Zespół Piriformis Leczenie

W zależności od nasilenia bólu typu rwy kulszowej u pacjenta i innych objawów, pracownik służby zdrowia może zalecić szereg opcji leczenia.

Kompleksowe podejście do zarządzania zespołem piriformis może obejmować połączenie następujących metod leczenia niechirurgicznego:

Lodowa i cieplna terapia zespołu mięśnia gruszkowatego

Prostym sposobem na złagodzenie dyskomfortu w domu jest zastosowanie zimnego kompresu lub podkładki grzewczej na skórę nad bolesnym obszarem.

Lodowe okłady i masaż lodem

Na początku bólu połóż się w wygodnej pozycji na brzuchu i umieść lodowy okład na bolesnym obszarze na około 20 minut. Powtarzaj w razie potrzeby co 2 do 4 godzin.

Bardziej pomocne może być połączenie delikatnego masażu z lodem. Połóż się na brzuchu i poproś kogoś, aby delikatnie masował bolesny obszar dużą kostką lodu. Jeśli lód jest stosowany bezpośrednio na skórę (zamiast zimnego okładu), należy ograniczyć jego stosowanie do 8-10 minut, aby uniknąć poparzenia lodem.

Jeśli po określonych czynnościach zwykle występuje zwiększony ból, dobrym pomysłem może być zastosowanie lodu natychmiast po wykonaniu danej czynności.

Terapia ciepłem

Niektórzy uważają, że pomocne jest naprzemienne stosowanie zimna i ciepła. Jeśli używasz poduszki grzewczej, połóż się na brzuchu i umieść poduszkę grzewczą na bolesnym obszarze na okres do 20 minut. Pamiętaj, aby nie zasypiać na poduszce grzewczej, ponieważ może to doprowadzić do poparzenia skóry.

Zobacz korzyści terapii ciepłem dla bólu dolnej części pleców

Leki na rwę kulszową

Ponieważ większość epizodów bólu obejmuje pewien rodzaj zapalenia, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak ibuprofen lub naproksen, mogą pomóc zmniejszyć stan zapalny w dotkniętym obszarze.

Zobacz leczenie rwy kulszowej

Sterydy na zespół mięśnia gruszkowatego

W przypadku silnego bólu rwy kulszowej spowodowanego zespołem mięśnia gruszkowatego, wstrzyknięcie może być częścią leczenia.

Zobacz diagnozowanie przyczyny rwy kulszowej

Zastrzyk do mięśnia gruszkowatego

Miejscowy środek znieczulający i kortykosteroid mogą być wstrzykiwane bezpośrednio do mięśnia gruszkowatego, aby pomóc zmniejszyć skurcz i ból. Celem wstrzyknięcia jest zazwyczaj zmniejszenie ostrego bólu, aby umożliwić postępy w terapii fizycznej.

Wstrzyknięcie botoksu

W przypadku uporczywego skurczu mięśnia gruszkowatego, który jest oporny na leczenie wstrzyknięciami środka znieczulającego/kortykosteroidu, przydatne może być wstrzyknięcie toksyny botulinowej (np. Botox®), środka osłabiającego mięsień. Celem zastrzyku jest pomoc w rozluźnieniu mięśnia i zmniejszenie nacisku na nerw kulszowy.

Celem obu zastrzyków jest pomoc pacjentowi w postępach w rozciąganiu i fizykoterapii, tak aby po zakończeniu działania zastrzyku mięsień pozostał rozciągnięty i rozluźniony.

Elektroterapia zespołu mięśnia gruszkowatego

Stosowanie stymulacji elektrycznej w pośladku za pomocą urządzenia do przezskórnej elektrycznej stymulacji nerwów (TENS) lub stymulatora prądu interferencyjnego (IFC) może pomóc w zablokowaniu bólu i zmniejszeniu skurczu mięśni związanego z zespołem mięśnia gruszkowatego.

W uporczywych przypadkach, mięsień gruszkowaty może być przecięty w celu złagodzenia objawów, ale jest to rzadko wykonywane.

.