doktor i Kapitan przechodzą obok, nie przejmując się tym. Następnego ranka przed domem Marii jej dziecko bawi się na koniku hobbystycznym, inne dziecko mówi mu, co się stało, i razem idą zobaczyć ciało kobiety.

Wozzeck, poza trafnością i siłą swej fabuły, z towarzyszącymi jej powiązaniami moralnymi i społecznymi, jest rozbudowaną strukturą muzyczną. Berg wykorzystuje w niej szereg tradycyjnych form, włączonych w ogólny schemat symfonicznej złożoności. Akt drugi rozpoczyna się formą sonatową, po której następuje fantazja i fuga, prowadząca do ważnej części powolnej – scherza, z dwutriem i rondem. Akty pierwszy i trzeci zbudowane są luźniej, ale nadal w szeregu ustalonych form. Idiom muzyczny, poza zastosowanymi formami, jest częściowo atonalny, częściowo diatoniczny, z innymi wzorcami skalowymi. Wokalnie zawiera fragmenty Sprechgesang (mowy śpiewanej). Koncertowa wersja fragmentów opery, zrealizowana w 1924 roku, zawiera fragmenty wszystkich trzech aktów w formie orkiestrowej, a scena Marii, gdy orkiestra maszeruje obok, zajmuje sporadycznie dramatyczne miejsce w programach koncertowych.